YEİS (Düzenlenecek)

15.Bölüm

Bir katilden daha cani insanlar vardı,umudunuzu öldüren insanlar...Eğer bir şansı olsaydı hiç yaşamamış olmayı dilerdi genç kadın,Öyle bi kaç şey deyip geçilmiyordu,bazı olaylar insanı çok değiştiriyordu,çok fazla değiştiriyordu.
Böyle birşeyi nasıl yapmıştı,nasıl kıymıştı çoçuğuna.Karnına dokundu,orada değildi boşluk vardı orada...Ağlamaya başladı kalkmak isteyen kadın,Ailesi uyandığına öyle sevinmişlerdi ki sevinç çığlıkları atıyorlardı.Vücüdundaki yaralara baktı,Oğlu neredeydi yaşıyormuydu?

"Ben ne yaptım kendime?Bebeğim...yaşıyormu?"
Ağlıyordu genç kadın,daha çok küçüktü nasıl yapmıştı böyle birşeyi.
Selma hanım Gamze'ye talimat vererek doktoru çağırmasını söyledi.Sarıldı kızına.Gülümsedi.

"Sakin ol yaşıyor...Kızım,annem...Çok korkuttun bizi,Rabbim seni bize bağışladı."

Yaşlı çift hem öpüyor,hemde sarılıyordu uyanan kızlarına.Ölmüş ölmüş dirilmişlerdi günlerdir.
Haberi alan Emir sevinçle hastaneye gelmişti,normal odaya alınmıştı Feride.Çok iyi görünüyordu odaya girdiğinde.
Feride,Karşısındaki genç adamı görünce gözlerini devirip,kafasını çevirdi.

"Onun ne işi var burada?Çıkarın onu buradan!hemde hemen!"

Selma,kızının sakin olması için omzuna dokundu.Daha yeni açmıştı gözlerini.
Feride annesini dinlemeyerek öfkeyle baktı Emir'e.

"Çık hemen buradan!Yüzünü bile görmek istemiyorum anladınmı!"
Emir şaşkınlıkla karşısında konuşan kadına bakıyordu,cevap vermiyordu ve sadece bakıyordu Feride daha da çok sinirlenerek bağırmıştı.

"Ne duruyorsun hala!Defol gitsene buradan!Oğlumunda benimde hayatımızda olmayacaksın artık!Anladınmı!Git o karının kollarına koş hemen!Çık!

Odadaki herkes şokla Feride'ye bakıyordu,Annesi,babası,teyzesi,kardeşi.Genç kadının bu tepkisini izliyorlardı,Emir böyle bir tepki beklemiyordu.
Dahada çok delirmişti genç kadın gözlerinin içine baktı karşısında duran adamın.

"Anlamadınmı hala!Seni görmek istemiyorum!"

Diyip kafasını çevirdi tekrar.Zehra hanım Emir'in kolundan tutarak çıkması için komut vermişti.Yavaş adımlarla kafasını eğerek çıktı genç adam odadan.
Gamze ablasına yaklaştı böyle davranmasını yadırgamıyordu ama artık mümkün değildi Emir'in onun hayatında olmaması,Onun çoçuğunun babasıydı.

"Feride,sakin ol kızım nasıl şaşırdı baksana."
Demişti Zehra hanım,eltisinin oğluna üzülmüştü.
Feride,teyzesinin gözlerinin içine bakarak.Net kararıyla cevap verdi.

"Umrumda bile değil!Bir daha Emir'in ismini duymak istemiyorum!Hayatımızdada olmayacak zaten!"

Emir odadan çıktığında,Ömer abisine sordu hızla.

"Nasıl durumu?"
Emir elindeki yüzüğüyle oynayarak kafasını yerden kaldırıp kardeşine cevap verdi.

"Bilmiyorum..."

"Nasıl bilmiyorsun abi,az önce odasından çıkmadınmı?

Derin nefes alarak cevap verdi Ömer'e;
"Beni görmek istemedi..."

Zehra Emir'in yanına geldiğinde üzgün adamın halini görmüştü,omzuna dokundu.

"Kızın yaşadıkları şey kolay değil...Sende bunları duy unut yengem.Böyle zamanlarda kusura bakılmaz.Kız bebeğinin yüzünü göremedi daha."

Odadakiler şaşkınca Feride'yi izliyorlardı,bu adama aşkı yüzünden herşeyi yakıp yıkan kız şimdi onun yüzünü görmek istemiyordu.Ailesi uyanınca tekrar onu Emir'i ister zannetmişlerdi ama öyle olmamıştı yüzünü bile görmeye tahammül edemiyordu kızları.Bu aslında onlar için iyi birşeydi onu geride bırakması güzeldi...Doktor gelip genç kadına,geçen günlerin açıklamasını yaptıktan sonra tek merak ettiği şeyi sordu genç kadın bir an önce görmek istiyordu çoçuğunu.