Bölüm 45

3.8K 283 164
                                    


Selamlarrr

💖💖

Nasılsınız?

🌻🌻🌻

Keyifli okumalar

Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🕊🌸

🩵🐳

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🩵🐳

Yiğit'den
ককককককক

"Siz kim siniz?" diye sorduğunda şaşkınlıkla Baha'ya baktım. Nasıl yani şimdi bizi hatırlamıyormuydu. "Güzelim !?" Elinden tutup gözlerine baktım. Bakışları bana döndü yüzüme kısa bir bakış atıp tekrar Burak'lara baktı. Kaşlarını çatıp dikkatlice hepsinin yüzüne bakıyordu.

"Güzelim bizi hatırlamıyor musun?" Diye sordum. Benim için şu an da uyanması önemliydi. Uyandı ya! bu bana yeter. İster beni hatırlamasın. Ben yine onu sevgilim yaparım. Yine onun arkadaşı, ailesi oluruz.

Güzel gözleri bana döndü. Derin bir iç çekip onun masmavi gözlerine daldım. Ne kadar da çok özlemişim güzel gözlerini. Ben 1 ay nasıl dayanmışım, nasıl nefes almışım.

Elimi sıkıca tutup "Seni hatırlıyorum sevgilim." dedi. Sevgilim lafından sonrasını unuttum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atarken midemde kelebekler uçuyordu. Bana sevgilim demesi nefesimi kesmişti. Dayanamayıp yüzüne yaklaşıp dudaklarına kısa bir öpücük kondurdum. "Senin sevgilim diyen ağzını yerim" deyip tekrar öptüm. Şaşkınlıkla kocaman gözlerle bana bakıyordu.

Sesli şekilde yutkunup utanarak "Yiğit insanlar var. N'apıyorsun ?" Bana doğru eğilmiş kısık sesle konuşmuştu.
Gülümseyip "Onlar yabancı değil güzelim." Dedim.

Bakışlarını benden çekip onlara baktı. "Ama hatırlamıyorum." dedi. Gerçektende hatırlamıyormuş gibi ifadesi vardı. Bunu doktoruyla konuşsam iyi olurdu. "Bir tek onları mı hatırlamıyorsun ?"

Hàmuş {BxB}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin