BAYAĞI UZUN BİR BÖLÜM OLDU YA :D NEYSE İYİ OKUMALAR BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN :))X -L
1811-Harry
Gözümde canlanmasını istemediğim anılar yeniden belirmişti. Nasıl bir baba olacağımı bilmesem de çocuğumu koruyacaktım, Cassy'i de öyle. Babam yaptığı hatadan kaçmak üzere bizi terk etmiştim ve o gittiğinde ben 8 yaşındaydım işin kötü yanı ise 18. Yaş doğum günümde annemin ölümüne tanık olmuştum ve her şey babam yüzündendi.
"Harry, lütfen inat etme." Diye yalvarırcasına konuştu, hızla başımı Julianaya çevirdim.
"Siz aklınızı mı kaçırdınız?" Dedim sakin kalmaya çalışarak, "o piçin Cassandraya ne yaptığını ne çabuk unuttunuz!"
"Denemekten zarar gelmez Harry eminim o lanet olası broşu hatırlatırsan sana yardım edecektir..." Ağzının içinde geveledikten sonra ellerimi yakaladı ve gözlerine bakmam için beni zorladı. Julia çocukken ne zaman bir şey isteyecek olsa bu yola başvururdu.
"Ah, eğer beni sinir küpüne çevirirse kesinlikle onun boynunu koparacağım." Yüzünde gülümseme belirdi ve hızla ellerini çekip Eric teyzeye döndü. "Pekala, kim Cassy ile kalacak?" Diye sordum aniden.
"Annem ve babam." Diye cevapladı Juliana bir an için tedirgin olmuştum çünkü aklıma Helena gelmişti. Hepimiz ona güvenmiştik...
Başımla onayladıktan sonra odadan ayrıldım.
Cassy'nin odasına girdiğimde vücudumun etrafında dolanan minik esinti sendelemeye sebep olmuştu.
Açık balkon kapısına doğru yürüdüm, kapıyı kendime doğru çekerken Cassy'nin nefes alışlarının aniden arttığını fark ettim. Arkamı döndüğümde ağzının kocaman açıldığını ve göğsünün yukarı doğru kalkmış olduğunu gördüm. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yoktu. Işık yok olurken başımı tekrar Cassy'ye çevirdim.
Gözlerini açmıştı ve öylece boşluğa bakıyordu. Kirpiklerinin kırpışması dışında hiçbir hareket yoktu kaşları bile oynamıyordu. Dudakları da artık donuk bir hal almıştı onu kendi yöntemlerimizle besliyorduk.
Kenarda duran içi su dolu bardağı aldım ve küçük parmağımı suya batırıp kurumuş dudaklarını nemlendirmek için parmağımı dudaklarına sürdüm. Gözlerini bana çevirdi ardından sıkıca yumdu, yeniden açtığında kenardan yaş akıyordu. Onu böyle görünce tıkandığımı hissetmiştim, ağlıyordu.
''Ssh, bebeğim sakın ağlama. Söz veriyorum her şeyi düzelteceğim.'' Elimi karnının üstünde güven vermek adına koydum. ''Ona ve sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim.'' Eğilip ıslak dudaklarına yumuşak öpücükler kondurdum.
Onu özlemiştim, her yanında olduğumda deli gibi çarpan kalbini dinlemeyi özlemiştim. Bana acıyla değil mutlulukla bakan kalbini de özledim, onu gerçekten geri istiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cold FLOW
Fanfiction''Soğuk, kan dolu şişelerin üzerinde parmaklarımı gezindirirken içim ürperti ile doldu, bir şeyler yanlış gidiyordu. Elbette yanlış gidecekti, bu insan hayatında 'Genel' olan şey değil miydi? Durun biraz, insan mı dedim? Hayır, kesinlikle insan deği...
