May ngiti kong sinalubong ang buong pamilya kong nag aagahan, humalik ako kay daddy na as usual busy sa dyaryo nya saka kay mommy na ngumiti din ng malaki sakin. Nag bleh naman ako kay ate ng mapa tingin sya sakin na ikina ikot nya ng mga mata.
"What do you feel Frances? On time mo bang iniinom ang gamot mo?" Pasimula ni daddy.
"Of course, ako pa ba?" Napa iling sya sa sinagot ko.
"Make sure of that. Ayoko ng mauulit yung nangyari last time" Humigop ako ng kape.
"Dad that was last year pa, dika ba makaka move on?" Tinaasan nya ako ng kilay.
"Watch your language Frances" Reprimand ni ate.
"Bakit pati ba yon bawal kong gawin? Pati yung pagsasabi ng nararamdaman ko? Bakit di nyo nalang ako lagyan ng tali sa leeg?" Huminga ako ng malalim at huli na para bawiin ko pa yung mga nasabi ko.
"Frances calm down" Turan ni daddy, saka sya bumuntong hininga. "I'm sorry for what I said. Alam mong ayoko lang na may mangyari sayo" Labis yung sincerity sa boses nya para gawin ko pang big deal yung nasabi nya.
"Apology accepted" Napa ngiti na sya at may kapayapaan kaming nag patuloy sa pag kain.
"Dad I'm wondering if I can take the day off" Sabi ni ate maya maya.
Nag ta trabaho kasi sya sa law firm ng pamilya so si daddy ang boss nya. Siguro para sa iba thrilling marinig ang bagay na iyon pero kabaligtaran yon sa case ni ate. May pagka strict sa kanya ang parents namin kasi daw sya ang susunod na mamahala ng lahat.
Kaya gets ko kung bakit madalas syang wala sa mood at laging stress. Our parents is breathing on her neck and they're not very nice when she fail on something or when she did things not their way.
"And what your reason? Alam mong may mahalagang kliyente ngayon" Tumingin sakin si ate at nilakihan nya ko sa mata.
Napa isip kaagad ko ng maidadahilan. Kaya lang at the moment lutang ako kaya walang naging choice si ate kundi ang sumagot.
"May aasikasuhin lang kami ni Eugene. Ngayon lang naman ako mawawala dad" Tukoy nya sa fiance nya.
"Bakit di nyo asikasuhin yan sa weekend. Alam mong ikaw ang pinaka kailangan ko sa firm" Nginuya ko ng mabilis yung tocino-ng sinubo ko habang walang nakaka kita.
"Daddy you know what? I just remembered na kailangan ko si ate later. Papasama ako sa clinic" Singit ko. Kahit pa alam nilang lahat ang schedule ng pag bisita ko sa clinic.
"I remember! Dad kailangan ako ni Frances, nakalimutan kong sabihin sayo" For a moment may disappointed na dumaan sa mukha ni daddy saka sya napa iling.
"Oo na, di nyo na kailangan pang gumawa ng kung anong dahilan. Florence finish what you need to do then get back to work as soon as possible" Umusbong ang malaking ngiti sa mukha ni ate, parang sinikatan lang ng araw.
"Thank you!" Tili nya pa, napa ngiti rin naman ako ng makita ang labis na tuwa ni ate.
After noon nag kwento nalang ako sa kanila ng nangyayari sa school, ilang beses ko ring sinabi na mag si sit in ako sa psychology na pinaka diin ko kay ate. Hindi nya naman pinansin kasi good mood sya
Sa salas bago ko umalis sandamakmak na pa alala ang tinuran ni mommy at ilang beses nya ring sinigurado na meron akong gamot sa bag ko. Pati inhaler ko hinanap nya rin sakin.
Na as if segu segundo akong ina atake ng sakit ko. Medyo OA sya dahil parin ito doon sa nangyari last year, that moment gave them quite the scare.
To those who really knew me, they will say that I have a rebellious streak. At noong time na sabihan ko di Doc Lee na bilang nalang ang mga araw ko kundi ako susunod sa kanila ay nagpa trigger don.
BINABASA MO ANG
Love Her To The Point of Madness (wlw)
Любовные романыFrankie lives life to the fullest; she doesn't dream big and expect big from anyone. Dahil bata palang na diagnosed na sya with heart disease. Sa lahat kasi ng ipapamana sa kanya ay talagang yung sakit pa. So she likes to think she lives in the mome...
