Küçük adımlarımın büyüdüğüne şahit olmuş , kalabalık bedenlerden uzak , doğanın içtenliğiyle büyüdüğüm , anılarla dolu sokaklarda , yollarda yürürken zamanın nasılda bize acımasızca hızlı aktığını sert bir tokat olarak çarpıyor düşüncelerime. Eğer derin duyguları bedenlerinizde bir kimlik olarak taşıyanlardansanız neler hissettiğimi çoktan anlamışsınız demektir .. hayatın bizi nerelere savurduğunu anlamadan daha nerelerde rüzgar tozu yutacağız.
Zaman kavramını unutabileceğiniz , pencerenizi açtığınızda araba seslerini duymayacağınız küçük marula benzer bir yeşil memleket . Burada kendi memleketimden bahsederken ne kadar gururlandığımı ve aynı zamanda bir o kadarda özlediğimi ne cümlelerle anlatabilirim ne de ifadelerimle . Bir iç burukluğu işte , bir şey ne kadar soyut olabilir benim ki de o hesap .
Yolda yürürken her an bir tanıdık görebilirsiniz . "Aa şunun kızı nereye gidiyor " türden küçük fısıltıları çokça duyarsınız . Fazla tanıdık yüzler arasında özgür yaşamak biraz imkansız gibi . Uzaklaşmak isteseniz gidebileceğiniz kule ya da kale 😄 . Fazlaca ergen dolu olan yerlerde belki biraz özgür hissedebilirsiniz ama siz yinede oralarda özgür olmaya kalkmayın .
Ha bir de mahalle aralarında halı yıkayan kadınlarla beraber homurdanarak annelerine yardım eden kızlara da fazla denk gelebilirsiniz. Bunu uzaktan da deterjanlı suyun aktığını görerek farkedebilir ve ayakkabılarınıza dikkat etmeniz gerektiğini orada anlayabilirsiniz😄
Modifiye arabalarda yüksek sesli müzik dinleyen gençlere de rastlamamak mümkün değil. Her birinden bir tane bir sokak aralarında görmek mümkün .
Bunları yazarken bir yandan güldüğüm bir yandanda özlediğim doğrudur 😄
