"ကျစ်! ! "
"ခဏလေးပဲလို့ မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ဟ!!မင်းကောင်က ခုထိလာမှမလာသေးတာ ။ငါစိတ်မရှည်ဘူးနော် ဖြိုးကို "
"နင်ကလဲ... ဘာဖြစ်နေတာလဲ ။သူလာတော့မှာပါခဏလေးပဲလို့။ ငါလခွမ်းလိုမှပဲ "
ဆုလာဒ်မင်းပိုင် ဒီမသာကောင်ကို
တစ်ကယ် စိတ်မရှည်တော့ပါ။ စော်လာငမ်းတာဆိုရင် သူလိုက်စောင့်ပေးရတာခံသာသေးသည်။ အခုဟာက ဘဲလာငမ်းသည်ဆိုပဲ ။ငယ်ထဲကပေါင်းလာသည့် သူငယ်ချင်းမို့ မငြီးမညူလိုက်လာရပေ့မယ့်ရင်ဝကိုတော်တော်လေး ဆောင့်ကန်ချင်နေပြီဖြစ်သည်။
"အေး...နောက်ဆယ်မိနှစ်နေလို့မှမလာရင် ငါပြန်မှာ "
"ပိုင်လေး... နင်မယုတ်မာနဲ့နော် ငါ
ညက Write House မှာ ကျွေးတုန်းကကျမြိုစို့ထားပြီးတော့"
"ဟ! !အခုဟာက တော်တော်ကြာနေပြီလေကွ "
"သူ မပြီးသေးလို့နေမှာပေါ့ ။လျှာရှည်လိုက်တာပိုင်လေးရာ အေးဆေးနေစမ်းပါ"
သူ ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်ထိုင်ကာ ဖုန်းကို ထုတ်ကြည့်ရင်းစောင့်နေလိုက်သည်။ ဖြိုးကိုကိုဦးနဲ့သူက ငယ်ပေါင်းတွေမို့ပြောမနာဆိုမနာ
။ အဖေတစ်ခုသားတစ်ဖြစ်တဲ့သူ့အတွက် ဒုတိယ မြောက်ခင်တွယ်ရာဆိုလို့ ဒီနွားတစ်ယောက်ပဲရှိသည်။
ဒီကောင်က မိန်းမတွေကိုမကြိုက်။ ကောင်လေးတွေကိုထည်လဲတွဲသည်။ အတည်တစ်ကျတွဲပါဆိုလဲမရ။ သူကတော့ ပြောင်းပြန်
ခုချိန်ထိ မိန်းမလဲမကြိုက်သလို
ယောကျာ်းလဲမကြိုက်ပါ။ အဖေနဲ့နေပြီး လွပ်လပ်နေတဲ့သူ့ဘဝလေးကိုသာမြတ်နိုးပါသေးသည်။
"ဖြိုးကို"
"ဘာလဲ "
"ကျူးရင့်က မင်းကိုကြိုက်ပါ့မလား။ သူကမိန်းကလေးတွေပဲ တွဲတာနော်"
"အမလေး ငါရဲ့မာယာတစ်သိန်းအောက်မှာဒင်း ကျဆင်းသွားစေရမယ်"
"ကျူးရင့်အတွက် ငါရင်လေးမိတယ်"
ဖြိုးကို သူ့ကိုမကြည်သလိုကြည့်လာပြီး
"ဘာလို့လဲ ...."
"မင်းရဲ့ တွင်းနက်ကြီးထဲ ပြုတ်ကျရတော့မှာမို့... "
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်ဖွဲ့တည်သော....ဦး(Complete)
Romanceအေးတယ်၊ငြိမ်းတယ်၊မွှေးတယ် အရာရာပြည်စုံနေတဲ့ ဦးက ကျွန်တော်အတွက်သိပ်ချိုတယ်။ ဦးသြဇာရှိန်+ဆုလာဘ်မင်းပိုင်
