YEİS (Düzenlenecek)

13. Bölüm

Yoğun bakım camın arkasından Oksijen cihazına bağlı kadına bakarak konuşuyordu Emir.

"Bana bize inanmayacağım gün nefes almadığım gün olur demiştin...İnanmayı bıraktınmı Feride?"

Ağlayarak devam etti;

"Çok canın yandımı..."

Ona bi kaç ay ümit vermeseydi böyle bir son olmayacaktı belkide.Üzerine gitmeseydi, ikisinede sahip çıksaydı kıymayacaktı canına belkide...
Akan yaşlarını sildi Emir elinin tersiyle.Telefonu çalmıştı Berna arıyordu,açtı merak ediyordu Berna'da arkadaşını üzülmüştü oda içten içe.Evet düğünleri yarım kalmıştı nikah olmamıştı ama Feride'nin böyle birşey yapması bi hayli üzmüştü kendisine çoçuklukları geldi aklına,

Selma hanım,Emir'i kızına bakarken hemde Berna'yla telefonda konuştuğunu görünce sinirlenmişti yanına gelmişti.

"Herşey sizin yüzünüzden oldu...Eğer kızıma birşey olursa..."Yaşlı kadın devamını getirememişti,sözlerinin ölümü yakıştıramıyordu evladına çünkü.
Genç adam karşısında ağlayan acılı anneye baktı,acısını görebiliyordu.Doktorla hemşireler hızlıca kızının yanına girdi.Birşey oluyordu ters giden birşeyler vardı.
Bi kaç dakika sonra çıktılar genç kadının yanından.
Selma ile Gamze koşarak yanına gitti doktorun.

"Ne oldu söyleyin?"Sordu ağlayarak acılı anne.

"Durumu kritik..."Demişti doktor üzülerek.

Selma hanım ağlayarak Gamzeye sarıldı.

"Hayır,hayır..Kızım,Feride..." diyerek hıçkırarak ağlıyorlardı.Emir yanlarına gitmek istedi ama Yusuf bey oğlunu durdurdu.Kollarından tutarak konuştu oğluna.

"Emir...Emir...Feride'nin durumu kritik hepsi çok gergin,sen uzak dur."
Emir hüzünle baktı babasına,kızgınlardı kendisine ama nasıl uzak duracaktı ki.
Kemal bey sinirle baktı karşısındaki insanlara bunların yüzünden kızı canına kast etmişti.Bunların kanından olan o çocuğu doğuracak diye reddetmişti onu.Hem suçlulardı hemde hala burdalardı utanmadan.Yanlarına yaklaştı sinirle.

"Sizin hala burada ne işiniz var?Kızımın ölmesinimi bekliyorsunuz?"

"Kemal,inan hepimizin içi yanıyor."Demişti Yusuf bey.

Selma kızarmış gözleriyle baktı iki adama,Bağırdı.

"Gidin buradan...Yavrum sizin yüzünüzden bu halde!Allah hepinizi kahretsin defolun gidin buradan!" Bütün ses yankılanmıştı hastanede,hıçkırarak ağlamaya devam etti yaşlı kadın.

***

Küçük bebeğin yanına giden baba oğul,izlemişlerdi onu.Küvözde küçücük bedeniyle kablolara bağlıydı.Emir,Bir an önce kurtulsun istiyordu küçük bebek ve annesi.Yusuf bey torununa baktı uzunca,red etmişlerdi hep bu bebeği ama artık bu gerçek değişemezdi o çoçuk doğmuştu ve oğlunun kanındandı.Kendi canlarıydı bu bebek...
Genç adam ona bakarken gözünden bir damla yaş akmıştı bunu gören babası sırtını sıvazladı oğlunun.

"Kurtulacak oğlun...O bir Kandemir kolay kolay pes etmez." Teselli vermeye çalıştı oğluna,babalık duygusunu tatmıştı oğluda.

"Kurtulacaklar değilmi baba,birşey olmayacak..."

"Kurtulacaklar..."

Eve giden genç adam bir duş alıp kendine gelmek istemişti,kaç gündür ruh gibiydi.Annesi birşeyler hazırlamıştı yemesi için ama iştahı yoktu genç adamın minik oğlunun can çekiştiği aklına geldikçe bir yumru oturuyordu boğazına.Ömer ve ablası Pınarda destek olmaya çalışıyorlardı kardeşlerine ama işe yaramıyordu onlar iyi olmadan Emir'de iyi olmayacaktı.
Biraz uyuyup hastaneye gitmek için hazırlandı genç adam annesinin hazırlandığına görmüştü anlaşılan oda gelecekti hastaneye.İnci hanım her ne kadar Feride'yi sevmesede ölmesini istememişti,ve arık torununun annesiydi...Oda torununu görmek için hastaneye gidecekti.
Annesinin elindeki poşetleri görünce sordu genç adam;