Dawny geniusz, oczko w głowie
Dobre wieści zawsze powie
Złote dziecko, wielki talent
Uśmiech piękny, drogi diament
Nie, to nieprawda, wszystko to bzdury
Moje dyplomy spalone na wióry
Myślałem, że całe zło w świecie zagnę
Teraz tylko szczęśliwym być pragnę
Nocne rozterki na nic się zdały
Marzenia o lepszym świecie dodały
Nadziei, która już dawno zanikła
Więź między życiem, a śmiercią nikła
Nigdy nie chciałem być tym, co mówili
Wizją idealnej przyszłości upili
A ja głupi dałem się nabrać
Wszystkie moje decyzje zabrać
Więc weź moją rękę, sięgnij po radę
Połóż rozterki na moją ladę
Zawsze masz wybór, znany wszak tobie
Rób to co kochasz, zaufaj sobie
