"Are you sure about him? You're only dating him for ten months" Naka ngusong reklamo ni ate Crystal habang binabasa ang mga lab results ko.
Dumaan kami ngayon sa clinic nya para sa monthly check up ko at like any other month si ate ang kasama ko. Mas di stressful kapag sya, si mommy kasi minsan masyadong kinakabahan.
As if may isasama pa yung case ko...
"What's the difference, kung ten years ko man syang ka date? We'll still end up together" Sagot ng ate ko habang tinu tulungan akong ayusin ang nagulong damit ko. Matapos kong mag palit mula sa hospital gown.
Dumukot sya after ng brush sa bag nya at sinuklay ang buhok ko. Sa buong duration noon naka tanaw lang ako sa labas ng bintana at naka tulala.
"Palaging ganyan ang motto nyo. Don't you think you're making the biggest mistake of your life?" From my ate's point of view sure akong nakaka irita na si ate Crystal.
Pero sa point of view naman ni ate Crystal alam kong ini isip nyang pinipigilan nya yung love of her life nyang mai kasal sa maling tao.
I don't exactly know, kung kailan nag simula yung feelings nya para kay ate pero since college magkakilala sila at thick as thieves silang tunay. Kahit na ano kasing gulo ang pasukin ni ate palaging nandyan si ate Crystal, ganoon din naman si ate sa kanya.
At nalaman ko yung nararamdaman nya para sa ate ko noong one time na madulas sya sa kalansingan. Kino comfort sya noon ni ate, kasabay noon nag so-sorry ang kapatid kong di nya kayang ibalik yung feelings ni ate Crystal.
Doon ko rin nalaman yung revelation na after ng graduation nila, sinubukan naman daw nilang mag date pero talagang kahit anong pilit ni ate, nakikita nya lang as a best friend si ate Crystal.
Not really sure kung anong ibig nyang sabihin kasi kung ako ang nasa posisyon nya at nasa akin ang constant na attention ni ate Crystal. Sigurado akong completely and madly in love na ako sa kanya.
But I guess, different strokes for different folks...
"Here we go again C. I'm in love with him, can't you see that?" May dumaang katahimikan ng di maka sagot si ate Crystal.
No brainer na iyon ang reaction nya, parang suntok sa sikmura lang naman yung tinuran ng ate ko. Sadya nya man o hindi kitang kita na nasaktan si ate Crystal sa narinig.
"Fine but don't come running back to me when this gets fucked up" Bumuntong hininga si ate ko, kitang na pre pressure na sya sa conversation nila.
"What if mag pizza nalang tayo?" I said butting in.
"Alam mong bawal sayo yon" Reprimand ni ate Crystal, nag pout ako pero matigas syang umiling. "Baby Frankie kung gusto mo talagang gumaling dapat mapag aralan mo ng iwasan ang bawal. Kasi pointless yung lahat ng gamot na iniinom mo" Nag puppy eyes ako kay ate.
"Wag mo kong tignan ng ganyan, sya parin ang masusunod" Bagsak ang balikat ko.
Lumabas kami sa hospital na bumalik yung lightness sa pag uusap nilang dalawa at nawala narin sa fiance ang topic. Naka hinga ako at okay na sila.
____
"Okay kana dito baby Frankie?" Ate Crystal said dropping me at the parking lot of the Uni.
"Okay na, salamat ate. See you later" Bumaba ako ng kotse nya pero napa hinto ako sa aktong paglalakad ng tawagin nya ako.
"Where's my goodbye kiss?" Nilibot ko muna ang tingin bago sya binalikan at hinalikan sa pisngi.
BINABASA MO ANG
Love Her To The Point of Madness (wlw)
RomanceFrankie lives life to the fullest; she doesn't dream big and expect big from anyone. Dahil bata palang na diagnosed na sya with heart disease. Sa lahat kasi ng ipapamana sa kanya ay talagang yung sakit pa. So she likes to think she lives in the mome...