အချိန်တွေက အခုရက်ပိုင်းမှကုန်ဆုံးဖို့အရမ်းကြာနေသလိုပင်။ တစ်နာရီနဲ့တစ်နာရီကြားအချိန်စက်၀ိုင်းက အလုပ်ပင်လုပ်သေးရဲ့လားလို့ ပိုင်လေး ထင်နေမိသည်။
ဦး ပြန်သွားတာငါးရက်ရှိခဲ့ပြီ။ ဖုန်းလဲဆက်လို့မရ သူဖုန်းကို block ထားသည်။ ဖေဖေ ဖုန်းနဲ့ခိုးခေါ်ရင်လဲ သူ့အသံကြားတာနဲ့တန်းချပြစ်သည်။ ကဒ်အသစ်တွေကလဲကုတင်ပေါ်ကစားပွဲပေါ်မှာပြန့်ကျဲနေလေပြီ။ ဘာတစ်ခုမှအသုံးမ၀င်တော့ပေ ။
" ဟူး..."
ပိုင်လေး လေပူတွေကိုမူတ်ထုတ်ရင်း အိပ်ယာထက်ကွေးနေမိသည်။ အချစ်ကအရာရာကို အချိန်ခဏလေးအတွင်းပြောင်းလဲစေနိုင်သလား။သေချာပါသည် အခုသူစားလို့လဲမ၀င် ဘာမှလဲမလုပ်ချင် လူကအရူးတစ်ပိုင်းလို နေ့ရက်တွေကိုခွေခေါက်ရင်းကုန်ဆုံးနေမိသည်။
ဖြိုးကို ကကျူးရင့်နဲ့အဆင်ပြေနေသည်ထင်။ သူကိုခဏခဏအပြင်သွားဖို့ခေါ်နေပေ့မယ့်သူစိတ်မပါ။ ဦး ဆီကိုသာစိတ်ကရောက်နေသည်။ ဦးက Fb ,IG ဘာမှသိပ်မသုံး Viber ကနေလဲမတွေ့ ။ သူဦးဆီကို လိုက်သွားချင်မိသည်။ သို့သော်အကြောင်းပြချက်လဲ သူမှာမရှိ။
ပိုင်လေး ဝေ့တတ်လာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို လက်ခုံနဲ့ဖိသုတ်လိုက်ပြီး အိပ်ယာမှ ထလိုက်သည်။ ဒီအတိုင်းကြီးဆက်နေသွားလို့လဲမရသေးပါ။ သူဦးနဲ့နီး ဖို့တစ်ခုခုကြံရမည်။ ဖေဖေကိုပူဆာကြည့်ဖို့စဥ်းစားပေ့မယ့် မေးလာရင်ဖြေစရာ စကားကသူမှာမရှိပြန်။
"ချစ်ရတာပင်ပန်းလိုက်တာ ဗျာ...
အချစ်ဦးမို့ထင်တယ်ဦးရယ် ...ကျွန်တော်တစ်ကယ်ရူးနေ
ရပြီ "
ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ကာရေချိုးခေါင်းလျှော်လိုက်ပြီး တီရှပ်တစ်ထည်ကို ကောက်၀တ်လိုက်သည်။ ခေါင်းတွေကိုသဘက်နဲ့သာပြောင်အောင်သုတ်လိုက်ပြီး တစ်ခုခုစားရန် အောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းလာခဲ့သည်။
"သား.."
ဧည့်ခန်းထဲက ပါးပါး အသံကြောင့်
သူခြေလှမ်းတွေ ဦးတည်ရာပြောင်းလိုက်ပြီး ပါးပါး အနားသို့သွားလိုက်သည်။
"ဟုတ်...ပါးပါး "
ပါးစပ်ကထူးလိုက်ပေ့မယ့် သူ့မျက်လုံးတွေက မြန်မာအင်္ကျီရင်ဖုံးနဲ့မိန်းမလှလေးထံ ရောက်သွားသည်။ သူကဘယ်သူလဲ ?
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်ဖွဲ့တည်သော....ဦး(Complete)
Romanceအေးတယ်၊ငြိမ်းတယ်၊မွှေးတယ် အရာရာပြည်စုံနေတဲ့ ဦးက ကျွန်တော်အတွက်သိပ်ချိုတယ်။ ဦးသြဇာရှိန်+ဆုလာဘ်မင်းပိုင်
