Acı...Bu acı ne aşk acısıydı,ne anne baba,ne kardeş acısıydı.Bu acı çok başkaydı,boğazında yumruyla nefes almaya çalışıyordu ama alsa bile batıyordu o nefes.Gökyüzü kendini karanlıktan aydınlığa verirken genç kadın ağlamaktan bir hal olmuştu,çaresizce oğlunun bulunmasını bekliyordu.
Haberi duyan Selim bey ve Zehra hanım da soluğu Feride ve Emir'in yanında almışlardı,herkes bir yandan Toprak bebeği arıyordu.
"Bir haber varmı müdür bey?"
Diye çaresizce sordu genç adam.
"Üzgünüz ama henüz kayıda değen bir bilgiye ulaşamadık."
"Allah kahretsin!"
"Aradıkları yeri tespit edebildinizmi peki?"diyerek araya girmişti Selim.
"Fatih tarafında bir ankesörlü telefondan aramışlar."
"Taradınızmı bölgeyi?"demişti Kemal bey.
"Elbette. Fatihi didik didik arıyoruz ana adamların tek yaptığı yanıltmak."
"Ne demek bu?"
"Bebeği kaçırdıkları çalıntı araba biraz önce kartalda bulundu.Adamlar profesyonel."
Emir hızla saldalyeyi devirdi.Sinirle güldü.
"Profesyonelmiş...hele oğlum bi bulunsun cezalarını kendi ellerimle vereceğim!"
"Sakın bizden habersiz birşey yapmaya kalkmayın Emir bey."
"Merak etmeyin müsterih olun siz."Demişti Selim bey emniyet müdürüne.
Feride'nin perişan haline üzülen Pınar çekinerek konuştu.
"Feride,çorba içsen iyi gelir."
Bir yere sabit bakışlarını sinirle Pınara çevirdi Feride.Ayağa kalktı genç kadına doğru çevirdi yönünü.
"Oğlum açmı tokmu bilmeden benim boğazımdan tek lokma geçermi sence?"
"Herkes elinden geleni yapıyor Toprak için,annesi olarak ilk senin güçlü olman lazım."
"Bana annelikten bahsetme,gözüm gibi bakacağım dedin ona." Gözleri dolarak tiz bir sesle bağırıyordu.Canı yanıyordu müthiş bir şekilde.
"Feride yapma...Pınar'ın ne suçu var?"
Annesi Selma hanım araya girmişti,tansiyonlar iyicene yükselmişti.
"Hepimiz suçluyuz...En başta ben,nasıl bıraktım bebeğimi nasıl?"Ayaklarını vurarak sitem ediyordu kendine genç kadın.
Gamze ayağa kalkıp ablasının koluna dokundu.
"Abla,mutlaka bulacaklar ne olur kendine gel biraz."
Diye teselli vermek istemişti.
Ağlayan gözleriyle başını yukarıya kaldırdı Feride,derin nefes alarak dua ediyordu.
"Allahım ne olur sağ salim kucağıma alayım oğlumu."
Bahçeden içeriye giren genç adam ve amcası kadınların olduğu yere gelmişlerdi,Emir ağlayan kadının yanına yaklaştı,eline dokundu.
"Feride,bak benimde canımdan can koptu,söz veriyorum oğlumuzu getireceğim sana..."
"Çek elini,söz felan istemiyorum senden oğlumu istiyorum Toprağımı istiyorum!"
Sinirle karşılık verdi genç adama.
Telefonu çalmıştı genç kadının,arayan Batuydu.Kalabalığın yanından ayrıldı,açtı telefonu.
"Alo Feride,neredesin kaç saattir ulaşamıyorum sana?"
Endişeyle sordu adam.
Genç kadın ağlayarak,cevap verdi merak eden adama.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YEİS (Düzenlenecek)
Teen Fiction"Seni ailen bile sevmemiş benmi seveceğim..." Genç kadının beyninde dönen o cümle bütün herşeyi bitirmişti.Artık yaşamasının bir anlamı yoktu bu hayatta sevgisiz yaşamıştı doğruydu aşkı tarafından'da sevilmeyecekti bunu beynine vura vura anlatmıştı...
