Mafya Tutsağı +18

41: ÇARESİZ

"İyi misin?"

Başımda bekleyen Yaman, nedenini bilmediğim Barlas ve kolumda ki serumu görünce korkmaya başlamıştım, neden burda olduğumu bir anda anlamasam da daha dudaklarımı aralamadan Yaman konuşmuştu.

"Bayıldın. Kalk artık bir de seninle uğraşamayız."

"Sen git ben dururum yanında."

"Hayırdır?"

Barlas'ın ve Yaman'ın ufak bir atışması Serdar bey'in içeriye girmesiyle kesilmişti. O kasvetli ve olgun duruşuyla yavaş adımlarla sedyenin karşısına geçip kollarını arkasına alarak gözlerini dikmişti.

"Oğlum senin yüzünden öldü farkında mısın Aylin Altınsoy?"

Yağız ölmüştü. Hayır, içimde yaşıyor hatta bu akşam yine gelecekti.

"Öyle bişey y-"

"Kes!"

Bağırarak susturmuştu ve ilk kez bu kadar korumasız, yalnız hissediyordum. Yağız, anne ve babam burda olsaydı böyle olmazdı... Başımda durup aile gibi davranmayı akıl etselerdi böyle olmayacaktım.

Yanağımdan süzülen yaşı serum takılı elimle silecekken kolumu öfkeyle tutup geri yerine koymuştu Yaman.

Yaşlı ve acınacak durumdaki gözlerim Yaman'ın bana olan kin, nefret dolu bakışlarıyla kesişti ve yönümü diğer tarafa çevirdiğimde bomboş bakan gözlerle soluk yüzlü Barlas'ı görmüştüm.

"Nasıl oldu?! Tekrar anlat! Düzgünce." Serdar bey'in boğazı düğümlenerek söylediği sözleri en derinden anlıyordum.

"Konuşmak istemiyorum..."

"Konuşacaksın küçük hanım!" Yaman... Keşke öldürebilsem seni.

"Üstüne gitmeyin. Serdar bey, travmatik olay yaşadı kız."

Barlas'ın sakince uyaran sözlerini başıyla onaylamıştı. Bir tek o söz geçiriyordu şu durumda.

"Siz çıkın ben konuşurum Aylinle."

"Psikolog musun lan sen?! Baba sende git ben konuşacağım."

Bana dönerek tekrardan öfkeyle bakmıştı;

"Her türlü anlatacak. Her türlü."

"Yaman. Çık Barlas konuşsun."

"Baba! Bu angut sakin davranır şimdi buna!"

"Yaman! Çıkıyoruz."

Şimdi mi kardeşini önemseyesin geldi Yaman? Silah dayayan kimdi?

Ayağını yere vura vura odadan ikiside sonunda çıkmıştı ve Barlas'la tek kalınca ürpermiştim.

"Ya anlatırsın ya da önce ki hatalarınla beraber hapsi boylarsın. Karar senin."

"Öyle bişey olmayacak!"

"Niye bağırıyorsun?"

"Olmayacak şeyleri diyorsun!"

"Kabullen, öldü. Senin kollarında."

"Ölmedi. Benden nefret ediyorsunuz diye diyors-"