Selamm
Keyifli okumalar dilerimm.
~~
Çek vur hadi, ben de seni
Tek kurşun bile yetecek
Sen öl bu sefer
Çok mu zor, çok mu imkânsız?
Sen de yan benle vicdansız
İnsan aşksız olmaz, aşk insansız
Mutluluk yok, feryat isyansız
Çok mu zor, çok mu imkânsız?
Sen de yan benle vicdansız
İnsan aşksız olmaz, aşk insansız
Mutluluk yok, feryat isyansız
"Ay yeter!" Derya bilgisayardaki son ses müziği kapatıp beni yanına oturttu.
"Bir şarkı dinliyoruz keyif bırakmıyorsun Derya." Diyerek kollarımı göğsümde bağladım.
"Hayır keyfin yerine gelsin diye erik dalı açıyorum, onda bile efkarlanacak bir söz buluyorsun." Dedi.
"Var çünkü onlar da sevdiğine kavuşamamış." Tekrar masada duran bilgisayara yaklaştım. "Ben artık Ali Cabbar oldum, tek farkım sevdiğim şu anlık başkasına varmadı."
Bilgisayardan Ali Cabbar şarkısını açtığımda, en son Derya'nın bıkkınlıkla nefes verdiğini duydum.
"Sevdiği kız başkasına varmış. Dayanabilirsen dayan Ali Cabbar!" Bağıra bağıra şarkıyı söyleyerek yatağa sırt üstü kendimi bıraktım.
"Kalk dışarıya çıkıyoruz. Evde durdukça ağlamaya devam edeceksin." Derya kollarımdan tutup beni ayağı kaldırdı.
Gökhan'la yaptığımız konuşmadan sonra okul çıkışı onlarla buluşmamıştım. Derya mesaj atıp işimiz olduğunu söylemişti ama Gökhan salak değilse anlamıştır. Şimdide iki saattir falan evde oturup şarkı dinleyerek ağlıyordum.
"Dışarıya çıkıp ne yapacağız?" Diye sordum.
"En azından beynine oksijen gider de, böyle oturup ağlamazsın kalk." Beni çekiştirmesine izin verdim. Odadan çıktığımızda beni lavaboya itti. "Yüzünü yıka saçını falan düzelt ben içeride bekliyorum." Kafamı sallayınca kapıyı kapatıp çıktı.
"Aptalsın Gökhan! Geri zekâlı herif. Senin yüzünden her yerim kızarmış, gözlerime bak." Aynadan kendime bakarak söylenmeye devam ettim. Yüzüme soğuk su vurunca cidden iyi gelmişti, kuruladıktan sonra dolaptan tarağımı alıp saçlarımı taradım.
Üstüme baktım, siyah eşofman ve normal dar uzun kollu tişörtüm vardı. İçeriye geçtiğimde annemle Derya koltukta oturuyorlardı.
"Hah hadi çıkalım." Annemi ikna ettiği belliydi.
"Dikkat edin. Çok geç kalmayın." İkimizde anneme el salladık. Hırka giydikten sonra beraber apartmandan çıktık.
~~
"Yok sen akıllanmazsın. Neyse birkaç güne kendine gelirsin herhalde." Çekirdeğini yere atarken bana baktı.
"Ne yaptım yine ya?" Kolamı kafama dikledim.
"Çekirdek çitlerken bile efkara girebiliyorsun. Tanımasam haline endişelenirdim." Dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kahveye Bayılırım ✔️ | Yarı Texting
Novela Juvenil❝Tamamlandı.❞ Çilek: Seni kahveyi sevdiğim kadar seviyorum. Çilek: Ve ben kahveye bayılırım! Gökhan: Çilek sen misin? Çilek: Evet nasıl bildin ki? Gökhan: Profiline bakıp tanımak çok zor olmadı diyelim. Çilek: Benim profil fotoğrafım mı varmış ya? Ç...
