33. Bölüm

18.4K 973 318
                                    

Hoşgeldiniz. Petrikor'a da bekliyorumm.

Keyifli okumalar..

~~

"Hoş geldin baba." Babamın ceketini alıp vestiyere astım.

"Hoş buldum, teyzenler geldi mi?" Kafamı salladım.

"Gökhan'da geldi." Gülümser gibi geldi ama sonra eski haline döndü. Sevdin damadını baba kabul et.

"İyi, son maçı konuşuruz." Diyerek içeriye geçti.

"Allah'ım şükürler olsun. Seni çok seviyorum." Şükür etmek önemli, aman saadetimiz bozulmasındı.

"Hoş geldin abi." Herkes kucaklaşınca sıra Gökhan'a geldi. Kapının yanına yaslanmış izliyordum.

"Hoş geldin Caner amca." Gökhan elini öpmek için uzansa da babam sarılıp sırtına vurdu.

"Hoş buldum oğlum, asıl sen hoş geldin." Ay ne kadar tatlılar görüyor musunuz?

"Baba çay ister misin?"

"Yok kızım, yemeğe oturalım mı?" Ayaklanıp beraber masaya oturduk. Gökhan'ın yanına oturmuştum, annemle teyzem tencereleri masaya getirdiler.

Annem bamya çıkartıp önce babamın tabağına koymaya başladı. Gökhan'ın bana yaklaştığını gördüm.

"Çilek, ben bamya sevmiyorum, annene ayıp olmasın. Bana sen koysana yemek." Utangaç haline gülümsedim. Tabağını alıp ayağa kalktım.

Bamya dışında börek, sarma bir de pilav koydum. Yanına bir de çorbasını koydum. Kendime de tabak hazırlayıp yanına tekrar oturdum.

"Ee Gökhan, grupları gördün mü?"

"Evet gördüm de, çok saçma iş geldi bana."

"Man City 1. sırada he?" Gökhan kafasını salladı. Sohbetleri uzarken anlamasam bile zevkle onları dinliyordum.

"Çilek abla, bana biraz daha pilav koyabilir misin?" Yanımda oturan Sedat'a baktım.

"Tabii ablacım." Tabağını alıp, ayağa kalkarak masanın diğer ucunda olan tencereye yöneldim.

Selim kalkıp yanıma geldi. "Ne istiyorsun ben tabağına koyarım." Dedim.

"Sen zahmet etme, ben hallederim." Sedat'a tabağını verip tekrar yerime oturdum.

~~

"Ee Selim, sen ne yapıyorsun?" Babam yanında oturan Selim'e döndü.

"Ne olsun amca, okulu bıraktım çalışmaya başlayacağım eve dönünce." Onlar sohbet ederken Gökhan bana döndü.

"Ben gideyim, olur mu?" Kafamı salladım. Bardağını bırakıp ayağı kalktı.

"Ben artık gideyim, her şey için teşekkürler." Babam ve annemle vedalaşıp kapıya giderken bende peşinden kalktım.

"Çok güzeldi bu akşam, şu Selim olmasaydı." Ayakkabılarını giymiş, kapının önünde yanağımı okşuyordu. Yüzümü yanağına yasladım.

Kahveye Bayılırım ✔️ | Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin