Eyes MET | On-going

Chapter 10

"Oppa, may lakad ka po ba?" Nagtatakang sakin ni Lauv habang kumakain ng breakfast niya.

"Oo Lauv." Umupo ako sa upuan at pinagmasdan lang syang kumakain sa lamesa.

"Saan naman po?"

"Kahit saan." Tsaka kumuha ako ng mansanas.

"Ihmmmm... Ganon po ba?" Tanong niya ulit sa akin kaya tumango nalang ako habang kumakain ng red apple. "Sasama po ako kung pwede."

·__·

"Bakit mo naman gustong sumama?" Walang ekspresyon kong tanong.

"Eh gusto ko nga po sumama sayo." Walang ekspresyon nya ring tugon.

"Sa susunod nalang Lauv, hindi naman ako mag tatagal." Nginitian ko nalang sya ng simple at tumayo na sa kinauupan. Nilapitan ko sya at hinalikan ang ulo niya.

"Okay, Bye." Tumango nalang sya at pinagpatuloy ang kinakain niya. Tumalikod narin ako sakanya at nakita ko naman ang pag lapit ni Yaya Menchie sakanya na dala dala ang mga laruan niya.

-__-

Lumabas na ako ng mansyon at pinuntahan ang kotse ko tsaka ako pumasok at ito'y pinaandar. Huminga muna ako ng malalim bago ipinaharurot ang kotse.

Shete!

·__·

Bakit parang apektado ako sa nasaksihan ko kahapon? Bakit kung saan at kung ano ang mga ginagawa ko ay bigla lang mag si-sink in sa isip ko and that's the time na maalala ko sila. Maalala ko ang sincere na ngiti ni Reed sa kanyang labi at si Sadako naman ay masaya naman, pero hindi ko alam kung para saan ba, sa ice cream? o masaya sya dahil magkasama na naman sila ni Reed. Eh ano naman ba ang pakialam ko kung nagsasama silang dalawa sa park at may pakain kain pa ng ice cream? What's the big deal? >__<

But I just can't stop thinking about Reed na ang sabi niya ay may importanteng asikasuhin lang daw sya pero ang totoo naman ay si Sadako lang pala ang aasikasihin niya. Is he lying? Maybe... baka nga importante si Sadako para sakanya kasi nga noon pa lamang ay nililigawan niya na ito pero binusted naman na sya and what now? Ano pa ang kailangan niya kay Sadako?!

>___<

Anak ng malinamnam na tofu! Did I care???

>__•

Jungjiiiii!!!! jeoldaelooo!!
(trans: stoppppp!!!! neverrr!!)

Tch! Wala akong pakialam kahit ano pa ang gawin nila. Labas ako doon. Sa malalim at mahabang pag iisip ko ay mayaya pa lang narating ko na ang Mall. Gusto kong ibaling muna sa iba ang atensyon ko at ipagbaliban muna ang pag iisip sa mga tao na dapat hindi binibigyan ng pansin.
-__- Prinarking ko na ang kotse ko sa basement ng Crawfords Mall at lumabas na ako sa kotse ko. Nagpakawala ako ng malakas na buntong hininga bago deretso nang pumasok sa Mall.

Kailangan kong mag isip isip at magplano kung paano ko mapipilit na kausapin si Sadako. Tch. Ang hirap kasi! Hindi man lang nya ako pinapansin! Ano ba kasi ang gusto nya? Pasalamat nga sya pinapansin sya ng isang pinakagwapong katulad ko. Ang ibang mga babae nga ay nagkakandarapa pa sa akin para mapansin ko lang sila, tapos sya... Aisht! Hindi nya ba ako kilala? At masasabi ko na napaka swerte nya dahil pinag tutuunan ko sya ng pansin hindi tulad ng iba ay hindi ko pinapakialaman. Naging stalker na nga ako eh! Aish shete! Minsan nga na aawa na ako sa sarili ko na hindi ako sumusuko sa paghahabol sakanya na baka mapansin nya ako. Tch! Anong nangyayari sa akin? Tch!

Napakamot ako sa batok ko at suminghal saka huminga ng malalim. Relax Aldrich... Hindi ka dapat sumusuko dahil lang sa isang babaeng parang natatapakan ang iyong pagkalalake. At hindi dapat ako nagkakapressure ng dahil lang sa isang babae na kagaya nya, walang kaarte arte sa sarili tsaka batang bata ang pag uugali. Tch! Nakakasakal na eh, pero ako ang may kailangan sakanya kaya dapat akong huminahon. Para 'to sa kumpanya'ng ipinamana sakin ni Dad at nangako din ako sakanya na magrerekomenda ako ng tamang tao para makasulat ng magandang librong basahin. Ayun.. Dapat isipin ko nalang 'to dahil ayoko kong wasakin ang tiwala sakin ni Dad at hinding hindi ako nangangako nang hindi natutupad, pangako ko ay karapat dapat ko lang tuparin.