YEİS (Düzenlenecek)

5.Bölüm

"Neden ya? Neden?"

Yutkundu genç kadın, kendisinde olmayan ne vardı çokmu çirkindi de Emir onu bir türlü sevmemişti...Evet Berna'ya birşeyler hissetmişti hele son zamanlarda daha da ilgisini çekmisti bunun Feride için ne demek olduğunu biliyordu.Ama olanla ölene çare yoktu hem Berna ailesininde istediğiydi. Feride Emir'in sözlendiğini biliyordu ama henüz evleneceği kadının Berna olduğunu bilmiyordu ögrense biliyordu kıyameti koparacaktı genç kadın,biraz daha saklamaları lazımdı. Kafasını yerden kaldırmayarak cevap verdi karşısındaki ağlayan kadına;

"Üzgünüm Feride ama olmuyor birşeyler yaşandı ve bitti...Seninle ben çok farklıyız..." Hızla yanından ayrılmak istedi Feride nin. Arkasından bağırdı Feride;

"Nereye gidiyorsun?O kadında olan bende olmayan ne var Emir...Çokmu çirkinim he? Neden beni sevmedin sana olan aşkıma neden karşılık vermedin?"Genç kadın hafif şişmiş karnına dokundu.Dudaklarını büzerek çaresizce devam etti sözlerine;

"Ya bebeğimiz ne olacak Emir? Beni sensiz bırakıyorsun...Onudamı sensiz bırakacaksın?"
Bakışları yerde olan Emir,şok içerisinde kafasını kaldırıp kadına baktı,Bebekmi?
Yutkundu cevap verdi genç kadına;

"Ne diyorsun sen Feride?Ne bebeği?"

Dudaklarını birbirine bastırdı genç kadın,kızarmış yeşil gözleriyle baktı sevdiği adama.
"Duydun işte...Aldırmadım onu,yapamadım yalan söyledim sana..."

Emir kaşlarını kaldırdı,öfkeyle kadının karnına baktı şişmişti gerçekten aldırmamıştı.Nasıl yapardı böyle birşeyi nasıl yalan söylerdi böyle bir konuda,Allah kahretmesin ne yapacaktı şimdi,Evlenecekti yakında herkese nasıl açıklayacaktı böyle bir haberi.

"Sen...Sen böyle birşeyi nasıl yaparsın ya?Beraber gittik biz o hastaneye aldırmış numarası nasıl yaparsın,ben birde senin o haline acıdım!Sen nasıl bir insansın ya?Hayatımıza nasıl bir bomba etkisi yarattığının farkındamısın?"

"Ben...sadece kıyamadım ona Emir...Hem hiç birşey için geç değil ki ayrılırsın o kızdan olmazmı?Biliyorum ailen istediği için akrabanla evleneceksin."

Adam acımasız tavrıyla güldü genç kadına tiksinerek baktı,Olumsuz anlamda kafasını salladı.

"İstemediğimi nereden biliyorsun Feride!Ben istedim ailem de istedi o kızı yakında da evlenicez anladınmı?Madem bir karar verdin sonuçlarına tek başına katlanırsın.O çoçuğu kimseye söylemeyeceğim,babası olmayacağım."

Ağlayarak baktı karşısındaki adama ne kadar dil dökmüştü, yıllarca kendisini sevmesi için ne kadar çaba sarf etmişti bütün bir ömrünü ona adamıştı neredeyse.Kalbini göstererek konuştu Feride;

"Seni tam buramdan seviyorum ben...biliyorum bana ait değildin ama seni kaybetmek kalbimi kırdı..." Yanından uzaklaştı genç adamın,Halsizce yürüyordu,eve doğru
Dünya başa yıkılabilirmiydi? Daha kaç kere öldüreceklerdi genç kadını kaç kere canını yakacaklardı....Kul kurar,kader gülermi. Feride'de hep kurdu bir gün kalbinin sahibine kavuşabileceğinin hayalini kurdu... Uyanmak o kadar büyük zulüm ki artık Feride' ye. Çok zor kalk giyin insan içine çık yaşıyor taklidi yap onlara, asıl zor olanda herşeyin düzeleceğini sanan insanlara ayak uydurmaktı... Beş ay sonra bebeği doğacaktı genç kadının ama sevinemiyordu bile herkes bu hevesi çok görmüştü ona kursağında bırakmışlardı.Emir, isteseydi belki kimse böyle davranmazdı ona bir kıyametmiş gibi bahsetmezlerdi çoçugundan... Ne yapmıştı sahi? Canının yandığını bile bile baska kadınla evlenecekti, çocuğunu bile gözü görmüyordu.Evet Feride güclüydü ama son zamanlarda gücü kaybediyordu artık sanki,bu bebeği gerçekten herkesten koruyabilirmiydi?
İstenmemesine rağmen sadece kendi sevgisi yetebilirmiydi ona,doğurmakla doğru bi kararmı vermişti.Omzundaki yükleri taşıyabilecekmiydi?
Sahi kendini sevdirmek için ne çok uğraşmıştı Feride,Herşeyinde yanında oldu Emir in sırf daha çok görebilmek için düğünlere gitti,gittiği yerleri ezberledi,kimlerle takılır eder onu bile biliyordu, Tamamen ona adamıştı kendisini ruhunu,bedenini,hayatını.Feride memnundu bunlardan ama hata olarak gören Emir'di.