''Karanlık İçimizde...''Bölüm:94

99 15 10
                                    


Endişe ve korku bedenime hakim olurken bütün kaslarımı insanlar gibi çalıştırarak tüm hızımla Cassy'nin odasına koştum. Bu tehditlere alışkın olsam da endişelerim bütün beynimi ne yazık ki ele geçirmişti. 

Kapıyı açıp etrafa baktım, odadan çıkmadan önce balkon kapısını kapattığımı hatırlıyorum. Perde yine tavana kadar yükseliyordu. 

Ben odanın ortalarına doğru ilerlerken Cassandra'nın nefes alışları değişti, uyanmıştı. Balkona çıkıp aşağıyı kontrol ederken Cassandra yatakta doğrulmuş bir vaziyette beni izliyordu. O da haklı, gece vakti hiçbir şey demeden odasına dalıyorum. Üstelik, üstelik bu bir gecede ikinci kez oluyor. 

''Ne işin var?'' diye sordu uykulu çıkan sesiyle.

''Sanırım eve kedi girmiş ve bu nereden girdiğini açıklıyor.'' Dedim, parmağımla balkonu işaret ederek. 

Gözlerini devirdi, ''Demek kedilerin kapıyı açma gibi bir yetenekleri var?'' 

''Demek birileri bana soru sorabilecek akla sahip?'' alaycı tavrımı sergilerken odadan çıkmak için kapıya yöneldim.

''Çok komiksin, Harry. Neden Shakespeare tiyatrolarında işe başlamıyorsun? Soytarı rolüne bürünmek icap edebilir, ne de olsa sana çok yakışır ve kolaylıkla o rolü kaparsın.'' Geri yatıp kumaşı boynuna kadar çekti. 

Güldüm ve daha fazla konuşmayı uzatmadan kapıyı yavaşça çekip kapatarak oradan uzaklaştım. 


***


Sabah olduğunda Juliana bağırarak aşağıya indi. Daha güneşin ilk ışıklarında onu böyle bağırttıran ne olabilirdi ki? 

''Neler oluyor?'' Julia aşağı inerken sorumu ona yönelttim. 

''Sen alışkanlıklarından vazgeçmez misin?'' Üzerime yürüyerek kollarını havada salladı. 

''Ne?'' Soğuk sesim beni bile ürpertmişti lakin Julia şu an bu soğukluğumu önemsemeyecek kadar kızgın hatta burnundan soluyarak bir oraya bir buraya hareket ediyordu. 

''Bez bebeğim, o yok! Sen aldın değil mi? Gece biri odama girmiş ve onu kollarımdan almış!'' 

Tam ona bunun saçmalık olduğunu söyleyecektim ki Cassandra ile Christian koşarak aşağıya indiler. 

''Tarağımı gördünüz mü?'' diye sordu Cassy. 

''Benim de kolyem kayıp,'' 

Ellerini beline koydu. 

''gerçekten hanginiz aldıysa geri versin çünkü benim için çok özel!'' ekledi Chris. 

Koltuğa doğru geçerken gölgelerdeki yaratıkları düşündüm. Neden böyle eşyalara sahip olmak istesinler ki? 

Julia odadan ayrılırken göz ucuyla ona baktım, donmuş, heykellere benziyordu. 

''Çocuklar,'' dedi durgun bir sesle, ''buraya gelin.'' 

Chris ile Cassy odadan ayrılırken parmaklarım çenemde ayağa kalktım. Uyarıları dikkate almam gerektiğini artık anlayabiliyordum. 

Julia, Cassy ve Chris bir şeyin önüne dikilmiş hiç hareket dahil etmeden ona doğru bakıyorlardı. Yanlarına yaklaşıp baktıkları şeye daha dikkatli bakmaya çalışarak aralarından geçtim. 

Julia'nın bebeği tavandaki ipten aşağıya sarkıtılmış bir vaziyette asılıydı. Başının üzerinde Cassy'nin saçları vardı ve bebeğin boynuna Chris'in kolyesi asılmıştı. Üstelik bebek hiç normal değildi, bir şeyin kanı üzerine boşaltılarak ''ölüm'' süsü vermeye çalışılmıştı. 

Bebeğin gözlerinden dudaklarına bedeninin dört bir yanında kan vardı. Cassandra ellerini dudaklarına götürerek birkaç adım geriledi. Julia ise bana bakıp bir şeyler söylememi bekledi ama ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Bu durumu kimse bilmeden halletmeliydim fakat öyle görünüyor ki planladığım gibi olmayacaktı. 

''Bunu da kedi yapmış olmalı.'' Dedi, Cassy iğneleyici bir şekilde.  

Aralarından ayrılıp salona geri döndüm. 

''Sana bir gün müddet veriyoruz, bize istediğimizi verirsen insanlar bunu yapmayacak.'' 

Fısıltı tekrar kulağıma çalınırken arkadan sertçe kapı kapandı. Cassandra eli belinde açıklama bekliyordu. 

''Onu bize ver... Bize!'' 

''Ve gücünü de, kendini bize bırakacaksın! Bize itaat edecek, hayatın boyunca bizim için var olacaksın!'' 

Kulağıma doğru konuşmaya devam ederken her şey boğuklaşıyordu ve sonra Cassandra'nın beni sertçe itmesi ile kendime geldim. 

''Beni dinliyor musun sen?'' diyerek azarladı beni. 

''Ne demiştin?'' 

Sinirle güldü, ''Şaka mı yapıyorsun? Harry bu da neyin nesi böyle!'' 

Açıklama yapamıyordum çünkü verebilecek cevabım yoktu en azından şimdilik. Cassandra'nın ruhunu istiyorlardı. Amcam ruhunu kaybettiği için güçlü bir ruha ihtiyaç duyuyor olmalıydı ve en büyük düşmanımı, karanlıktaki varlığı kendi ellerimle beslememi istiyordu. 

''Bak, neler döndüğünü bilmiyorum.'' Dedim, bu doğruydu tam olarak neler döndüğünü bilmiyordum yani en azından amacı bilsem bile bu kadar çabuk olabileceğini düşünmemiştim. 

Cassandra yavaşça yaklaşıp hiçbir şey demeden biraz daha üzerime yürüdü, gözlerimin içine bakıyordu, ardından parmaklarını giydiğim gömleğin kumaşına dolayarak hafifçe çekiştirdi. Çekiştirdikçe kumaşın yırtılan sesi kulaklara doluyordu.  

''Eminim bunu da açıklayamazsın.'' Dedi, elleriyle kumaşı bırakırken. 

Kumaşın yırtılan kısmına baktım, kocaman morluk ve morluğun üzerinde minik bir yazı vardı. 

''Carpe Diem.''  Diye yazıyı mırıldandı Cassy. 

''Ha?'' 

''Anı yaşa, dua et.'' Cassandra kendi kendine konuşur gibiydi, kafasını kaldırıp yeniden bana baktı, ''DUA ET!'' 

''Çıldırdın mı sen? Tanrı ile aramda en ufak ilişki yokken ona yalvarma mı bekliyorsun!'' 

Baş parmağını bana doğrulttu, ''Seni geri zekalı, sana dua et dedim. Af dile bunun anlamı bu hiç kitap okumaz mısın sen?'' gözlerini devirerek masanın kenarına yaslandı. 

''Senin yaşının yüz katı kadar kitap okudum. Tanrı bana bunu neden damgalasın üstelik haberim dahil yokken?'' 

''Cadılar, vampirler, kurt adamlar, ölüler ve sen... Hepimiz lanetli veya cezalıyız Harry. Dünyanın sonunu göreceğiz yada hepimiz sürüneceğiz. Lanet olası birkaç kelime sana ne kadar da zor geliyor?'' 

Üzerimdeki gömleği hızla çıkardım. Cassandra'nın kızlıktan çatılan yüz ifadesi aniden değişerek şaşkınlık ve donuk bir ifade almıştı. 

''N-ne ya-yapıyorsun sen?'' dedi kekeleyerek. 

Sinsi bir şekilde gülerek elimdeki gömleği ona uzattım. 

''İnsan bedenine hapsedilmiş varlıktan ibaretim. Kabuğumu kırdığım zaman duaya ihtiyacım kalmaz, bebeğim. Bunun bir çözüm yolu elbette ki vardır.'' 

Ardından odadan çıkarak şaşkın ifadesiyle onu baş başa bıraktım. 


BEĞENMEYİ UNUTMAYIN SEVDİCEKLERİM NE DE OLSA EKŞINLI BÖLÜMLER YAKLAŞIYOR BİLİYORUM BU BÖLÜMDE BİR ŞEY YOKTU OLSUNDU :DX MULTIMEDIA DA NE UYDU AMA :D -Lilith

Cold FLOWHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin