Bazen bir yerdeyken orası benim için doğru bir yer mi diye düşünürüm. Olmak istediğim yerde miyim diye ruhen buraya ait miyim diye durup sorguladıüım olur. Bilmiyorum neden. Ama bazı mekanlarda da gerçekten ait hissettiğimi anlarım ve işte o zaman oh be derim şuan mutluyum ve aitim. Ait olmak , ait hissetmek . Size de olur illa ki olmuştur da . Buradan bir saate kalkarım hissi. İşte o ait hissetmek hissi çok tuhaf kaçmak istersin aniden oradan kaçmak. Bazen bana da oluyor. Bir an önce ışınlanma hissi. Baskıya gelemeyen ruhum hemen özgür olacağı kendini ait ve gerçekten özgür hissedeceği bir yer bulmaya çalışır kendine . Durup derin bir nefes alırım kendimle o an baş başa kaldığımda huzurlu hissederim. Kendime yeni yollar , yeni ruhlar bulmaya doğru umutlu olma hayali kurarım. Çok denedim diğer insanlar gibi olmayı ama beceremedm işte bu benim, biraz farklıyım , bazen kimsenin göremediği detaylarda boğulurum, diğer insanlar gibi bir yerde sabit kalmayı da sevmem, ruhum hep başka yenilikler peşindedir. Gelenekçilikten çok uzağım. Herkesin yaptığı şeylerden hoşlanmam aksine yaptıklarını inadına yapmam. İşte bu benim . İçimde çok farklı bir ruh olduğunu hissediyorum. Gökyüzüne bile çok farklı bakarım . Bazen uzaklara dalarım. Haberlerden uzağı . Hayallere çok yakınım. Sanki sihirli bir dünyada gibi hissederim. Toz pembe gözlüklerle gezerim. Kalbim hep mavi gibidir.
İşte ben nerede olmalıydım ve nereye aitim. Belki de gelip geçici bu evrende çok da düşünmemek lazım nasıl olsa bir gün yok olacağız . Ama en azından şu anı ait ve huzurlu hissetmek hakkımız olsa gerek.
