1. Bölüm

78.9K 2.2K 679
                                    

hepinize selamlarr.
vote ve yorumları bekliyorum haberiniz olsun hee, hadi iyi okumalar dilerim.

ig: lahmacundora

Lütfen kitap TANITIM REKLAMI YAPMAYINIZ. Rica ediyorum..

Şimdi bir kısa bilgilendirme geçmek istiyorum. İlk bölümlerde Çilek'in takıntılı olduğu doğru ama sevdiği içinde bariz. Zaten boşa kürek çekmiyor, bu yüzden kitabı bırakan çok kişi vardı. Bırakmak istiyorsanız yine siz bilirsiniz. Ben bilgilendirmemi yaptım, devam edenler benimle beraber zaten. Muck.

^^

Ağustos 2024 bilgilendirmesi;

Kitap ilk göz ağrım ve ilk kurgumdur.
Acemi ve değişik bir anlatım tarzı olduğunu düşünebilirsiniz. Sonuçta ilk kurgum.
Umarım keyifle okursunuz. Hesabıma gelirseniz daha farklı kurgular bulabilirsiniz.

Kahveye Bayılırım her zaman en özelim olacak.. Keyifli okumalar. Muck.

~~

"Yeter Çilek yavaş yürü biraz!" Derya'ya aldırış etmeden, onu sürükleyerek basketbol sahasının oraya getirdim. Şimdiden birçok kişi aşağıya inmişti.

"Geç gelelim de herkes her yeri kapsın mı? Cık. Olmaz." Hemen sahanın iki tarafında olan oturma yerlerine yaklaştım. Herkes gelmeden bir yer seçmem gerekiyordu.

"Hm, burası olmaz geçen oturmuştuk ama Gökhan'ı hiç görememiştim. Burası da olmaz o ponpon kızların sesinden kulağım çınlıyor!" Ben hâlâ ayakta durmuş yer seçerken, Derya benim kolumu tuttu.

"Bak! İsmet üstten yer kapmış hadi gidelim." Diyerek peşinden beni de götürerek yürümeye başladı.

"Ama oradan Gökhan beni göremez ki!" Desem de peşinden götürmeye devam ediyordu. Oflayarak, ayağımı yere vura vura yürümeye devam ettim.

"O kadar elimi sallıyorum görmediniz. Bayrak oldum burada." İsmet'e göz devirip hemen oturdum. Maç birazdan başlardı.

"Nasıl iyi yer tutmuşum değil mi?"

"Bakiyim eline tutmuş musun?" Esprilerini çaldığım için bu sefer göz deviren oydu.

"Ay bebeğim geliyor!"

Okulumuz uzun zamandır düzenlenen il basketbol yarışmalarına katılıyordu. Bu yüzden sık sık kendi aralarında maçlar yapıyorlardı, en iyileri seçip başka okuldan takımlarla maçlara gönderiyorlardı. Benim aşkım da basketbol takım kaptanıydı biliyor musunuz?

Hemencecik şimdi şey yapmayın. Bu zamana kadar kimse Gökhan'ı bir kızla görmemiştir. Takımdakiler, başta bizim arkadaşımız Metin'de olmak üzere, hepsi onun baskıcı birisi olmasından şikayetçiydi. Böyle maç olduğu zamanlar çok sıkı çalıştırıyormuş. Nefes aldırmıyormuş.

"Çilek bu sefer belli edersin kendini belki?" Arkamdaki kıza gülümsedim.

Ben Gökhan'dan bir sınıf küçüktüm. Son sınıftı, bense on birinci sınıftım. Bizim sınıflardan tanıdığım çok kişi vardı, içi dışı bir bi' insan olduğumdan dolayı söyleyiveriyordum sevdiğimi. Bir Gökhan bilmiyor desek yeridir.

KAHVEYE BAYILIRIM ✔️ | Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin