Iron Man

879 75 100
                                    

"Bebek gibiydin." dedi Jimin. Sabah olmuş, üstünü giyiniyordu ama ben hala yatakta yatıyordum. Daha yeni uyanmıştık.

"Ne bakımdan?" diye sordum.

"Hayatımda duyduğum en tatlı sesler-"

"Yemin ederim sabahtan akşama kadar uyurum."

Kahkaha atmıştı. İstediğim tam olarak buydu. Bundan sonra sadece gülecekti.

"Sevgilimin inlemelerini sevdiğim için neden cezalandırılıyorum? Hem de sevgilim tarafından?"

"Yemin ederim bu şeyi en iyi şekilde öğrenip seni kıvrandıracağım." Dediğim şeyin farkına vardıktan sonra elimi dudaklarıma götürüp kapatmıştım.

"Ne kadar ayıp."

"Özür dilerim."

"Hiç yakıştıramadım."

"Neden? Sana da yaşatacağım bunu görürsün."

"Sanırım keyif aldın."

"Bundan kim keyif almaz?"

"Milletten bana ne sen keyif alsan yeter."

Güldüm. Çok tatlı görünüyordu.

"Jimin, özür dilerim cidden. Aptal gibiyim."

"Özür dilenecek bir şey yok." Ellerini iki kere birbirine vurdu ve "Poponu kaldır da kahvaltıya gidelim." dedi.

"Ben döndüğümüzde sensiz nasıl vakit geçireceğim?"

"Namjoon'dan dayak yeme korkusuyla işine odaklanabilirsin."

"Bu konuda haklısın."

"Harbiden." dedi sessizce gözlerini kısıp bana bakarak. "Bu adam harbiden beni öldürmek istiyor."

"Hayır!"

"Namjoon beni gördüğü yerde parçalayacak gibi."

"Yapmaz."

"Minik bebeğim." diyerek yanıma doğru yaklaştı ve yatağa yatıp kollarını bana sardı. "Sevgilim."

"Minik bebeğim derken çok komik oluyorsun asıl minik olan sensin."

"Hadi kalk. Yeterince yatak keyfi yaptın."

"Bana sevgilim dersen kalkarım."

"Sevgilim."

Gülümsedim. Çok yakışıyordu ona böyle seslenmek.

"Tekrar söyle."

"Güzel sevgilim, kalk hadi gidelim kahvaltımızı yapalım."

"Yapalım sevgilim."

"Ah." dedi derin bir nefes alarak. "Keşke ben de daha çok duysam bu hitap şeklini."

"Sevgilim."

"Sevgilim."

"Bebeğim."

"Minik bebeğim."

Ona güldüğümde anlam vermeye çalışan gözlerle bana bakmıştı.

"Ne? Neye gülüyorsun?" diye sordu.

"Vıcık vıcık bir ilişkimiz var."

"Sana bayılıyorum bunun neresi vıcık vıcık?"

"Bence cidden kalkalım yoksa açlıktan öleceğim."

"Tamam." Çıplak omzuma küçük bir öpücük bırakıp yataktan kalkmıştı. "Artık benim yanımda giyinirsin diye düşünüyorum görmediğim hiçbir yerin kalmadı resmi olarak."

Middle Of Nowhere | JikookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin