Genç adam Bernayı bulduğunda ömründen ömür gitti baygın bi şekilde elleri kolları bağlı hareket etmeden duruyordu öylece hemen hastaneye götürdü.Feride'yi elinden kimse alamazdı artık her şeye göz yumdu buna yummayacaktı. Utanmadan bide hasteneye gelmişti.
"Şikayetçiyiz bu kadından memur bey!"
Kırgınlıkla karşısındaki adama baktı hani şikayet etmeyeceklerdi?
"Sen nasıl yaparsın bunu söylersem vermiceğinizi söylediniz polise.Bırakın beni!"
Elleri kelepçeli bi şekilde debelendi karnı şişmiş kadın,olamazdı söz vermişti sevdiği adam yapamazdı.
"Sen inandınmı buna Feride.Ne yapacaktım başka çare bırakmadın bana.Götürün bu kadını memur bey daha fazla görmek istemiyorum!"
Tiksinerek kadının yüzüne baktı ,ardından şişmiş karnına indirdi bakışlarını o çoçuk hayatının en büyük hatasıydı ama bu hatanın bedelini ödemeye niyeti yoktu asla babalık yapmayacaktı ona hele annesi o kadın iken asla!
Ve son can alıcı sözüyle devam etti konuşmasına;
"Seni ailen bile sevmemiş benmi seveceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEİS (Düzenlenecek)
Teen Fiction"Seni ailen bile sevmemiş benmi seveceğim..." Genç kadının beyninde dönen o cümle bütün herşeyi bitirmişti.Artık yaşamasının bir anlamı yoktu bu hayatta sevgisiz yaşamıştı doğruydu aşkı tarafından'da sevilmeyecekti bunu beynine vura vura anlatmıştı...
