Bu hayat öyle şeyler öğretmişti ki genç kadına,öyle şeyler yaşatmıştı ki artık hiç birşeye şaşırmıyordu.
"O öyle birşey yapmaz"diyerek savunmayın.Çünkü artık herkes herşeyi yapar.Çalı bile içmiyordu kendisine sığınan kuşu,şu denk geldiğimiz kalplere bak.Bir erkeğin kadına verebileceği en güzel şey;sahiplenmesi ve güvenidir.Batu öyle omurgalı duruş sergilemişti ki nasıl yapmıştı böyle birşeyi nasıl?Sevildiğini sandığı kalbe misafir bile olamamış...Buda aşk'a son kanışı olsun.
Herşeyden habersiz Batu,Feride'yle evlenince site içinde olan villalarında hazırlıkları yapıyordu.Toprak ve Feride bu evi neşelendirecekti.Toprak için Feride'yle seçtikleri beşik ve diğer eşyaları koyduruyordu.
Feride aramıştı nerde olduğunu sormuştu,sesi biraz garip gelsede anlamamıştı gelince öğrenirdi nasıl olsa.
Emir'in yanından ayrılan Feride,kızarmış gözleriyle herşeyin yalan olduğu bu geldiği evin bile yalan olduğunu hatırladı ve derin bir nefes aldı.
Zile bastı Feride,Batu gülümseyerek kapıyı açtı.
Ve genç kadına sarıldı ama bi karşılık vermemişti Feride.Yavaşça uzaklaştırdı kendisini içeriye doğru yürüdü genç kadın.Ne olduğunu anlamayan Batu'da peşine ilerledi kadının ifadesinden.Bakıyordu kendisine kırmızı gözleriyle.
"Hayatım iyimisin?Ne bu halin?"
Diye sordu Batu.
Feride uzuncana baktı genç adamın gözlerine.
Tepkisizce sordu.
"Bana söylemek istediğin birşey varmı Batu?"
Genç adam iyicene meraklanmıştı.Yaklaştı Feride'ye ama kadın geriye çekti kendisini.
"Ne oluyor Feride?"
"Ne zamana kadar devam edecektin benimle oynamaya?"
Söyledi genç kadın solgun gözleriyle.
"Ne?"
"Babanla işbirliği yapıp oğlumu kaçırttın!Ne zamana kadar devam edecektin he?İntikammı aldın benden?Sevmedinmi beni?"
Gözlerinde ki akan gözyaşlarına engel olamadan kesik kesik konuşuyordu acıyla.
Afallamıştı genç adam.
"Feride...Bak yemin ederim sana yemin ederim benim bir suçum yok..."
Yalvarır gözlerle yeşil gözlerine bakıyordu Feride'nin kaybedecek diye ödü kopuyordu şuan.
"Bana yalan söyleme!Ses kayıtlarınızı dinledim bebeği bana vereceksiniz,bu konu burada kapanacak diyordun!"
Feride ekşitti yüzünü,dudaklarını bastırdı derin nefes alıp vererek sabitlemişti Batu'ya bakışlarını.
"Nasıl yaptın bana bunu he?Ben herkese rağmen sana güvendim...Hiçmi acımadın bana...yalanmıydı yaşadıklarımız?Bana söylediğin sözler yalanmıydı?"
Hıçkırarak,sesi titreyerek konuşuyordu genç kadın.
Batu hızlıca yaklaştı kadına yüzünü avuçlarının içine aldı inandırmak için çaba sarf ediyordu.
"Asla...Sana olan duygularımın hepsi gerçek Feride...Ben intikam nasıl alırım senden,Topraktan...İnan bana ne olur..."
Genç adamın da sesi yalvarırcasına çıkıyordu.Onunda gözleri dolmuştu ilk defa köpek gibi korkuyordu.
"Bitti!" Diye net bir şekilde söyledi kadın,adamın ciğerini söküceğini bilmeden.Geri çekti kendisini adamın avuçlarının arasından,elinde ki tektaşla alyansı çıkarıyordu ki Batu tuttu elinden.Elini boynuna dolayıp göğsüne yeşil gözlüsünü sımsıkı yasladı.Boğazının kuruduğunu hissetti yalvarırcasına tekrarları sözlerini.
"Yapma...Ne olur pişman olacağın kararlar verme...Beni hemen yargılama Feride..."
İki yana olumsuz şekilde delirmiş bir şekilde kafasını sallıyordu Batu gözlerinden akan yaşlarla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEİS (Düzenlenecek)
Genç Kurgu"Seni ailen bile sevmemiş benmi seveceğim..." Genç kadının beyninde dönen o cümle bütün herşeyi bitirmişti.Artık yaşamasının bir anlamı yoktu bu hayatta sevgisiz yaşamıştı doğruydu aşkı tarafından'da sevilmeyecekti bunu beynine vura vura anlatmıştı...
