The special wolf-girl (voltooid)(herschrijven)

Hoofdstuk 29

POV Katy
Na een hele lange avond, en een lange discussie, heeft mijn vader toegestemd: ik en Sem mogen bij elkaar blijven, omdat we mate's zijn, en omdat Sem's vader een redelijke rang heeft in de roedel waar hij vandaan komt. Er zit echter wel een voorwaarde aan verbonden: Sem moet hier bij mij en deze roedel, de Woods Wolves, blijven. Hij zei dat dat geen probleem was. Hij is nu naar zijn vrienden toe om het nieuws te vertellen, en ik zit op mijn kamer me te vervelen. Ik hoop maar dat ze het niet erg vinden dat hij hier blijft. Ik zuchtte. Het is geweldig dat ik eindelijk mijn mate heb ontmoet. Ik ben al bijna achttien, wat hij al is trouwens, en als je achttien bent is de kans kleiner dat je je mate vind. Hoe ouder je word, hoe minder kans. Maar de kans gaat niet helemaal weg. Mijn oma, die 76 is, heeft drie jaar gelden op 73 jarige leeftijd haar mate ontmoet. Tot die tijd is ze altijd singel geweest, en haar geduld werd beloont: haar mate was verdwaalt een vroeg hier de weg, waarna hij hier bleef, bij mijn oma. Ik heb dus eindelijk een opa. Ik hoopte dat ik ook mijn mate zou vinden, ooit, op een dag. En vandaag was die dag eindelijk zover, en heb ik de leukste mate die je je maar kan voorstellen. En ik hoefde niet te wachten tot mijn drieënzeventigste.

POV Ryan (tijdje geleden, volgens mij)
Het is niet normaal snel als het om het tempo gaat waarmee Lynn en haar vrienden door Amerika reizen. Ze hebben al een tig aantal roedels bezocht, en volgens mij is er geen roedel meer over. Nu zijn ze waarschijnlijk bij de Woods Wolves. Dat is de enige roedel hier in de regio, dus er is niet veel kans dat ze ergens anders zijn. Ik kan mezelf wel op mijn kop slaan, omdat ik haar heb laten gaan. Ik weet niet wat me toen bezielde... Oh maar ik wel, je... ik hoef niks van jou te horen! Onderbrak ik Sven snauwend, waarna hij stil bleef. Mooi. Ik had de ouders van Lynn een kaart gestuurd en geschreven dat Lynn op het spoor was, en dat ik zou proberen om haar terug te halen naar haar roedel. Ik stuurde ook het adres van het volgende motel waar ik zou overnachten. Daar kwam ik nu aan. Ik liep er naar binnen, en vroeg om een kamer. 'Er is post voor u aangekomen' werd er mij verte,men ik kreeg ook een envelop mee. Op mijn kamer opende ik deze.

Beste Ryan,
We waarderen het heel erg dat je op zoek bent gegaan naar onze dochter en jouw mate,
En we hopen dat je aar snel mee terug kan brengen. Ik denk dat ik weet waar Lynn naartoe gaat,
Als ik de route van jou zo hoor. Ze zal waarschijnlijk naar Canada gaan,
Waar de zoon van onze vroegere Beta naar toe is gegaan toen hij zijn mate had gevonden.
Er zit een vliegticket naar Canada in de envelop, en we hopen dat je Lynn zal vinden.
Breng haar snel naar huis,
Groeten van de Alpha en Luna van de Silver Moon pack.

Verbaasd keek ik in de envelop, en ik zag inderdaad een vliegticket. Wauw, die hebber er echt veel voor over dat hun Lynn terug komt naar huis. Ik hoopte dat mijn Beta, Simon, goed voor mijn roedel zorgde. Ik borg de brief en de envelop met het vliegticket goed en zorgvuldig op, en ging slapen. Ik zette de wekker die in de kamer stond aan op 7 uur, zodat ik snel weer verder kon en ik Lynn's geur spoor niet kwijt zou raken. Ik moet haar vinden, als het niet voor mij is, is het wel voor haar ouders. Ze hebben. Haar duidelijk nodig.

POV Nyls (ook een tijdje geleden, volgens mij :) )
Het is heel moeilijk om voor mijn ouders te verbergen dat ik mijn wolf al heb. Mijn ogen verkleuren soms, als ik heel kwaad ben. En dat kan alleen als je een wolf hebt, en als ik heel boos ben, is dat altijd op mijn vader of moeder,mof allebei, en dan zijn ze erbij, dus ik heb mezelf al een paar keer bijna verraden. Alan (spreek je trouwens uit als "Ellen") zuchtte in mijn hoofd Zet het uit je hoofd, man. Ze komen er echt niet achter hoor, angsthaas. Ik ben veertien. Ik hoor dit niet te hebben. Bijna vijftien ja ja, ik weet het. Over drie weken word ik vijftien. Zeur er niet over door, oke? Ik zeur niet. Jij zeurt. Hoe kan je het volhouden met een wolf in je kop? Serieus! Ik zeg toch dat jij zeurt? Nu zeur je kop dicht! Je weet dat dat geen belediging is he, wang ik heb geen hoofd maar een kop, en een bek kaplaars van een mond. En als het een belediging was, dan zou je jezelf eigenlijk ook beledigen, want ik ben een deel van jou. Je hebt je punt duidelijk gemaakt. Tot ziens en ik spreek je later. Ik bouwde snel een denkbeeldige muur, en ik had geen last meer van Alan. Gelukkig. Sylvia is goed in geheimen bewaren en heeft nog nooit een woord gezegd tegen iemand anders dan ik over het feit dat ik een wolf heb. Zelfs niet iets dat een hint daar naar toe geeft. Best knap, vind ik. Maar eigenlijk is het best logisch,mik bedoel, ze moet liegen tegen de helft van haar vriendinnen omdat die geen wolven zijn, maar gewone mensen. Sylvia weet trouwens ook al war ze wil worden. Een dokter. Niet een pack-dokter, maar een dokter in het ziekenhuis waar gewone mensen naartoe worden gebracht. Soms worden er ook wolven naartoe gebracht, als de pack-dokter niet voor iemand kan zorgen of de middelen niet heeft. Dan gaat diegene naar een ziekenhuis, en word hij verzorgd door iemand die ook een weerwolf is, zodat niemand iets vreemds merkt. En dat wil zij gaan doen. Ik zelf heb eigenlijk geen idee wat ik wil gaan doen. Ik denk dat ik gewoon een jager ofzo word.