Cold FLOW

''Büyük Lanet'' Bölüm:82

Harry'nin Bakış Açısı 

Büyük bir gürültünün kulağımda yankılanmasının üzerine gözlerimi açtım. 

Her şey bir anda karanlığa ve hatta sessizliğe gömülmüş gibiydi. Soğuk toprağın üzerinde parmaklarımı gezdirerek gücümü toplamaya çalıştım. 

''Hey, çocuklar!'' yanıma çömelen adam feneri gözüme tutarken gözlerimi kapattım. ''Siz iyi misiniz bayım?'' dedi adam aynı düz ifadeyle. 

''E-evet.''

Olabildiğimden daha hızlı davranarak ayağa kalktım. Bu da neydi böyle? Benim burada ne işim vardı ki? 

Hiçbir şey söylemeden adam ve arkadaşlarını arkada bırakarak ormanın derinliklerine ilerledim. Gözlerim etrafı pek iyi seçemiyordu hatta vücuduma dolan bu üşüme hissi beni hayal kırıklığına uğratmıştı. 

''Bu lanet histe neyin nesi.'' diye mırıldanırken ayağım bir dala takıldı ve fena şekilde yere kapaklandım. 

''Harry,'' 

''Onu öldürdün Harry, başardın!''

''Bize onu verdin!'' 

''Ahahaha,'' 

''Tanrının elinden kaçan küçük çocuk.''

''İblisin oğlu artık bir ölü!'' 

''Şimdi ne yapacaksın şeytan? Fedakarlığının karşılığını aldın!'' 

''Yazık, bir süre daha böyle olacak...'' 

''Şeytan, şeytan, şeytan...''

''Küçük şeytan şimdi ne yapacak? Eski gücünü kaybediyor!'' 

''EYVAH!'' 

Kafamda dönüp duran bu fısıldaşmalar delilerin duyabileceği türdendi. Sanki bu sesle ölebilirmişim gibi hissediyordum. 

Büyük bir gürültü ile yattığım yerden dirseklerimden destek alarak doğruldum. 

Ormanın derinliklerinden geliyordu ve içimdeki bu adrenalin patlaması oraya gitmem için adeta benimle savaş veriyor gibiydi. 

''Cassy!'' diye bağırdım. Kim olduğunu bilmiyordum sadece bunu söylemek istedim. 

Koştum, hiç durmadan koştum hatta gücümün azalan noktalarını bile kullanarak devam ettim sonunda varmıştım. Etraf mahşer alanı gibiydi ve ölüler halka oluşturarak alevin etrafında ayin yapıyorlardı. 

Üç tane ağacın ortasında başlayan halka neredeyse bulunduğum yere kadar genişliyordu. 

Ve o anda bir şey fark ettim, korkunç hatta dehşet verici bir şeydi. 

Ağacın en üst noktasında üç tane insan bedeni vardı, kanları ağacın köklerinden süzülürken ölüler de altında durmuş kanın akışını zevkle izliyorlardı. 

Biri bağırarak çıkıp gelince hepsi birden ona döndü. 

''Evet, sevgili kardeşlerim!'' elinde tuttuğu et parçasını ateşe fırlatarak kafasındaki büyük şapkayı düzeltti. Hah, sanki bu gerekliydi ya! ''Bebek öldü! Beklediğimiz an geldi, şeytan kaçtı ve gücü azaldığı için saklanıyor. Şimdi dostlarım, evlatlarım, alevden et, kandan kemik ile donatılmaya hazır olun!'' 

Elinde tuttuğu cam kadehi alevlerin arasına daldırarak elini geri çekti. Alev tıpkı bir suymuş gibi kadehin içinde duruyordu. 

Bu sırada arkada kalan evin camından bakan bir kadını gördüm. Eli ağzı bağlı şekilde etrafı seyrediyordu ve bahse varım ağlamaktan gözleri bu kadar şişmişti. 

Elinde tuttuğu kadehi kaldırarak kadına baktı ve kadehin keskin yerini dudaklarına götürerek su gibi içti. Ölüler alkış tutuyor bir yandan da birbirlerini itiyorlardı. Bir tanesi öne atıldığı sıra kadeh yere düştü, kırılmıştı. Fakat alev sanki ölüye itaat edermişcesine kadehi kollarıyla kavrayarak alevlerin arasına çekti. Ölülere saçılan her bir kıvılcım tanesi bedenlerinin yere düşmesine ve değişmesine sebep oluyordu. 

''Harry,'' diye mırıldandı biri. Arkamı döndüğüm sıra her an bayılacakmış gibi duran birini gördüm. Benim boylarımdaydı lakin yorgun olduğu için iki büklüm olmuş, zar zor ayakta durarak bir şeyler söylemeye çalışıyordu. ''onu kurtarmalısın.'' 

''Kimi?'' 

Adam neredeyse bayılacaktı ama onu hızla tutarak doğru kalmasına yardımcı oldum. 

''Bu artık fedakarlıktan çıktı. Onu tahta oturarak kurtarmalısın, melekler fedakarlığını kabul etmeyince Cassandra ruhunu böldü yani şu an onun gibi hissediyorsun. Onun güçlü yanını kullanıyorsun, kendi bedenindeki gücünü tamamen harcadığı zaman ölmüş olacak. Ölüler Julia, yani kardeşinle onu...'' adam cümlelerini tamamlarken tükenmiş gibi kollarıma yığıldı. 

Şimdi ne yapmam gerektiğini bilemeyecek kadar çuvallamıştım. 

BİRAZ KISA OLDU AMA İDARE EDİN ARTIKIN BEĞENMEYİ UNUTMAYINISS :)) -Lilith