Love Her To The Point of Madness (wlw)

Chapter 34

Frankie's POV

"Just explain everything to me and I'll believe you" Bumuntong hininga sya na kanina nya pa ginagawa.

"Your dad and my mom had an affair, nangyari yon nung mamatay ang daddy ko. And si Trinity ang naging bunga ng affair nila. Nalaman ng mommy mo yung naging relasyon nila kaya nya sinugod sa bahay si mommy and because of so much stress napa aga yung pag labas ni Trinity. My mom on the other hand didn't make it." Nanlaki ang mga mata ko.

Kung totoo yon meaning half sister ko si Trinity. Hinawakan ko ang ulo at di malaman kung paano ipra-process ang lahat ng information kung ngayon palang sya nag sisimula.

"Sinisi ni tito Leon ang pamilya nyo sa nangyari, nung unang mga taon sinisi ko rin ang daddy mo. Hindi madaling tanggapin na dahil sa kanya namatay ang mommy ko. Kaya dina nakaka bigla ng mag plano si tito na ipapatay sya. Nawala na sya sa sarili at binubulag na sya ng galit nya" Bumilis ang tibok ng puso ko na tama yung mga sinasabi ni Dawn.

"When I found that out, I did nothing. Wala akong pakialam sa gusto nyang gawin. Then I met you, and when I realized that you liked me, I started scheming how to hurt your dad through you. I use your feelings to control you and to hurt you. Yun lang kasi ang gusto ko. Kasi parehas lang kami ni tito na gustong maka ganti" Natahimik ako at nadurog ang puso ko sa narinig.

Ngayon kasi nagiging malinaw na lahat ng ginawa at sinabi nya noon ay deliberate para saktan ako. Parang may sugat na bumukas sa loob ko, ang gusto ko nalang ay mamalipit sa sakit.

"I pushed you away when I started catching feelings, and I tried avoiding you. Pero alam nating dalawa na napaka tigas ng ulo mo, napaka kulit mo kahit na anong gawin ko sunod ka parin ng sunod." Walang humor syang natawa.

"I mean, I don't want to say it because saying it out loud will only prove that it's true. But I want you to hear it." That's when she look me directly in the eyes. "I love you, Frances. I tried so hard not to fall, but how will I do that? How will I escape from your eyes that seem to see me for who I really am? How can I run from your lingering warmth?" Tinignan ko sya.

"I acknowledge the fact that I really have fallen, but sometimes it still haunts me that you can make me feel so many emotions all at once. You became the most precious person for me. Until Tito again enters the picture." Nag iwas sya ng tingin.

"Ibang iba na sya mula doon sa kilala ko. Galit nalang ang nakikilala nya. That day, narinig ko sya sa opisinang may kina-kausap. Pinigilan nya rin si Trinity na um-attend ng party ni Florence at nag hinala na ko na pwedeng may mangyari kaya tinawagan kaagad kita." Diko alam kung anong dapat sabihin.

"Ikaw lang ang inalala ko ayokong masaktan ka and sorry kung wala akong nagawa para sa ibang mga tao doon. I guess pwede mong sabihing accomplice nya ko, So I don't really care if you decide to sue me." Pag harap sakin may luha na ang mga mata nya.

"I'll beg if you want for your forgiveness, Pag sisisihan ko ng habang buhay itong nangyari sayo. Hindi ko mapapatawad ang sarili kong hinayaan kitang masaktan. Please believe me when I say that I love you and I will never let anything harm you again." Nabigla ako ng lumuhod sya sa harapan ko at umiyak sa may kandungan ko.

Pinigilan ko ang sariling haplusin ang buhok nya, lalo akong nanghina ng marinig yung pag iyak nya pati na yung pagkabasa ng kamay ko sa mga luha nya.

"Look at me LJ" Tumingala sya sakin. "You'll tell this to Daddy, and we'll let him decide what to do to Leon. But you're never going to tell anyone that you have any idea about his plans. Wala kang alam, sya lang ang may kasalanan." Kumunot noo sya.

"But Frances-" Umiling ako ng ilang beses.

"Hindi ko alam kung anong pwedeng gawin ni daddy sa kanya pero kapag sinabi mo sa kanya ito magkakaroon sya ng enough evidence para maipa kulong sya. Basta di natin pwedeng hayaan na madamay ka, okay?" Kahit mukhang di kumbinsido tumango sya.