A Turn Of The Earth / Destiel

Bölüm 43

Dean ertesi sabah yanında uyuyan bir Cas ve öfkeli bir ereksiyonla uyandı. 

Bir an için yüz üstü yatıp inkar edercesine  yastığa gömüldü, kalçaları çarşafa doğru biraz eğilse de en ufak bir sürtünme belirtisini bile arıyordu. 

Bunun -durumun- Cas ile, özellikle de Castiel ile bir ilgisi olduğun söylenemezdi. Bu sadece. Sıcak bir vücutla aynı yatağı paylaşmayalı uzun zaman olmuştu. 

Ya da sevişmeyeli, ama bu başka bir meseleydi. 

Utanan Dean, gözünü yastıktan kaldırarak hala uyumakta olan ve yine karnının üzerine uzanmış Cas'e baktı. Kolları yastığına sarılmış, yanağı tamamen lapa gibi olmuş, çenesinde ve üst dudağında koyu bir kirli sakalın gölgesi toplanmıştı. Hala gömleği ve kravatı üzerindeydi. 

Dean, her zaman yaptığı gibi, onun gerçek olduğundan emin olmak için uzanıp Cas'i dürtmek gibi garip bir dürtüye kapıldı ama yapmadı. Çünkü bu zaten yeterince tuhaftı. 

Gözlerini kapatarak, babası onu görse öldürürdü, diye düşündü. Sam altına yapardı. Bobby asla peşini bırakmazdı. 

Yine de bu sabahın bu sessiz balosunda Dean, hiçbiri yokmuş gibi davandı. Çarşafların üzerinde pembe-beyaz şeritler halinde güneşin doğuşunu izliyordu ve ona eşlik edecek biriyle gün boyunca yapacak hiçbir şeyi olmadan sıcak ve rahat olduğu gerçeğini düşünüyordu. Bu korkunç bir düşünce değildi. 

Bir ışık huzmesi bir sonraki ışık kaymasıyla tam olarak Cas'in göz kapağına çarptı ve gözleri açılmadan önce tüm vücudu ürperdi. Dean bir an için felç oldu, ölü mü yoksa uyuyormuş gibi davrandığı için keseli sıçan hareketi mi yapması gerektiğini merak etti, ama artık çok geçti- Cas'in gözleri uykulu bir şekilde onun gözlerine kaydı ve bir saniye sonra tanıma ile keskinleşerek kilitlendi. 

"Hey," dedi Cas, derinden gelen uykulu bir sesle. 

"Hey," dedi Dean, neredeyse boğuluyordu. 

Cas burun çekme, inleme gibi küçük bir ses çıkardı ve yüzünü diğer yöne çevirmek için yavaşça başını eğdi, bu hareketle boynundan çıtlama sesi geldi. Tamamen tuhaf bir insan hareketiyle, Cas bu garip yukarı bakan köpek pozisyonunda kıvrıldı, sırtı bir dizi yumuşak pop sesi verdi, sonra tekrar şilteye uzandı ve gözlerini tekrar kapattı. 

"Üzgünüm," dedi Dean'e, gözleri hala kapalıyken. "İnsanlarla aynı yatağı paylaşmayı sevmediğini biliyorum." 

"Hayır, sorun değil," dedi Dean rahatsız bir şekilde boğazını temizleyerek. "Uykunda Sam gibi tekme ya da yumruk atmıyorsun, yani biz iyiyiz."

Gözleri hala kapalıydı, Cas'in ağzı kıvrıldı ve burnunda hafif bir kıkırdama sesi çıktı. 

"Hala bir melek misin?" diye sordu Dean, sabahın sekizinde bu muhtemelen ağır bir konuşmaydı ama soru o daha durduramadan bitti. Cas'in gözleri yavaşça açıldı. 

"Çoğunlukla," diye yanıtladı, sesi hala uykunun etkisiyle çatlıyordu. "Neden?"

"Bilmiyorum," dedi Dean, yanağını yastığa dayayarak. "Öyleymiş gibi davranmıyorsun. Yan, aslında hiç öyle davranmadın ama özellikle şimdi."

"Mmm," dedi Cas. Gözleri tekrar kapandı. "Melekler genellikle bu kadar yorgun değiller, tecrübelerime dayanarak konuşuyorum."

"Meleklerden bahsetmişken," diye hatırladı Dean, "Nasıl şu anda varoluşumuzdan kovulmadık? Arkadaşların sayesinde."

Gözleri hala kapalı olan Cas konuşmadan sırtüstü dönüp gömleğini yukarı çekti. Dean, ağzının güneşte kalmış bir erik gibi kurumasını görmezden gelmeye çalışıyordu. 

Bir saniyelik anlamamazlıktan sonra, Dean'in bakışları yeniden Cas'in kalça kemiğindeki mühre odaklandı. Cas'in baksırının beline, dövmenin hemen altındaki bele çok ama çok odaklanmadı, beyaz, bronz tenle keskin bir tezat oluşturuyordu. 

"Bu beni cennetin radarından uzak tutuyor," diye açıkladı Cas, gömleğini tekrar aşağı çekerken. "Şimdilik onların görüşlerinden saklanmalıyız."

"Öyleyse bizi ilk seferinde nasıl buldular," diye sordu Dean. 

"Sen, sanırım," dedi Cas. "Zaman çizelgeni takip ettiğimi ve elimden geldiğince seni gözetlediğimi anladılar sanırım."

Dean, sesi soru sorarcasına yükselerek, "O mühürleri çiziyordum," dedi. "Peşimizdeyken duvara çizdiklerini biliyorsun."

Cas küçük, sevgi dolu bir gülümseme sundu. "İşaret simgeleri sana yardımcı olmaz ama bu akıllıca bir düşünce."

"Ah," dedi Dean, her iki durumda da kendini aptal gibi hissederek. 

"Deri veya kemik mührü genellikle anlaşmayı imzalar, ama dediğim gibi," dedi Cas, Dean'le yüzleşmek için yan tarafına dönerek. "Şu anda kelimenin tam anlamıyla bir zamanda veya yerde olabileceğimizi düşünürsek, bize yetişmeleri biraz zaman alacak. Yerimizden haberdar olduklarında, zaten gitmiş olacağımdan şüpheleniyorum."

Dean, bu sözlerin göğsünde yarattığı hafif sancıyı görmezden gelmeye çalışarak başını salladı. 

"Ee, benim iznime ihtiyacın yok," dedi Dean, Cas'in yanlara doğru yuvarlanarak ayakta durmasını ardından kollarını şaşırtıcı derecede kıvrak bir hareketle başının üzerinde germesini izledi. "Gerçi buna gerçekten ihtiyacın var mı?"

Cas tek kaşını kaldırarak omzunun üzerinden baktı. "Teknik olarak hayır ama vücudum hala seyahat ve kan kokuyor. Ayrıca duş almayı severim."

gömleğini çıkarmak için uzandı ve Dean sırtının dibindeki gamzeleri bir an için gördü, ardından hızla diğer tarafa döndü, yüzü sinir bozucu derecede sıcaktı. 

Sadece duş alıyor, diye düşündü Dean. Striptiz yapmıyor.

Cas, Dean'in rahatsızlığını hissetmiş gibi görünüyordu çünkü Dean omzunun üzerinden arkasına baktığında, çoktan banyoya yönelmişti, çıplak omuzları hızla yuvarlanıyordu. Kapıyı arkasından kapattığında Dean rahat bir nefes aldı. 

Bir saniye sonra suyun akmaya başladığını duydu. 

Bir an kıpırdamak istemeyerek tavana bakarak öylece yattıktan sonra içini çekip komodinin yanına uzandı. Bir saniyeliğine cep telefonunu almak için uğraştı ve çevirerek açtı. 

Bobby'den gelen üç cevapsız aramayı görünce gözlerini kırpıştırdı. 

"Kahretsin," diye mırıldandı, göz kapağındaki başıboş uykunun bir kısmını silerek ve geri çevirme numarasını tuşlayarak. 

Telefon dört kez çaldıktan sonra Bobby ahizeyi sertçe soluyarak açtı. 

"Bobby, neler oluyor?" diye sordu Dean, kalbinin göğsünde atmaya başladığını hissederek. 

Bobby, "Sana neler olduğunu anlatacağım," diye homurdandı. "Melek dostun tüm lanet olası evimi yerle bir etti."

Dean'in midesi ayak tabanlarına kadar düştü. "Ne?"