Aslinda hepimiz birbirimize dokunuyoruz istemeden de olsa hayatlarimiza elimiz degiyor. Farkinda degiliz bu durumun kelebek etkisi misali en ufak bir davranis ya da soyleyis belki de hic anlamadan buyuk etkiler yaratiyo hepimizde .
Birinin bir karari bile senin hayatina dokunabilir. Ne garip dimi bilmeden , farkinda olmadan hepimiz birbirimizden etkileniyoruz. Aslinda birer cocuguz ve oyun bahcesinde hepimiz birbirimize dokunuyoruz.
Celal sengör' ünde dedigi gibi senin cahilligin benim yasamimi etkiliyor.
Birinin bir iyiligi baska birine iyilik , birinin bir kötülügü baska birine kötülük olarak geri dönüyor. Aslinda insanlik kavrami da burda devreye giriyor. Insanlik , insani duygularimizin hayata gecis bicimi yani aslinda iyilik kavramindan geliyor. Eger bizler iyi olmayi becerebilirsek insan olmayi da becerebilmisiz demektir.
Dokunus , bu evrende hissettigimiz kadar variz cümlesinin de özetlenmis bicimi midir?
Bazen edebiyat ile felsefe arasinda gelip gidiyorum. Edebiyat benim icin duygu demek ama felsefe de duygularini düsünmektir aslinda. Yani bizler felsefe sayesinde duygularimizi da muhakeme etmis oluyoruz ne garip. ikisi de olmasaydi bence hayat cok anlamsiz olurdu. Söyle düsünün örnegin , bir ögrencinin sadece matematik ve fizik dersleri cok iyi ama edebiyatta ve felsefe de cok kötüyse bence bu ögrenci hayattaki insani kavramlar uzak bir hayat yasayabilir yani sadece mantigiyla hareket eden bir insan olabilir bana kalirsa.
Aslinda sunu soylemek istiyorum ; hepimiz hayatlarimiza istemeden dokunuyoruz ve bu bazen iyi bazen kötü olabiliyor. Biz ne kadar insani yönlerimizi gelistirirsek o kadar birbirimize iyi dokunabiliriz.
