The special wolf-girl (voltooid)(herschrijven)

Hoofdstuk 6

POV Lynn
Ik liep dus door het gebied heen van een andere roedel, toen er plots twee wolven voor mijn neus stonden. Ze gromden dreigend naar me, en ik deed mijn handen omhoog ten teken van overgave. 'Rustig, ik wil alleen maar onderdak voor een nacht' zei ik. Een van de wolven verdween het bos in en even later verscheen er een man. 'Waarom zoek je onderdak? Ik ruik vaag de geur van een roedel' 'ik ben op reis, niet om mijn mate te vinden, maar om de wereld te zien' verzon ik snel. Hij knikte langzaam 'hmmmmm..... Oke dan, ik neem je mee naar de Alpha, en misschien krijg je dan onderdak. Kom mee'. Hij draaide zich om en wees me de weg door het bos, terwijl de andere wolf me volgde. 'Trouwens, je moet je niet veranderen, tenzij de Alpha het zegt. Wij zijn een nogal... Eh... Geprikte roedel, zeg maar, en je loopt dan kans om aangevallen te worden. En laat ik het zo zeggen, je hebt dan geluk als je er dan nog levend uitkomt'. 'Ik zou je eerder zorgen maken over degene die het gevecht met me aan gaan...' Mompelde ik zacht, zodat ze het allebei niet konden horen. Op een gegeven moment pakte de man me bij de arm vast en zei 'doe wat ik zeg' ik knikte alleen maar, ik had geen zin in problemen nu. 'Oke'. We liepen het pack-dorp in, en meteen keken alle mensen, of wolven, mijn kant op. Ik werd mee genomen naar een huis, en de man begeleidde me naar een kamer, waar hij op de deur klopte, en naar binnen liep. In de kamer zat een man, de Alpha zo te zien. 'Alpha,' zei hij terwijl hij boog 'ik en Stephan hebben dit meisje gevonden in het bos, en ze zei dat ze op zoek is naar onderdak'. 'Ik ga met haar praten, bedankt Willem. Ga maar'. De man liep de kamer uit en de Alpha gebaarde mij te gaan zitten. Ik ging zitten en hij viel meteen met de deur in huis 'zo, dus jij wilt onderdak, he?' 'Yep, Anders zat ik hier niet he'. 'Niet zo brutaal'. Niet zo brutaal? Hoor eens, als ik niet bijdehand of brutaal ben, ben ik mezelf niet! Volgens mijn ouders dan, en zeg maar heel de pack. Klopt hoor zei Kira. 'Goed. Wie ben je, en waar ben je naartoe op weg?' 'Ik ben Lynn, en ik ben op reis, ik wil de wereld zien'. 'Aha.....' Hij was even stil. 'Verander' zei hij plots. 'Waarom?' Vroeg ik verbaasd "
'VERANDER' zei hij op Alpha troon, wat bij mij niet werkt dus. 'Nope, ik wil eerst weten waarom'. Hij keek me even met grote ogen aan, probeerde zichzelf te kalmeren, en zei 'ik wil weten hoe groot je bent, zodat ik weet hoeveel mensen je kamer moeten bewaken' 'dus jij denkt dat ik midden in de nacht weg loop? En dan? Dan ga ik je roedel aan vallen? In mn eentje? Ik wil gewoon een warm bed hoor'. 'Je kan net zo goed gestuurd zijn door een roedel, dus. VERANDER'. Ik zuchtte 'nee, je kan ook aan me vragen hoeveel mannen er nodig zijn. Maar ik zou het niet te veel doen, anders heeft niemand nachtrust vannacht' 'dus jij denkt dat je groot bent ofzo?' 'Nee, dat denk ik niet, dat ben ik'. Hij keek me verward en boos tegelijk aan. 'Oke. Als jij zo zeker bent van jezelf, dan wil ik een gevecht in de zaal, daar is niemand nu, dus niemand ziet je nederlaag'. Ik hoorde Kira grinniken makker, je gaat hier spijt van hebben. Ben ik met je eens, Kira. 'Goed, prima. Waar is het?' Vroeg ik verveeld. 'Oh, en nog iets, moet ik winnen om te blijven slapen, of haalt dat niets uit?' 'Dat haalt niets uit, je moet gewoon weten dat je niet zo brutaal moet doen tegen mij'. Ik knikte, en volgde de Alpha waar ik de naam niet eens van weet naar een soort kleine gymzaal. Hij deed de deur dicht en transformeerde. Hij ging klaar staan en ik ging tegen over hem staan. Ik transformeerde ook, maar zakte meteen iets door mijn poten zodat ik kleiner leek dan hij. Ik zag in zijn ogen dat hij en zijn wolf moesten lachen. Ik strekte daarom mijn poten en liep op hem af. Toen ik voor hem stond was ik bijna een wolvenkop groter dan hij en ik keek hem met een grijns aan. Ik zag in zijn ogen alleen verbazing, maar toen viel hij plots aan. Hij beet in mijn poot what the hell? Hij wat dat dat geen zin heeft, toch? Zei Kira. Nope, dat weet hij niet. Ik trok mijn poot met een ruk los, en beukte de Alpha naar de andere kant van de zaal. Hij piepte pijnlijk, maar krabbelde weer overeind. Hij rende op me af en beet me in mijn nek. Na even worstelen, was ik vrij en beet ik hem keihard in zijn poot, waarna ik hem weer weg beukte. Hij stond op en liep naar een hoekje in de zaal. Hij transformeerde en pakte een deken die daar lag. Ik liep naar een andere hoek, zag een deken liggen en transformeerde zonder de gave. Ik sloeg de deken om me heen, en liep naar de Alpha toe 'nou, waar kan ik slapen?' Hij keek me met grote ogen aan 'hoe kan je sterker zijn dan een Alpha? En groter? Bovendien ben je een meisje!' 'Iets mis mee?!' Siste ik 'nee' zei hij snel 'wel, ik heb geen idee waarom ik groter ben dan de rest. Ik ben wel de dochter van een Alpha, en ik word de Luna van mijn vaders, en dus mijn, roedel'. Hij keek me nog steeds aan met grote ogen. Ik keek naar zijn been en zag een grote schaafwond zitten. Op mijn been zat amper een schrammetje. 'Oke, ik breng je naar je kamer' zei hij zacht, en hij liep de deur uit, en ik volgde hem. 'Trouwens, wat is je naam Alpha?' Vroeg ik onderweg. 'Mercer' 'voornaam graag' 'ben jij altijd zo bijdehand?' 'Ja. Wat is je voornaam?' Hij zuchtte 'Brad". ik bleef stil. Op een gegeven moment stopten we voor een kamer 'hier slaap je voor vannacht' 'mooi, bedankt Alpha Brad'. Hij knikte en liep weg, en ik stapte de kamer binnen. Hij was klein, maar er stond een bed in en daar ging het me om. Ik stapte in bed en viel al snel in slaap.

Ik werd wakker, en kleedde me snel aan. Ik liep de kamer, of beter, het kamertje, uit. De gang op. Zeg Lynn, hoorde ik Kira zeggen wat ben je van plan? Geen idee, eigenlijk handig jaja, ik weet het hoor. Ik denk dat ik zo ver mogelijk van Ryan vandaan wil zijn. Goed punt. Ik mag die gozer niet, en hij beweert onze mate te zijn! Dus niet, he. Ik voel niks, en ik heb ook gen contact met zijn wolf 'dat komt' begon Shannon plots 'door mij, bij ons is het anders. Kijk, Lynn. En Kira. Het zit zo. Omdat ik de wolf ben van de maangodin, kan Kira niet in contact komen met de wolf van haar mate, of met de wolf van iemand anders. Dat kan pas vanaf Lynn haar zeventiende verjaardag, en dit is allemaal zo om de maangodin te beschermen. Soms kan je wolf het overnemen als je bij je mate in de buurt bent, maar dat is te veel risico voor een maangodin. Vandaar dus dat je geen contact met Ryan zijn wolf kan maken'. snap het ik ook 'mooi'. Ik liep door de gangen heen naar beneden, het huis uit. Ik liep over het terrein heen naar de grens, en stapte er op een gegeven moment overheen. Ik liep door over de stukjes niemands land, en kwam bij verschillende steden en dorpen.

Ik zwierf een jaar lang rond, en loste dingen op als de maangodin. Het gerucht ging dan ook rond dat de nieuwe maangodin was "opgestaan". Ik had het enorm naar mijn zin en ik ben bij enorm veel roedels geweest. Bij bijna alle roedels waar ik ben geweest, heb ik vriendschap gesloten. Ik ben vaak in wolf-vorm geweest, maar niet in territoriums. Het is beter dat ze niet weten hoe groot ik ben. Ik weet intussen alles over de maangodin en ik ben er achter gekomen dat Shannon niet zo heel spraakzaam is, in tegenstelling tot Kira, die me vaak de oren van het hoofd kletst. Op het moment ben ik weer in de buurt van mijn eigen roedel, de Silver Moon Pack.