Cold FLOW

''Cam Kalp'' Bölüm:103

Günümüz Yüzyılı-Harry'nin Bakış Açısı

Elimde tuttuğum şırınganın ucundaki o adi plastik şeyi çıkardım. Koluma saplarken vücuduma yayılan o sıvı beni etkisi altına almıştı. Zevk içinde gözlerimi kapatıp tekrar açtım, hafiften bulanıklaşan görüş alanım saniyeler içinde, telefonun kapanıp açılması gibi kendini toparlayarak görüntümü netleştirdi, benim değerli gözlerim(!)

''Harry, yapmadığın ne kaldı?'' Kapıda duran kadına bakışlarımı çevirdim, sinsice gülümseyerek koluma sapladığım şırıngayı biraz daha kavrayarak iğne ucunu derinlere kökledim. 

''Seks?'' Kadının ağzı açıldı, sinsi sözcüğümün altında bir ima bir mesaj yatıyordu. Açılan ağzını kapatarak odaya girdi. 

''Uyuşturucunun sana etkisi olmadığı halde şu bedenini zayıflatmaya çalışıyorsun, büyük kayıp.'' 

Omuz silkerek yanımdan geçip arkada duran dolaptan bir şeyler çıkartarak yeniden kapıya gitti. Elinde tuttuğu torbayı sallayarak kendime verdiğim zararı görmemi sağlamaya çalışıyordu. 

''Bu kadar fantezi içerikli olma. Hem harika haberim var güzel kuzenim,'' Karşımda duran kadının herhangi biri olduğunu düşündüğünüzü biliyorum ama değildi. O kuzenimdi, biz geniş bir aileyiz. ''onu buldum.'' 

Elindeki torbayı düşürdü. Gözlerimde gördüğüm o korku o kadar hoşuma gitmişti ki sırf bu zevki defalarca alabilmek için kendi soyumdan olan bu kadını bile incitebilirdim. Korkusundaki akımdan beslenerek damarlarımın kabardığını hissettim. Savannah yüzüme bakmayı sürdürürken ufak bir kahkaha attım, gözlerim yeniden kararıyordu. 

''Bak senin ciddi olmadığına inanıyorum.'' Yutkundu. 

''Onu uzun zamandır takip ediyorum. David ona gereken mesajı iletmiştir.'' 

Gerekenden fazla tuttuğum şırıngayı kolumdan çıkardım. 

''Yeraltı ve bütün paralel evrenler bile sizi konuşurken hükmün bu kadar mı önemli, Harry?'' diye bağırdı Savannah. 

''En azından benim eğlenebileceğim bir şeyler var. Söylesene seni terk eden son kıza ne oldu?'' A ha, işte söylemeyi unuttuğum şey. Savannah biseksüeldi fakat kadınları daha çok tercih ediyordu. Ama burada daha önemli bir konu var ise o da Savannah'ı kışkırtıyor olmam. Gözleri sinirle parlarken ellerini yumruk yaparak yere düşürdüğü poşeti aldı. 

''Onun konusunu açma!'' Dişlerini sıkarak söyledi. Güldüm. 

''Neden? Onu nasıl parçalara ayırıp kazığa oturttuğunu ve benim evime yem yaptığını unuttun mu? Zavallının ruhu da evimdeki aynaları süslüyor.'' Son kısmı vurgulayarak, kısık bir sesle söyledim. Gözleri kızgınlıkla parlarken birden pişmanlıkla doldu. 

''Neden böyle olmak zorundaydın ki? Değişmeyeceğine inandığım o soydaki tek varlık sendin, o kız senin insani yanını çıkartmıştı Harry, hepimizin öyle. Onu geri getirirken yaşadıklarımızı ne çabuk unuttun! Şimdi öldürmekten bahsediyorsun, ölümsüzü ancak parçalayabilirsin ebediyen yok edemeyeceksin!'' Bütün nefretini kusan Savannah'a alaycı şekilde gülerek baktım. 

Benden daha fazla şey duymak istemediği için odayı terk etti. Bende kollarımı iki yana açarak geriye yaslandım. Aşk mı? Aşk diye bir şey yok, onu becerme isteğim bir tutkuydu ve yok oldu. Artık gerçekleri görüyorsam suçlu muyum? 

Merak etme, aşkım. Şeytanla ettiğin dansta varlığını benden hep sakladığın çocuklarımıza bir şey yapmayacağım. Bu kez değil... Bu kez hassas noktana basarak güçlenmene izin vermeyeceğim. 

19. Yüzyıl -Cassy

Bir başka gördüğüm rüya ile hızla uyanıp olduğum yerde doğruldum. Dirseklerim her saat başı yatağın üzerindeki örtüye sürtünmekten aşınmıştı ve acıyordu. 

Anlam veremediğim bu rüyalar ardı ardına sığmadan, her gözümü kapattığımda beliriyordu. Kimseye bahsetmek istemedim zaten anlatırsam ya ciddiye almayacaklar ya da deli olduğuma inanıp beni saçma dini yöntemlere maruz bırakacaklardı. Odadan çıkıp mutfağa gittim, aşağıda olduğu için merdivenlerden inerken adımlarıma dikkat ediyordum. Her adım, her soluk alışım bana belirsiz anıları anımsatıyordu. Sanki daha önce yaşamışım gibi... Mutfağa girip bir şeyler aradım, herhangi bir şey ama istediğim türden bir şey bulamadım. Fakat birinin beni izlediğini hissetmiştim, karanlıktaki  gözler beni izliyordu. Her adımımı kolluyor, sanki adım atsam boğazıma yapışmayı planlıyor gibilerdi. Gözlerimi cama çevirdim, çok uzakta sallanan ağaç dalının altında simsiyah biri vardı. Önce bunun da bir rüya olabileceğini düşündüm ama hayır orada biri vardı. Çok uzun ve iri biriydi daha önce gördüğüm birisine benzemiyordu. Birkaç adım gerilerken orada duran siyah şey arkasını dönerek ormana girdi. Şu an buraya koşarak gelseydi ne yapardım? Annemin odasına mı koşardım? Yoksa kendimi mi hançerlerdim? Gerçekten ne yapardım? Belki bu ihtimallerden daha yakın ihtimal olarak çığlık atar bayılırdım ama hayır onu görünce kalbim çarptığı halde korkmadım. Buna alışkınmışım gibi hissediyordum sanki daha önce ondan bir yerlerde daha görmüşüm gibiydi. Elimi kalbimin üzerinden çekerek evin dışarıya açılan kapılarından birine doğru yürüdüm. Tereddütle kilidi çözen parmaklarım titremekle kalmıyormuş gibi bir de soğuk terler döküyordum ama dediğim gibi bu bir korku değildi. Yüreğime düşen heyecanın yansımasıydı. 

''Hadi...'' diye fısıldadım, kilidi çözerken. 

Nihayet kilit açıldığında hiç beklemeden kapıyı araladım ve o aralıkta kalan boşluktan kendimi dışarı atarak çimenlerin üzerinde yalın ayak bir şekilde yürümeye devam ettim. Ayağıma batan şeyleri umursamadan yürüyordum fakat heyecanım buna her an engel olacak gibiydi. Ağzımdan fısıltı halinde çıkan küfrü dile getirirken yürümeye devam ettim. O siyah şeyin ormana girdiği yerde durup son kez evime bakarak bende peşinden ormana daldım. 

Dallar, hızla geçtiğim ağaçların arasında, gözümün önünde beliren oyun sahneleri bütün dikkatimi dağıtıyordu. Yüzümü çizip hatta kanatacak noktaya getiren bu dallara da ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktu. Gölgenin nereye kaybolduğunu bilmesem de yürümeye devam ettim. Yürürken bir şey bileğimi sertçe kaptı ardından havalanıp yerin dibine çekildiğimi hissettim. Boğuluyordum, toprağın içini tırnaklarımla kazıyarak çıkmaya çalışsam da daha derine çekiliyordum. Ve yine aynı şey oldu yine o kişinin adı dudaklarımdan istemsizce döküldü, ''HARRY!'' 

BEĞENMEYİİ UNUTMAYIIIN :))X -Lilith