"hello ဖြိုးကိုလား "ဖုန်းသံကြောင့် ဖြိုးကိုနိုးသွားကာ မျက်လုံးကိုအားယူဖွင့်၍ ဖုန်းကိုလှမ်းစမ်းလိုက်ပြီး ပိုင်လေး ဆိုမှ သူကိုင်လိုက်သည်။
(အင်း...)
"မင်းအသံကခွေးစားသွားတာလား"
(ငါနေမကောင်းဘူး ပိုင်ကြီး )
"ဟ!!မနေ့ကတွေ့တုန်းကအကောင်းပါ "
ဖြိုးကို နာကျင်ကိုက်ခဲနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် အိပ်ယာကပင်မထနိုင်သေး။ လူကသာမူးနောက်နေပြီ အိပ်ချင်စိတ်တွေသာကြီးစိုးနေသည်။
"ငါပျင်းလို့ ညကြရင် bar သွားရအောင် "
ဦးလဲ ဒီညအိမ်မှာမရှိဘူးဆိုတော့သူလဲလစ်ထွက်ချင်တာမို့ ဖြိုးကို ကိုလှမ်းခေါ်နေတာဖြစ်သည်။
(ဒီပုံအတိုင်းဆိုငါမလိုက်နိုင်တော့ဘူးထင်တယ် ၊ မင်း ဆွတ်ရိန်တို့ကိုခေါ်ကြည့်ပါလား )
ပိုင်လေး နှာခေါင်းရူံ့လိုက်ပြီး
"သစ္စာဖောက် မင်းသေရင်ငါမလာဘူး "
(အေးကွာ ယပ်တောင်လေးတော့ကမ်းပေး )
ဖြိုးကို ကိုသွားရွဲ့လို့မရ ကိုယ်ထက် ဆယ်ဆပြန်ရွဲ့တတ်တဲ့ကောင်။
"ခွေးသား လဒစာကျွေးပြစ်မယ် "
"ဟက်!!"
ဖြိုးကို ဖုန်းကိုချလိုက်ပြီး အသားမကျသေးတဲ့ရင်ခွင်ကျယ်ထဲတိုး၀င်လိုက်သည်။ လူကတစ်ကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေတာမို့ အိပ်ချင်နေသေးသည်။
"ဆုလာဒ်မင်းပိုင်လား "
"အင်း..."
"ဘာတဲ့လဲ "
"Barသွားမလို့ခေါ်နေတာ "
"လိုက်ချင်လိုက်သွားလေ ကိုယ်ပြန်လိုက်မယ် "
"ဒီနေအထားက bar သွားနိုင်တဲ့ပုံစံပေါက်နေလို့လား "
ဖြိုးကို ရူံ့မဲ့စွာချစ်စဖွယ်ဆိုတော့
"အာ...ဟုတ်သား နာနေသေးလား "
"အင်းနဲနဲပါ....အဆင်ပြေပါတယ် "
ကျူးရင့် ဖြိုးကို ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ကာ အိစက်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အသဲယားစွာဖျစ်ညစ်နေမိသည်။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်ဖွဲ့တည်သော....ဦး(Complete)
Romanceအေးတယ်၊ငြိမ်းတယ်၊မွှေးတယ် အရာရာပြည်စုံနေတဲ့ ဦးက ကျွန်တော်အတွက်သိပ်ချိုတယ်။ ဦးသြဇာရှိန်+ဆုလာဘ်မင်းပိုင်