ဆုလာဒ်မင်းပိုင် အိမ်ပေါ်ပြေးတက်လာခဲ့ပြီး မွေ့ယာပေါ်ပက်လက်လှန်ကာလှဲချပစ်လိုက်သည်။
"အားယား ...မားမားရေ "
ခြေထောက်တွေကိုမိုးပေါ်ထောင်ကာ လှုပ်ရမ်းရင်း ခေါင်းအုံးကိုထုရိုက် ပြစ်ကာ ဆုလာဒ်မင်းပိုင် အော်ဟစ်လိုက်မိသည်။
ခုန်နေသေးတဲ့ရင်ကိုလက်ဝါးနဲ့ပွတ်ရင်း နူတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကိုကိုက်လိုက်ကာ ပြုံးနေ မိသည်မှာအကြိမ်ကြိမ်။ ဒါသူ့အတွက် ပထမဆုံး ရင်ခုန်ဖူးခြင်း ။
"အာ...ဘယ်လိုခံစားချက်ကြီးလဲ "
ချိုပြီးအေးချမ်းတဲ့ဦးရဲ့အပြုံးလေးတွေ ၊လေးနက်တည်ကြည်တဲ့ဦးရဲ့အကြည့်တွေ ဟာ ပြန်တွေးလိုက်ရုံနဲ့သူရင်ကိုဆောင့်ဆောင့်ပြီးအခုန်မြန်နေစေသည်။
*ငါတစ်ကယ်ကြီး ရူးသွားပြီလား *
ဆုလာဒ်မင်းပိုင် ကိုယ်ပေါင်ကြားကိုအလန့်တစ်ကြားလှမ်းစမ်းလိုက်ပြီး
"အာ...ငါမှာလဲရှိတာပဲ ဒါဆိုငါတစ်ကယ်ကြီးကွေး သွားတာလား "
တစ်ယောက်ထဲ မွေ့ယာပေါ်လှိမ့်ရင် အကြိမ်ကြိမ် တွေးရင် စမ်းစစ်ကြည့်နေမိသည်။ နောက်ဆုံးထွက်လာတဲ့အဖြေကတစ်ခုထဲ ။
"ငါဦးကိုစောက်ရမ်းသဘောကျနေပြီ"
ပိုင်လေး ဖုန်းကို အမြန်ထုတ်လိုက်ကာ ဟိုရေတွင်းပျက်ဆီကိုချက်ချင်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
(အေး... ပြော ပိုင်လေး)
"ဖြိုးကို.. ဖြိုးကို ဟျောင့် "
ပိုင်လေး အသံတွေပင်တုန်ယင်နေတာမို့ ဖြိုးကို တွေးစစလေးဖြစ်သွားသည်။
(အေး မင်းပထွေးငါမသေသေးဘူးနားထောင်နေတယ် ပြော)
"ငါ...ငါ "
(ဘာဖြစ်လဲ အကြွေးတွေမဆပ်နိုင်တော့လို့လား )
"ငလိုးမသားရယ်ဆုံးအောင်နားထောင်ပေးပါအုံးလို့ "
(မသိဘူးလေ အရင်ကစကားကိုပြောချင်လွန်းလို့ လုယက်နေတဲ့ကောင်က ငါတွေနင်တွေနဲမို့)
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်ဖွဲ့တည်သော....ဦး(Complete)
Romanceအေးတယ်၊ငြိမ်းတယ်၊မွှေးတယ် အရာရာပြည်စုံနေတဲ့ ဦးက ကျွန်တော်အတွက်သိပ်ချိုတယ်။ ဦးသြဇာရှိန်+ဆုလာဘ်မင်းပိုင်
