The special wolf-girl (voltooid)(herschrijven)

Hoofdstuk 14

POV Lynn
Het vliegtuig landde, eindelijk! Na heel wat gedoe stapten we de deuren van het vliegveld uit, en hielden we een taxi aan. We stapten in, en zijden dat we naar het Vrijheidsbeeld wilden, want ja, als we er toch zijn... Na een klein uurtje te hebben gereden, want deze stad is gewoon te groot, kwamen we aan bij een groot park, waar het standbeeld stond. We stapten uit, ik betaalde, en we liepen het park in. We hadden niet veel bagage. Aan de overkant van het park zag ik een hotel staan, en dus liepen we daarnaar toe, en we konden gelijk een kamer krijgen. Sem en James deelden samen een kamer, en ik en Nikki. Daarna gingen we terug en opzoek naar het Vrijheidsbeeld. Wat niet moeilijk was, gezien het een enorm groot ding is. 'Jeetje zeg, dat ding is niet normaal groot' mompelde Nikki. Ik grinnikte 'tja, ze zeggen niets voor niets dat dit het grootste beeld van de hele wereld is, he'. Nikki keek me nep boos aan, waardoor ik de slappe lach kreeg. 'Dus, wat gaan we doen. We blijven vannacht in dat hotel slapen, maar daarna gaan we zeker op doorreis?' Vroeg Sem. Ik was een beetje bijgekomen, en knikte. 'Oke. Dames, gaan jullie mee eten, of blijven jullie hier?' Vroeg James. Ik en Nikki keken elkaar aan, en gilden vervolgens tegelijk 'ETEN NATUURLIJK, JIJ OEN!!!'. Waarna we wegstoven, opzoek naar een Mac, want ja, daar zijn er natuurlijk heel veel van, in Amerika. Op de hoek van de straat waar het hotel stond, zat een Mac, en we stoven naar binnen om in de rij te gaan staan. Even later kwamen de jongens hijgend binnen 'jeetje... Wat... Kunnen jullie.... Hard rennen... Zeg...' Hijgde Sem. 'Nee, jullie zijn slome slakken' zei ik. Dave grinnikte 'ze heeft een punt, je bent de sloomste van ons vijven'. Sem keek hem minachtend aan, maar Dave trok zich er niets van aan. Even later waren we aan de beurt. 'Wat mag het zijn?' Vroeg de vrouw aan de balie. 'Een kipburger met een kleine portie patat, en een kleine milkshake met aardbei smaak voor mij' zei ik, waarna Nikki zei 'voorbij het zelfde, en voor die gasten achter ons.... Doe maar een drie cheese burgers, drie kleine patat en drie cola'. Ze knikte, en even later kregen we drie dienbladen met lekker eten. 'Dave, pak deze even beet' commandeerde ik. Dave luisterde meteen. Tja, Alphabloed he... We gingen aan een tafeltje zitten, en meteen begon James te jammeren 'ik wilde helemaal geen cola...' 'Dan had je zelf maar moeten bestellen' zei Nikki, en ze nam een hal van haar kipburger. Dave had als eerste van ons alles op. 'Zo, jij eet snel' zei Sem meteen. Dave keek verbaasd 'hoezo? Ik klets niet, ik eet, net als de meiden. Jij en James praten de hele tijd, dan doe je er langer over, he'. Ik stopte net mijn laatste frietje in mijn mond, en knikte. Toen iedereen alles op had, gingen we terug naar het hotel. Daar praatte ik en Nikki nog wat, maar we sliepen uiteindelijk best vroeg.

We stapten uit de taxi, die naar de rand van New York reed, en Nikki gaf hem het geld. We liepen vervolgens naar het aangrenzende bos. 'Gaan jullie het bos in?' Vroeg de man die achter het stuur zat. Ik knikte 'ja, hoezo?' Vroeg ik. 'Je moet wel een beetje oppassen, er zitten daar veel wolven, en grote ook'. 'Oke, we zullen uitkijken!'. Daarna reed de taxi weg. We liepen het bos in, en veranderden. Kira was dolblij weer vrij te zijn. Dank je dank je dank je!!!!!!!! Eindelijk weer vrij!!! Gilde Kira door mijn hoofd. Ik vond het ook heerlijk weer vrij te zijn. Als een wolf. We renden met zijn vijven door het bos, tot we aankwamen bij een meer. We gingen naast elkaar aan de waterkant zitten, en in de weerspiegeling zag je vijf wolvenkoppen: een bijna helemaal zwarte, die van James, een donker bruine, die van Dave, een licht bruine, die van Sem, een zandkleurige, die van Nikki, en een grijze, zie van mij. James was zwart met een paar bruine plukjes, wat er best grappig uit zag. Plots rook ik een geur, die van een wolf was. 'Flut, we hebben bezoek jongens' zei ik in de Link. Meteen daarna sprongen er zes wolven tevoorschijn, die naar ons begonnen te grommen. De voorste veranderde, en trok snel een sportbroeken aan dat om zijn been zat. Flut, ik ben verandert met mijn gave, helemaal vergeten. 'Verander' commandeerde hij. Jeej, een Alpha. Nou en, misschien is hij wel aardig ja, maar Kira, ik ben verandert met de gave ow, niet slim nee echt.  'Wat denk je wel niet, dat ik hier ga veranderen? Sorry hoor, maar ik verander niet graag voor een stelletje jongens, ze hoeven me niet naakt te zien' zei Nikki meteen tegen hem. Slim Nikki, slim. Gek genoeg zuchtte de Alpha en zei 'goed. Je kan je achter die rots daar veranderen. Binnen een minuut ben je terug. Meteen holde Nikki naar de rots, en ik volgde haar op de hielen. We veranderden en liepen weer terug. Intussen waren Sem, James en Dave ook weer verandert. We gingen op een rij voor de Alpha staan. Ik schatte hem rond de 40 jaar. 'Wat doen jullie op mijn territorium?' Vroeg hij. 'Territorium? Is dit een gebied van een pack dan?' Zei ik verbaasd. Ik had namelijk niets geroken. 'Sorry Alpha, maar ik heb geen grens geroken, anders waren we er niet overeen gegaan'.  De Alpha snoof 'de weg, aan de rand van het bos, dat is de territorium grens'. Ik keek hem verbaasd aan. 'Maar daar kan je de grens niet eens ruiken door al die auto gassen!' Riep ik uit. 'Kan wel zijn, ik wil weten wie jullie zijn en waar jullie vandaan komen, want jullie ruiken niet als rouge's, en wat jullie hier komen doen'. Ik zuchtte. 'De jongens zijn Sem, James en Dave. Van de Silver Moon Pack. Dat is Nikki, en ik ben Lynn, toekomstige Luna van de Silver Moon Pack. Mijn ouders zijn namelijk de Alpha en de Luna. We zijn naar hoer gereisd, omdat we onze mate's willen vinden'. 'Hmm.. Oke, ik geloof jullie. Willen jullie mee naar mijn Pack?' 'Ja, graag, Alpha waarvan ik de naam niet weet en geen idee heb welke pack hij bestuurt' antwoordde ik. De Alpha glimlachte 'ik ben Alpha Zack, van de Green Wolves pack. De enige roedel die vegetarisch is'. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht 'een tante van mij had me een keer verteld dat ze haar mate had ontdekt, en dat hij vegetarisch was' zei ik. We liepen achter de Alpha aan, Zack dus. De andere vijf wolven maakten een kring om ons heen, zodat we niet weg konden lopen of zoiets. Wat we toch niet van plan waren. Al snel kwamen we in het pack-dorp aan, en we werden naar een groot huis geleid. 'Dit is het packhuis, kom maar mee'. We gingen naar binnen, en de wolven verdwenen een gang in. Een heerlijke geur kwam me tegemoet. 'Wat is dat?' Vroeg ik, waarna Zack grijnsde 'dat, is mijn mate. Ze is een appeltaart aan het bakken in de keuken, kom mee, dan zal ik jullie aan haar voorstellen'. Hij maakte een deur open, en het bleek de keuken te zijn. Een bekende geur dring mijn neus naar binnen, en ik kreeg een brede glimlach om mijn gezicht. 'Ellie, ik heb hier een paar rondreizende wolven bij me, en ze hebben honger'. De vrouw draaide zich om, en toen ze mij zag, werden haar ogen groot, en gilde ze 'LYNN!!!!!! OM MY GOSH, JE BENT HET ECHT!!!! KOM HIER!!!'. Ze stormde op me af, en trok me in een knuffel. 'Hoi tante Ellie!' Riep ik vrolijk. Zack keek ons met open mond aan. 'Lieverd, je vangt vliegen' zei Ellie grinnikend. 'Zack, mag ik je voorstellen aan Lynn, mijn lievelingsnichtje, de eerstgeboren dochter van mijn zus, die de Luna is van de Silver Moon pack. Lynn is de toekomstige Luna'. Zack knikte, nog steeds verbaast. 'Nou jongens, dit is dus mijn lievelingstante, Ellie. De zus van mijn moeder'. 'Willen jullie appeltaart, ik heb hem net uit de oven gehaald'. Ik en Nikki begon meteen te knikken en riepen in koor 'JA!!!!!!! Ik wil! Ik wil!', en we renden naar het aanrecht toe. De appeltaarten van mijn tante waren overheerlijk, net als de rest van haar bakkunsten trouwens. 'En wij zien die gestoorde meiden aan voor vrienden' zei Sem, terwijl hij met zijn hoofd schudde. Bliksemsnel draaiden ik en Nikki ons om. 'WAAG HET NIET ONS GESTOORD TE NOEMEN, JIJ DOMME KOE!!!!' Gilden we tegelijk. Ellie schoot meteen in de lach, terwijl Zack ons (nog steeds) verbaasd aan zat te kijken. Ik keek naar hem en zei 'wat? Nog nooit boze en beledigd meisjes gezien? Kijk, we zijn een stelletje apart, maar dan nog'. Zach grijnsde 'ach ja... Willen jullie hier blijven?'. 'Ja, graag' zei Nikki. Zack knikte. 'Oke, ik zal jullie rondleiden, als jullie willen natuurlijk' zei Ellie, en ik sprong meteen op. Ik knikte enthousiast, maar ik kon niet praten gezien ik net het laatste stukje appeltaart in mijn mond had gepropt. Meteen sleurde Ellie mij en Nikki mee naar buiten, en in het voorbijgaan pakten ik en Nikki de jongens bij hun armen waardoor wij hen weer meesleurden. 'Tot zo schat! Ik laat ze even ons terrein zien!' Riep Ellie naar Zack die ons verbijsterd aan keek.