Yaşama sanatı

12 0 0
                                    

Bazen yaşamak o kadar zor geliyor ki . Sanki bir maraton sanki bir film sanki sanki ...
Yaşamak için ne gerekir nereye varmak gerekir , yanında kim olması gerek ..
Bir şekilde bu sanatı yerine getirmek gerek .
Yaşamak için kimileri aile der kimileri arkadaş kimileri sevgili ..
Ben önce kendim demek istiyorum .
Önce kendimi bilmek önce kendimi yaşamak istiyorum .
Bir yerlere ulaşmaya çalışırken kendi üzerimden geçip ezmekten korkuyorum . Benliğimi ben olmaya çalışırken kaybetmekten korkuyorum . Geldiğim yeri , kabuklarımın içindeki ben çekirdeğini unutmaktan korkuyorum besbelli .
Yutkunurken aklımdan tonlarca düşüncenin geçişi yaşamama bir sebep ki kafamı silkeleyip durum , şahıs , mekan üçlemesinden bir varsayım çıkarıyorum . Bu Benim , şuan neredeysem , kiminleysem ya da kimsesiz bu benim . Yaratıcı tarafından düzenlenmiş bir eser .
Yaşamı bir ağaca benzetsem , tutunmakta zorlanıyorum . Dallarına uzanmak zor geliyor bazen , bazende sıkıca kavrıyorum köklerinden öylece sallandırıyorum kendimi derin nefes alıp en tepeyi hedefliyorum . Bazende boşluğa düşme hissi kaplıyor bedenimi sonra ellerim titremeye başlıyor , korku sarıyor her yanımı ..
Meğer içimdeki biri tutsak ediyor beni . O sese izin verdiğimde pat koca bir boşluk..
Sonra yeniden başlıyor mücadelem hiç bitmiyor ben hep tepeyi düşünüyorm ama köklere tutunmak zor geliyor .
İnanç diyorum olması gereken tek inancım...

SızıntıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin