ASLAN BEY

BÖLÜM 18: MUTLUYUM

İnstagram – Tiktok: aysegulkalayzengin

Twitter: aysegulkalay_

***

Yeni bölümden herkese selamlar...

Umarım bölümü beğenirsiniz ve bolca yorumla taçlandırırsınız.

Keyifli okumalar!

***

"MUTLUYUM"

Aslan, hayatının bu kadar kısa süreceğini hiç düşünmemişti. En azından bir çocuğu falan olur diye hayal ediyordu. Hatta şanslıysa, ikinci bir çocuğu bile olabilirdi. Dilşah'ı bu kadar zaman beklemişken, şimdi hayattan ayrılması hiç adil değildi. Hele de onun ellerinde can vermesi, hiç mi hiç adil değildi. Dilşah'la güzel bir evlilik hayal ediyordu. Tatlı, gözlüklü ve susmayan küçük Dilşah'lar, hiç fena bir fikir değildi ama olası yokmuş. Kader...

"Ne düşünüyorsun bu kadar derin?" Dilşah'ın sorusuyla, bakışlarını yemek görünümlü zehirden kaldırdı. "Hiç..."

Dilşah, Aslan'ın tabağına kısa bir bakış attı ve tekrar ona döndü.

"Yemeğine dokunmuyorsun."

Ama bir insan, sevgilisinin ölmesine bu kadar istekli olmamalıydı.

"Aç değilim. İştahım yok. Gelmeden yemiştim."

"Ne kadar özgün bahaneler! Anlaşıldı, sen benim yaptığım yemekleri beğenmedin." Aslan, sahte bir kahkaha attı. "Saçmala, hepsi muazzam görünüyor!" dedi ve fısıltıyla devam etti. "Sadece görünüyor."

Dilşah, mahcup bir ifade ile gözlerini kaçırdı. Adamı resmen zehirlemeye çalışıyordu. Güzel olmamıştı işte, neyi zorluyordu ki?

"Dışardan mı söylesek?" diye bir fikir öne attığında, Aslan bunu bekler gibi heyecanla ayaklandı. "Süper fikir! Yemekler kötü olduğundan değil, sadece bugün dışardan yiyesim gelmişti benimde! Dur ben mutfaktan lokanta numaralarını bulayım."

Aslan kaçar gibi salondan çıkınca, Dilşah özenle yaptığı yemeklerine baktı. İnsan bari yalandan önce bir reddederdi. Yüzü asılırken, dudakları bükülmüştü. Yarın öbür gün kocayı geç, çocuklarına bile yemek yapamayan bir anne olacaktı. Hani hep derlerdi ya; Annemin yemeği bir başkadır diye... İşte Dilşah, o sözü hiç duyamayacaktı.

Bakışları önündeki tabağına indiğinde, sıkıntıyla kenara itti ve yerinden kalktı. Morali bozulmuştu. Daha ilk akşamdan ne kadar beceriksiz olduğunu Aslan'a belli etmişti. Bu kadar midesine düşkün bir herifin, yemek yapamayan bir karısı mı olacaktı?

O değil de Aslan onunla evlenecek miydi?

Evet, gelinlikle görmek istediği tek kadın oydu ama bu onunla net şekilde evleneceği anlamına gelmiyordu. Ya da geliyor muydu?

"Bir şeyler sipariş ettim, gelir birazdan. Sen niye kalktın masadan?" Ardında söylenen Aslan'a, dudaklarını büke büke cevap verdi. "İştahım kalmadı."

Aslan, elindeki telefonu bırakıp Dilşah'ın yanına gittiğinde, onun mutsuz surat ifadesini gördü. Yanına gidip, önündeki orta sehpaya oturdu ve gözlerini gözlerine dikti.

"Yemeklerini yemedim diye mi bu surat?" Dilşah, başını iki yana salladı ve aynı şekilde cevap verdi. "Sen niye benimlesin?"

"Ne demek bu?"