Redamancy || Mert Hakan Yandaş

27

"Bu arada sevgili olduğumuzu nereden öğrendin?" Sorgularcasına baktığımda kaşları çatıldı.

"Ben bekar bi' hanımefendiyim Mert Hakan Yandaş."

"Henüz diyelim Efsa Akgün."

Masaya ilerlediğimizde Sera oldu mu bu iş der gibi göz kırptığında gülümsedim. O da derin bir nefes alıp Ferdi'ye anlattı.

Ferdi baş parmağını kaldırıp gülümsediğinde ben de onların ikisine gülümsedim.

"Hey o adam da kimdi?" Zaniolo kulağıma fısıldadığında gülerek cevapladım onu.

"Sanırım gelecekteki kocam." Bu söylediğim şeyle kaşları çatılmıştı.

"O adam mı cidden?" Merakla bakıyordu yüzüme.

"Evet, bence gayet hoş bir adam." Kafasını iki yana salladı ve aramızdaki mesafeyi arttırdı.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Barıştınız mı?" Kerem'in sorusuyla heyecanla kafamı sallamıştım.

"Sana söylemem gereken bir şey var." Söylediğim şeyle göz kırptı ne oldu anlamında.

"Sanırım Zani benden hoşlanıyor." Bu dediğim şeyle kaşları çatıldı.

"Nasıl yani?"

"Öyle hissettim."

Bu dediğimle düşünür gibi yaptı. Yakınlığımızı gözden geçiriyordu.

"Bir yakın arkadaşlık vardır Kerem bir de böylesi vardır. Aslında fark etmemiştim ama Mert Hakan'ı düşünürken anladım."

"Seninle kardeş gibiyim mesela, Zani ile de öyle olduğumu zannediyordum. Aslına bakacak olursan fark etmemiş olmam çok saçma." Söylediklerimle kafa sallıyordu.

Kerem'in telefonuna mesaj geldiğinde bakışlarını benden kaçırıp telefonuna götürdü.

Hızlıca bir şeyler yazdı.

"Hadi dışarı çıkalım." Neler karıştırıyorsun Kerem?

"Sevgilin mi?" Sorgularcasına baktığımda yüzünü buruşturdu. "Hayır ne alaka?"

"Ne bileyim."

"Koş hazırlan!"

Dün gece dışarıdaydık. Bu akşam yine dışarıdayız. Bu hayatı biz yaşıyoruz kardeşim.

"Kerem nereye gidiyoruz ona göre giyineceğim!"

"Spor yapacağız biraz ona göre giyin."

"Götüm donmayacaksa şort giyeceğim!" Bağırarak konuşuyorduk.

"Tamam git giy!"

Hızlıca hazırlanmıştım. Altıma geçirdiğim antrenman şortuyla gülümsedim.

Kerem'in hediyesiydi. Köşesinde E.A yazıyordu.

Üzerime giydiğim Galatasaray forması ile tam takım hazırdım.

"Vay kardeşim!" Kerem de hızlıca hazırlanmışa benziyordu. Bu spor planını daha önce yapmış olmalıydı ki eşyalarını yanına almıştı.

Yunus da çoktan eve gelip üstünü giyinmişti.

Gerçekten Galatasaray'a bu kadar bağlı olduğumuzu yeni fark etmiştim üçümüz de Galatasaray formamızı giymiş ve antreman şortuyla eşleştirmiştik.

10 Efsa yazan formamla bir bütündüm.

"Hadi gidelim."

Kerem'in arabasına binip yol üstünden Halil'i de almıştık.

Diğerleri de geliyorlardı galiba.

Tesise geldiğimizde n'olduğunu anlayamamıştım.

İçeriye girdik ve bana ısınma hareketi yapmamı söylediler.

Isınırken içeriye giren Fenerbahçelilerle gözlerim kocaman açıldı.

"Bana derbi mi izleteceksiniz, hem de özel!" Söylediğim şeyle herkes gülmüştü.

Sera da üzerinde Fenerbahçe formasıyla belirdi.

"Güzelim çok yakışmış forma!" Heyecanla konuştuğumda o da bana yaklaşıp sıkıca sarıldı.

"Sana da Galatasaray forması ne güzel olmuş Efsa!"

Mert Hakan'ı aşina olduğum 8 numarasıyla tam karşımda gördüğümde sırıttım.

"Şimdi sana iki şey vereceğim." Söylediği şeyle kaşlarım havalandı.

Uzattığı poşeti açmamı bekliyordu.

İçinden çıkan Galatasaray formasıyla gülümsedim. Benim için Gs Store'a gitmişti.

Arkasını çevirdiğimde gördüğüm 8 Efsa yazısıyla kocaman bir kahkaha attım.

"Bunu giyip gelebilir misin?" kafamı hızlıca sallayıp içeriye gittim Sera da gülerek peşimden geliyordu.

"8 numaralar sizi." Söylediği şeyle sırıttım.

Üzerime geçirdiğim formayla kendimi çok daha iyi hissettim.

Yanlarına gittiğimde yüzündeki tebessümle bana bakıyordu, diğer herkes gibi.

"Şimdi buraya otur bakalım." Gösterdiği yere oturdum. Önümde diz çöktüğünde ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum.

Ayakkabı kutusundan çıkardığı turkuaz rengi kramponlara bakıp sırıttım.

Mert Hakan, benim için bana kendisinin kramponlarından almıştı.

Ayakkabılarımı çıkartmıştı.

Maç yapacağımızı düşünmemiştim. Bu yüzden normal bi' spor ayakkabısı giymiştim ve Kerem de bu hediye için beni uyarmamıştı.

Kramponların numarasını da Yunus sayesinde öğrenmiş olmalıydı.

Gülümseyerek ona kocaman sarıldığımda kulağıma fısıldadı herkesten habersizce.

"Seni seviyorum."

Gülümseyerek onu cevapladım.

"Seni seviyorum Mert."