"İstediğin zaman lambayı söndür. Senin karanlığını da tanır ve severim..."
(Oy ve yorumlar hazırdır inşallah:)
⏳⏳
"Sayın hakim, izniniz olursa müvekkilim Elfida Sürgen'in yaşı ve yaşadıkları dolayısıyla daha fazla yıpranmaması adına, davanın geri kalan seyrinde salonda olmamasını arz ediyorum. "
Ahsen ablanın sözcükleri bugün bilmem kaçıncı kez ona minnet duymamı sağlarken gözlerim çokta yaşlı olmayan hakime kaydı. Dosyadan kafasını kaldırarak Ahsen ablaya, ardından da bana çevirdi gözlerini.
"Pekala, Elfida çıkmak istiyorsa çıkabilir."
Ayağa kalkarak elimi eteğime sürdüm. Ahsen abla bana ufak bir gülümseme gönderirken karşılık verdim aynı şekilde. Oturduğum yerden kalktığım sıra gözüm Yener Şahan'a takıldı. Bakışlarındaki hırs ve intikam arzusu hâlâ yerli yerindeydi. Alayvari şekilde gülmemi tutamadım. Kendileri kaşınmışlardı, bize de kaşımak düşmüştü işte.
Mahkeme salonundan çıkmadan önce gözlerim dedem, babam ve abim üçlüsüne takıldı. Üçünün gözlerinde gurur duyduklarını ve sevindiklerini gösteren o ifade benim de dudaklarımın kıvrılmasını sağladı. Son kez gözlerimi gezdirdim ve görevlinin kapıyı açmasıyla salondan çıktım.
Buydu işte, kurtuluyordum.
"Anneciğim?"
Annem salondan çıkmamı bekler gibi anında bana sarıldığında bende kollarımı ona doladım. Kokusu genzime dolduğunda ben içimden tekrar tekrar geçirdim.
Sizi biyolojik aileme tercih ettiğim için hiç pişman değilim anne...
"Nasıldı, neden tek sen çıktın?"
"Gayet güzeldi anne endişelenme. Ahsen abla davanın geri kalanında olmamam için hakimden rica etti. Bende çıktım."
Saçlarımı okşayarak bir kez daha gülümsedi.
"Kuzen?"
Yunus Emre'nin seslenmesiyle annemden ayrıldım. Arda, Yunus Emre, Akın abi ve Asaf abi vardı kuzenlerim olarak. Ardından en küçük amcam olan Okan amcam, babaannem, İzmir'den gelen anneannem ve şaka gibi ama üç adet dedem.
Aslında kalabalık olmayacaktık fakat kimseyi durduramamıştık. Özellikle İzmir'den gelen anneannem ve dedemi. Geriye kalanlar ise beni yalnız bırakmayan Batıkan, Utku ve Ecem'den oluşuyordu.
Hepsinden evvel beni kendine çeken Okan amcam; "Yıktın değil mi amcam oraları?" dedi eğlenceli çıkarmaya çalıştığı sesiyle. Biliyordum, benim için, benim iyiliğim için moralimi yükseltmek istiyordu. Bende sarıldım ona.
"Tabiki. Nasıl cooldum bir görsen."
Bu seferki kahkahası keyifle çıktı ağzından. "Benim yeğenime de bu yakışırdı zaten."
Gülerek herkesle sırayla sarılmaya başladım. Bilmiyorum ama iyi gelmişti ailemin yanımda olduğunu görüp bilmek. Arka tarafıma bilerek bakmıyordum birde. Ne kendilerini ne de onlardan birini görmek dahi istemiyordum çünkü.
"Elfidacığım, bitti mi kurtuldun mu şimdi?"
Utku benden daha heyecanlı ifadesiyle bana bakarken Ecem ile ikisine yaklaşarak aynı anda sarıldım. Bizimkiler uzaklaşmıştı.
"İnşallah kurtulacağım. Ahsen abla ve babamlar bunun için uğraşıyor. "
"Ne kadar mutluyum senin adına kuşum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Serçe (Aile Serisi-1)
ChickLit"Hiç mi görmüyorsun ya, hiç mi anlamıyorsun beni Elfida?" diye bağırdı sinirle. Kaşlarım bilinmezlikle çatıldı. Neyi anlamıyordum? Yüz ifadem iyice çıldırmasına sebebiyet verirken yüksek sesi tonunu hiç kaybetmeden devam etti. Elleri gergince dağın...
