Kalbi önce onun için attı,sonra onun yüzünden kırıldı,ve şuan paramparçaydı genç kadın.En güvendiği insanlar yanılgıydı,ama bu aşktanda vazgeçemiyordu.Ne demişlerdi kimseye sana ihanet edecek kadar güvenme.
Tam takır bir şekilde hazırlandı Feride,Bugün onların düğünü vardı rujunu sürdü ve aynadan baktı kendisine. Hem yeşil gözlerinden istemsizce yaşlar geliyordu,hem de belirsiz gülüyordu.Bugün herşey bitecekti,herseyin sonuydu bugün.Gamze ablasının bu haline o kadar üzülüyordu ki,ne diyeceğini bilmiyordu.O düğüne gidecekti son bir defa bütün şansını deneyecekti Feride. Yüzünde en sahici gülümsesiyle aynadan baktı Kendisine genç kadın.
"Abla,ne olur gitme yapma bunu kendine oğlunu düşün .Bırak ne yapıyorlarsa yapsınlar,kendine zarar onları görmen."
Feride acı gülümsemesiyle karşılık verdi kardeşinin bu sözlerine herşey bitmişti zaten onun gözünde.Kardeşine yaklaştı ve yanaklarına dokundu inandırmak istercesine gözlerine bakarak;
"Bugün son Gamze...Bugün herşey bitecek."
"Tamam,ozaman bende seninle geleceğim."
Feride hiç bişey demedi arabayı Gamze kullanmıştı,düğün yerlerine geldi daha başlamamıştı düğün.Acıyla yumdu gözlerini şişmiş karnıyla yavaşça indi genç kadın,oğlu tam yedi aylıktı bugün,babasının düğün günü yedi aylık olmuştu...
Onları gören Ömer,yanlarına gelmişti hızlıca,Feride ablasının bir delilik yapmasında korkuyordu yine.
Genç kadın yalvarırcısına baktı Ömer'e,
"İzin ver son bir kez konuşup gideceğim..."
Gamze'ye baktı Ömer Gamze onaylar bir şekilde gözleriyle komut verdi Ömer'e.Geri çekilen Ömer'in ardında ilerledi damat odasına doğru.
Emir'i damatlıkla gören Feride'nin gözlerinde yaş akmıştı.Yavaşça yaklaştı yanına Emir'in yanına.Genç kadını gören Emir,ilk başta ne işi var burada olduğunu düşünsede sadece izledi onu yapacağı şeyleri izledi.
"Çoçukluğumdan beri hep bir gün sana kavuşma hayaliyle yaşadım...Beni istemeye geldiğinizi hayal ettim...Babamın evinden üzerimde gelinligimle sana gelin olmayı hayal ettim...Seninde beni istediğini hayal ettim...Benim için mutluluk kavramı bunlardı Emir,Ben sadece BİRAZ MUTLULUK İSTEDİM..."
Hüzünle dinledi karşısındaki kadının hayallerini genç adam.
Genç kadın kendini kaybetmiş bir şekilde karşısındaki adama yalvarıyordu, mani olamazsa birazdan o kızla düğünleri olacaktı.Bu onun için ölüm demekti ağlıyordu sızlıyordu Emir'in karşısında bir ümit ikna ederim düşüncesiyle çaba veriyordu,ama nafileydi.Delirmiş gibiydi karşısındaki karın Emir şaşkın bi şekilde onu izlivordu.
"Yapma...Bak bizim bi çoçuğumuz olucak.Ben biliyorum sende beni seviyorsun bana inat olsun diye beni cezalandırmak için evleniyorsun onunla.Hem bebeğimiz bir doğsun bi kucağına al onu herşey düzelecek Emir..."
Genç adam olumsuz bir sekilde kafasını sallamıştı. Üzülüyordu bu haline, tedavi olmasi lazımdı,hem onunki belkide aşk değildi bi takıntıydı diye geçirdi içinden.
"Feride,seni istemeyen birisine neden bu kadar çaba sarf ediyorsun. Bak kabul ct ben senin hayatında yokum,hic olmadım da. Evli bi adam olucam birazdan eziyet etme daha fazla kendine hem bebeğinede yazık..."
Genç kadın kollarından tuttu adamın ağlayarak baktı kafasını sallayarak;
"Biz onlar yüzünden mutlu olamadık Emir,sen onlar yüzünden mesafeli durdun hep bana.Gitme ne olur birlikte çıkalım buradan sen ben bebeğimiz mutlu bir hayata başlayalım.Gidersen yaşayamam ne olur bi şans ver bize.."
Genç adam Feride' nin ellerinden kurtularak başını sallamıştı olumsuz bir sekilde,bugün genç kadının
ölüm fermanını imzalayacağını nerden bilebilirdi ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEİS (Düzenlenecek)
Teen Fiction"Seni ailen bile sevmemiş benmi seveceğim..." Genç kadının beyninde dönen o cümle bütün herşeyi bitirmişti.Artık yaşamasının bir anlamı yoktu bu hayatta sevgisiz yaşamıştı doğruydu aşkı tarafından'da sevilmeyecekti bunu beynine vura vura anlatmıştı...
