Ilang oras ng nakalipas nang matapos kaming nag lunch ni Jeptah. Ibang klase rin pala si Jeptah, ni hindi maalis alis sakanya ang pagiging masayahin at palatawa na kahit kailan ay hindi ko nagawa, at natagalan niya 'yon na kasama ako na walang imik. Konti pa lamang ang nalaman ko mula sakanya, hindi naman ako chismoso para malaman ang buong pagkatao ng babaeng 'yon ayaw kong masabihan ng chismoso eww... :/ pero gusto ko lang talaga makilala sya. Pero matapos nung ikinuwento sa akin ni Jeptah na nakatakas ang mga nagtangkang dukutin sya, ay parang may kung anong pag aalala ang namuo sa sarili ko. •__·
Aisht... Hindi dapat ako makisawsaw sa buhay ng may buhay, tsaka higit sa lahat ay hindi pa naman kaming nagkakilala talaga ng babaeng'yon. >__<
Pero may kung anong namuo sa isipan ko na protektahan sya. Aisht Khaleed! Wag ka ngang makialam! Tch! >__<
Naglakad lakad ako sa ground ng Stanleigh actually naghihintay ako sa pagdating ni Jeptah dahil natatae raw sya, Tch, pambihira pati ba naman ang ganong klaseng bagay ay kailangan pang ipagsasabi? Like what the... •__· Pinagsawalang bahala ko nalang ang isiping iyon at sumandal nalang ako sa puno habang nakababad sakin ang groundfield ng Stanleigh, ang laki rin pala ng paaralang 'to, ito ata ang mas pinaka malaking university na pinasukan ko. Nakita ko pa ang mga babaeng sinisilip ako at parang nangunguha ng picture. Hayysss kahit saan ba naman, pero ayos lang sanay naman ako na ganito. Bigla kong napansin si Jeptah papalapit sakin at hindi parin mawala ang ngisi sa labi niya. -__-
"Aldritch! Hindi ko akalaing maghintay ka pala HAHAHA. Akala ko nauna kanang mag tour mag-isa."
-__-
"Kaya nga ako naghintay dahil i-tour mo pa ako hindi ba?" Seryoso kong sabi. Natawa naman ito sa sinabi ko. Aish. •_·
"HAHAHA sige ayos! Halikana't ilibot natin ang Stanleigh hanggang sa mawala tayo HEHEHE." Tsaka niya ako inakbay, hinayaan ko nalang ito at naglakad nalang kami. -__-
***
Kanina pa kaming nagpaikot ikot, at sobrang laki nga ng Stanleigh halatang mayaman lahat ang nag-aaral dito. Kahit saang sulok ako dinala ni Jeptah, may mga rooms kaming pinuntahan at ang mga bagay na umaagaw ng atensyon ko ay hindi kona napagtuonan ng pansin dahil itong si Jeptah ay hinihila nya agad ako. Aisht.
Kahit malaki itong Stanleigh, mabilis rin naming nilibot ito dahil sa bilis ni Jeptah. Ang sakit na nga ng paa ko. Haishttt... Pero ayos na ito dahil may kasama na ako at hindi na ako maligaw.
Pumasok kami sa library, hindi ko alam pero nararamdaman ko na nandito lang ang babaeng'yon. Maybe I'm just imagining things? Pero bakit naman bigla bigla syang sumasagi sa isip ko? Huminga ako ng malalim at pinagsawalang bahala ang namuong ganoong klaseng isipin.
Naunang nalakad si Jeptah sa akin at iminuwestra nya ang kaniyang kamay sa kabuuhan ng library. Woah... •o• Ang daming libro parang isa itong book shop na pagkapasok mo palang ay makikita mong 4 floors at napaka laki nito sa loob at may mga hagdan, kitang kita mo ang mga books at ang mga nagbabasa sa lamesa, hindi naman gaanong marami ang mga estudyante dito sa library. Ang unique, halatang pinag isipang itayo ng isang may ari nito ang ganitong klaseng library. Napaka artistic din ng paligid. Wow. •o•
"Ito ang library na hinding hindi mapantayan ng ibang university Aldritch." Biglang nagsalita si Jeptah habang pinapasadahan ko ng tingin ang paligid. Napatingin ako sakanya ng biglang may nag ring sa bulsa niya. "Halika labas muna tayo, bawal maingay dito HEHEHE." Natatawang baling nya sakin at hinila ako palabas. Gusto ko pang manatili sa loob at akyatin ang mga hagdan pero umeksena ang tumawag sa selpon nya. Sayang. Tch. Pero teka... bakit pala ako biglang nagka interest sa mga books? •_· "...Zekhyreed! Busy ako dito ang epal mo!"
YOU ARE READING
Eyes MET | On-going
Fiksi RemajaEverything has connection. When they collide, the rain will fall. They found each other accidentally and unexpectedly. They used to be so sad and lonely. Her life was supposed to be in danger all the time, but he became her knight in shining armor e...