Bölüm 19

8.7K 501 147
                                    

Merhabaa

🧚🏽‍♀️✨️

Nasılsınız?

🌼

Keyifli okumalar

Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🖤🩶

Yiğit'den
+++++++++

Baha'ya aldığım boyalar ve kalemlerle mağazadan çıkıp kendi arabama bindim. Nasıl bir tepki vereceğini çok merak ediyorum. Gözlerindeki o parlak mutluluğu görmek için çok sabırsızlanıyordum.

Dün yaptığı resimleri gördüğümde çok şaşırmıştım gerçekten çok güzel yapıyordu içimden gelerek daha iyilerini daha güzellerini çizmesi için boyalar, kalemler alacağımı söylemiştim. Gözlerindeki mutluluğu gördüğümde onun kadar ben de çok mutlu olmuştum. İyi şeyler yaşamamıştı biliyorum ama kötü anılarının yerlerine iyilerini eklemek istiyordum. Şerefsiz babası yüzünden neler çektiğini, neler yaşadığını az çok biliyordum. Aklım almıyordu onun gibi güzel, masum bir çocuğun ne günahı olabilirdi ki. Neden yıllarca işgence etmişti. Bunu o şerefsize sorduğumda oğul benim, ben bilirim demişti. Şerefsiz piç, oğul senin diye zulm etmek zorundamısın. Kötü düşünceleri kafamdan kovup güzel Baha'mı düşündüm.

Baha çok güzel özel bir çocuk o benim hayatıma girdiğinden bu yana düşüncelerim fikirlerim hatta hayatım değişmişti. Her şeyimi değiştirmişti bu kötü bir değişim değildi hatta çok güzel bir değişimdi. Onun mutluluğu için her şeyi yapacak gibi hissediyorum, onu mutlu güldüğünü görmek benim için o kadar güzel şey ki, her güldüğünde kalbimde kanat çırpan kelebeklerin, kuşların farkındaydım. O güldüğünde sanki etrafa ışık saçıyordu. Kalbime bir gece vakti güneş doğar gibi doğması gibi girmişti. Onu sevdiğimin de farkındaydım, onu her gördüğümde hissetiğim duygularımın, düşüncelerimin ve kalbimin farkındaydım.

Ay gibi parlak yüzü, utandığında yanaklarının kızarması, çekingen konuşması, sinirlendiğinde çatık kaşla gözlerime bakıp göz devirmesi çok tatlı çok güzel. Onu kısa sürede tanımağıma rağmen sanki yıllardır onu tanıyorum, sanki benden uzağa gitmişte tekrar bana geri dönmüş gibi hissediyorum. Kusursuz olan yüzü, ve aynı şekilde her şeyi ile çok güzel yaratılmış bir çocuk.
Benden korkmasın diye hisslerimi çok belli etmiyorum. Daha yeni yeni benden çekinmemeye başlıyor, hisslerimi belli edersem benden korkar çekinir ve uzaklaşır diye çok korkuyorum.

=========

Eve geldiğimde arabamı binanın önüne park edip arka koltuktan aldıklarımı alıp arabadan indim. Binanın içine girip merdivenleri çıktım. Evin önüne geldiğimde kapıyı açmadan önce soluklandım. Sonrada çok ses çıkartmadan kendi anahtarımla kapıyı açtım. Baha'nın kapı seslerinden korktuğunu biliyorum, şerefsiz babası ne yapmışsa artık her kapı çaldığında gözlerime korkuyla bakıyordu. Bana öyle baktığında sanki kalbimdeki kuşlar can çekişerek ölüyordülar. O şerefsizin ellerini kıracaktımda Serhat amca izin vermemişti. Kapıyı açıp içeri girdiğimde "Baha?" diye seslendim.

Hàmuş {BxB}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin