Bölüm 51

3.4K 219 59
                                    

Merhabalarr

💖💫

Nasılsınız?

☀️🌈

Keyifli okumalar

Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🐁🤍

🦅🖤

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🦅🖤

6 ay sonra

Baha'dan
{{{{{{{{{{{{

"Korkmayın. Ben sizi tutuyorum. Yavaşça ayağa kalkmayı dene." Sağ tarafımda kolumda yumuşca tutan hemşire konuştuğunda başımı sallayıp onayladım. Sandalyemin kol kısmından tutup ayağa kalkmaya çalıştım. İlk denemem başarısız oldu. Ama tekrar denediğimde iki tarafımda duran hemşirelerin yardımıyla ayaklarımın üzerine basabilmiştim. Heyecandan kalbim çok hızlı atıyordu ve yanımda duran hemşirelerin kalp atışlarımı duyduğuna emindim.

"Şimdi demirlerden sıkıca tut." Karşımda duran doktorum konuştuğunda ona kısa bir bakış atıp önüme döndüm. Hemşirelerin yardımıyla karşımda duran iki demirden tutundum.

Doktor yanıma gelip "Şimdi önce sağ ayağını kaldırıp öne atmaya çalış" Dedi. Derin bir nefes alıp ayağımı yavaşça kaldırıp karşıya atmaya çalıştım. Fakat yapamamıştım. "Tekrar dene Baha'cığım." Başımı sallayıp onayladım.

Tekrar ayağımı kaldırmaya çalıştım ama yine olmamıştı. Doktor tekrar denememi söylediğinde yine denedim ve sonuç yine aynıydı.

Üzgün bakışlarla doktoruma ve Yiğit'e baktım. Yüzüme güvenverici gülümsemesiyle bakıp "Pes etmek yok. Hadi yaparsın Baha. inanıyorum ben sana. Hadi tekrar dene." Dedi doktor. Bende ona gülümseyip kendi kendime "Pes etmek yok." dedim ve tekrar denedim.

Birkaç deneyişimden sonra ayağımı kaldırıp öne atmıştım. Bu benim için çok zor olmuştu ama yapmıştım. Heyecanla Yiğit'e bakıp "Yaptım. " dedim. Gözlerimin dolduğunu fark ettim. Mutlulukdan oturup ağlamak istiyordum.

Hàmuş {BxB}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin