မနက်ခင်းအလင်းက မျက်နှာပေါ်ကိုစူးကာကျလာတာမို့ သြဇာ ဆက်အိပ်လို့မရတော့ပေ။ ပုံမှန်လဲမနက်စောစောထတတ်သူမို့ အကြာကြီးအိပ်ရတာနဲ့နေသားမကျ။
ထဖို့ပြင်လိုက်ပေ့မယ့် ရင်ခွင်ထဲက အကောင်ပေါက်လေးကြောင့် နှုတ်ခမ်း တစ်ဖက်မသိမသာကော့တတ်သွားသည်။
ပထမ ရင်ခွင်ထဲတိုး၀င်လာတဲ့သူကိုပြန်မဖက်ရဲသေးပဲငြိမ်နေမိသည်။ လူကလဲတောင့်တောင့်ကြီးနဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားကာအလွန်နေရခက်သည့်အနေထားကို သူရောက်နေသည်။ အတူအိပ်ဖို့လက်ခံမိတာမှားပြီးလားဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့် လူကကတုန်ကယင်နဲ့တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော် ။
သူကသာအိပ်မပျော်တာရင်ခွင်ထဲ ကောင်လေးကဆေးရှိန်ကြောင့်ထင် သူရင်ကိုတိုးဝှေ့ကာ ခါးကိုတင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ရင်း အိပ်မောကျနေခဲ့သည်။ အပြစ်ကင်းတဲ့မျက်နှာလေးကို ထိတွေ့ကြည့်ကာ ကောင်လေးကို သြဇာ အသည်းယားနေမိသည်။
မကြာခဏဆိုသလိုလဲပြုံးနေမိပြီး လူကလဲ ယားကျိကျိကြီးခံစားနေရသည်။ လောင်လုံသာသိရင် မင်းကလေးကဆိုပြီး သေချာပေါက်စနေတော့မှာ။ ကြီးမှ၀က်သက်ပေါက်ချင်နေတဲ့ကိုယ်ကို ကိုယ်တော့ရှက်ရွံမိသည်။
ခုမနက်နိုးလာတဲ့ထိ တစ်လက်မမှမရွေ့သေးတဲ့ ကောင်လေးကသေချာပေါက်ညောင်းနေရှာတော့မည်။
"ဟေ့!"
သြဇာ မျက်နှာကိုလေနဲမှုတ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်သည်။ တစ်ချက်မှလှုပ်မလာသူကို ကြည့်ပြီး နဖူးလေးကို စမ်းလိုက်သည်။ အဖျားတော့မရှိတော့ပေ။
"ဟေ့!"
နဖူးကို လက်ညိုးနဲ့ဖိထိုးကာ တိုးတိုးလေး အော်လိုက်တော့ မျက်လုံးမှေးမှေးလေးတွေကို ဖွင့်ကြည့်လာကာ အောက်နူတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သူကြောင့် သြဇာ ယောင်ယမ်းပြီးဟိုဘက်ကို လှည့်လိုက်သည်။
လူကလဲအိုးတို့အိုးတန့်ဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးပူသွားသည်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့မနက်ခင်းကလွယ်ကူမနေခဲ့ပါ။ ထကြွနေတဲ့ဆန္ဒကိုကောင်လေးမသိအောင်မနည်းချိုးနှိမ်ထားရသည်။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့်ဖွဲ့တည်သော....ဦး(Complete)
Romanceအေးတယ်၊ငြိမ်းတယ်၊မွှေးတယ် အရာရာပြည်စုံနေတဲ့ ဦးက ကျွန်တော်အတွက်သိပ်ချိုတယ်။ ဦးသြဇာရှိန်+ဆုလာဘ်မင်းပိုင်
