YEİS (Düzenlenecek)

18.Bölüm

Herşeye yeniden başlamak için bazen gitmek gerekirdi.Herşeyden,herkesden,heryerden gitmek gerekir.İnsanın hayatında neşenin olduğu kaldığı kadar hüzününde yeri vardır.Herkesin bir sona ihtiyacı vardı yeniden başlaması için genç kadında sonunu yaşamıştı,acı bir şekilde olsada yaşamıştı...
Kimse kimsenin içinde kopan fırtınayı,neyle sınandığını,hangi köşeyi döndüğünü bilemez.En yapmaz dedikleri en şaşırtandır...
Batu'nun teklifi şaşırtmıştı genç kadını,birşey diyememişti.Annesi Toprak durmuyor ağlıyor diyerek aramıştı alelacele adamın yanından ayrılmak zorunda kalmıştı,Batu anlayışla karşılamıştı bu durumu bunca yaşadığı şeye rağmen güzel bir anneliği vardı görebiliyordu.
Kapıdan gelen Feride'yi gören Emir durdurdu onu,bir zamanlar genç kadın sırf onu daha çok görebilmek için uzaktan izliyordu şimdi,kendisi uzaktan uzağa izliyordu.Ne oldum değil ne olucam diyeceksin bu hayatta , kendisini affedilmesini istiyordu.Kırdığı birşeyleri yeniden onarmak,çoçuğuna babalık yapmak istiyordu.
Kolundan tuttu genç kadını,hastaneden yeni çıkmıştı ama hiç dikkat etmiyordu.Nasıl olduğunu merak ediyordu.

"Feride,iyimisin?"

Kolundan tutan Emir'den hızla geri çekti kolunu Feride.

"Sanane."

Gülümsedi genç adam.

"Belli iyileşmişsin..."

"Evet iyim,daha da iyi olucam sen ve aileni görmüyorum ya zararlar uzaklaştı benden nasıl iyi olmam."

Gitmek isteyen kadının kolundan tuttu.

"Oğlumu görmek istiyorum..."

Feride sinirle baktı ona hala yüzsüz gibi oğlum diyordu.Acıyla gülümsedi,Aklına Emir'in ona söylediği sözler geldi.

"Seni istemeyen birisine neden bu kadar çaba sarf ediyorsun ki,kabul et ben senin hayatında hiç yokum olmadımda,Ona asla babalık yapmacağım demiştin bana Emir,hatırlıyormusun?Şimdi biz senin hayatında hiç yokmuşuz gibi davransana!İstediğin oldu işte."

***

Yusuf bey,İnci hanım ve Pınar Toprağı görmek istemişlerdi,ama başarılı olamamışlardı.Kemal bey kovmuştu kapısının önünden hak etmişlerdi bunları,Selma hanım birazcıkta olsa yumuşasada Kemal bey yumuşamamıştı.
Arabada söyleniyordu İnci hanım,

"Bunlar çok oluyor artık,bunların hepsi terbiyesiz.O çocuğu Feride tek başınamı yaptı,hayır kim oluyorlarda benim oğlumun Çoçuğunu göstermiyorlar.Emir'i böyle süründüyorlar.Kim onlar ya?"

Pınar lafa girdi,

"Anne sanki haklılar biraz ya,Herkes bir felaketmiş gibi baktı o çoçuğa.Hiçbirimiz sahip çıkmadık üstüne üstlük bide Emir'i alelacele evlendirmeye kalktınız."

"Bu artık şımarıklık Pınar,İlk bu çoçuğu kabul ettirmek için uğraştı,şimdi de kabul ettik hayır ne yapmaya çalışıyor anlamıyorumki?"

Yusuf bey sessizce dinliyordu.Feride'yi suçlamıyordu artık.Zaten herşey kendiside onun annesi Selma kabul etmediği için istememişti o kızı oğluna kensine bir zamanlar acı çektiren kadının kızını istememişti.Ama artık durumlar farklıydı ikisinde ortak torunları vardı onun kızı torununun annesiydi.İnci'de bu gerçeği bildiği için o kızın oğlunu sevdiğini öğrendiği andan beri hiç istememişti,Emir bir gün karşılık verir diye korkuyordu,bir işe yaramamıştı konuşmaları ortak bir bebekleri olmuştu.O aileyi sevmesede artık kendi canları vardı orada.

"Demek bu yüzden...bu yüzden hep bana karşı geldiler."

"Evet kızım,Yusuf gençken bana karşı birşeyler hissediyordu benden bir karşılık bulamayınca İnciyle evlendi.Yıllardır kinleri bu yüzdendi..."