Eyes MET | On-going

Chapter 42

                     "Tuloy bukas @ 8:30 AM."

"But you have to disguise as my gay best friend. Ryukmk"

(–_–)

           
    "Ano na namang pasabog yan ha?"

"Please °^°"

                              
                              "Tch. Para saan ba?"

"Men in Black will come to escort me!!!!!!!!!!"

                        
   "Huwag mong pasamahin. Basic."

"They need to. Since Onii-chan is not around to watch over me and Champ has no paki at all. Papa is busy."

                                                 "tapos?"

"Drae Onii-chan ordered Men in Black to go to the amusement park to accompany me."

Tch. Iba talaga pag buhay prinsesa.

(–_–)

Pero sabagay, delikado din naman buhay nito kaya wag nang magtaka kung bakit napaka over protective ang mga tao sa bahay nila.

            "Simple lang yan Sadako, magpakilala lang ako."
"Hindi ko na kailangan magpanggap pa."

"They believe that you're one of the clowns."
"So please just do what I want."
"Please *^*"

Aisht. Mukha ba akong clown?

                          "Mapapahamak ako sa gusto mo Sadako."
"I once saved you from the clowns kaya kilala na nila ako."

Hindi ko kaya ang ipapagawa nya sakin. 

(–_– #)

"Uhmm... I don't know what to do." Sabi niya at may sad emoji pa.

"Huwag kang mag alala. Ako na ang bahala bukas."
"Matulog kana."
"Goodnight"

Sabi ko nalang sa chat.

"Goodnight~ hihihi <3"

<3 ? Pizza? Kumakain pa ata sya ng pizza.

(–_–)

Kinabukasan...

Nagising ako nang dahil sa nakakagising na tunog ng alarm at Oo nga ngayon lang ako nag set ng alarm dahil ayokong malate lalo na't may usapan kami ng Sadako. Chineck ko ang cellphone ko biglang bumungad sakin ang text nya.

"Rise and shinnneee~ (⁠◡⁠ ⁠ω⁠ ⁠◡⁠)"

Ngayon lang ako ulit naka tanggap ng ganito. Aaminin ko na agad akong nabuhayan kahit ganito lang kasimpleng text sa paggising mo sa umaga.

(•_•)

Hindi ko maipaliwanag ano ang nararamdaman ko ngayon. Parang may kuryente sa loob ng katawan ko na para bang yun ang nagtutulak para pangitiin ako.

Baliw na ata ako. Aisht. Hindi pwede.

Pumasok ako sa cr at naghilamos agad saka ako tumingin sa salamin. At nagulat ako nung napansin ko na nanlilisik ang mata ko kahit wala namang dahilan.

(•_•)

Naligo na ako at pinilit na balewalain lahat ng kaabnormalan na nararanasan ko ngayon.

Aisht. Patawarin.

(–_–)

Pagkatapos ay nagpabango na ako at nag suot ng maayos na damit at inayos ko rin ang buhok ko. Simple lang ang suot ko ngayon dahil sa amusement park din naman ang pupuntahan. Bumaba na ako pagkatapos ko sa lahat lahat para kumain sa kusina at bumungad agad si mommy na nakaroba at towel sa ulo habang naghahanda ng makakain.