"Yeterince gece oldu; artık sessizliği sonuna kadar açabilirsiniz..."
⏳⏳
Üşüyen bir yanım vardı sanki. Üzerini ne kadar sıkı örtersem örteyim her daim bir boşluk kalıyordu ve o yerden zemheri soğukluğu giriyordu içime.
Bastırdığım daha doğrusu bastırmaya çabaladığım duygularım bir bir gün yüzüne çıkıyordu da beni tüketmesine engel olamıyordum.
"Elfida, girebilir miyim anneciğim?"
Penceremin önünden çekilerek odanın ortasına doğru ilerledim. "Gir tabi anne."
Zarif hareketlerle girdi içeriye. Yüzünde her daim görmeye alışık olduğum tebessümüyle yüzüme baktı bir müddet. Kaderin cilvesi miydi bilmiyordum ama annemle benziyorduk garip bir şekilde.
Sadece o biraz kumraldı.
"Nasılsın canım, ne yapıyorsun?"
Omzumu silkerek perdesini araladığım camı gösterdim. Yarım saattir dalgınca dışarıyı izliyordum. "Canım sıkılmıştı, öyle bakınıyordum anne."
Yaklaşarak elini yanağıma yasladı ve okşadı. "O sıkılan tatlı canını yerim."
Kıkırdamaya başladım. Babamın soğuk nevale sert ifadesinin aksine annem o kadar sevgi pıtırcığı bir insandı ki bazen nasıl babamla uzun süre evli kalabildiklerine şaşırıyordum.
Gülümsemem yüzünü iyice aydınlatırken alnımı öptü bu sefer. "Akşam ailecek yemek yiyelim diyoruz canım. Senin için birkaç parça kıyafet seçtim, denemek ister misin?"
Düzenli olarak ayda bir aile yemeği günü yapardık. Bugünde dışarıya çıkacaktık muhtemelen.
"Çok iyi olur, bir saat ne giyineyim düşüncesinden kurtulmuş olurum."
Sözlerimden sonra ellerini birbirine çırparak odamdan çıkmak için döndü. "Ah, şahane! Geçen gün vakıftan arkadaşım yeni bir butik açtı. Bende gidip görmek istedim. Elfida o kadar güzel şeyler vardı ki..."
Kıpır kıpır sesi holde yankılanırken birkaç dakika sonra tekrar odamda belirdi. Elindeki elbise örtülerini zorlanarak yatağımın üstüne koydu.
"Bunları görünce hep sen aklıma geldin, bende almadan duramadım. Denesene bir bebeğim."
Şaşkınca annemi izliyordum. Birkaç parça dediği şeyler biraz fazlaydı ama söylemedim. Özellikle bana aldıklarını giyindiğimde çok mutlu oluyordu. Hevesini kırmak istemedim o yüzden.
"Teşekkürler anne. Eminim ki hepsi de birbirinden güzeldir. "
Yanağından öperek elbise örtülerine ilerledim. "O zaman sen hangisini giyineceğine karar ver zaten o zamana kadar baban gelmiş olur."
Son sözlerini söyleyerek odamdan çıkınca gözlerimi kıyafetlerin üzerinde gezdirdim.
Pekala, umarım çok cicili bicili şeyler değildir de pişman olmam bu kararımdan...
⏳⏳
"Anneciğim beğendin mi restoranı?"
Annem epey heyecanlı haliyle sorusunu yöneltirken gözüm bir an babama kaydı.
Heybetli bedenini geriye yaslamış, gözlerinden taşan aşkla annemi izliyordu. İşte... Annemle babamın uzun süre evli kalmalarının sırrı buydu. Birbirlerine duydukları sonsuz aşk.
Göz göze geldim o an babamla. Onu izlediğimi fark edince omzunu silkti ifadesine ters şekilde. Kaşlarıyla da hâlâ cevabımı bekleyen annemi gösterdi. Birde dudaklarını ısırdı. Onun dilinde sanırım 'nasıl güzel ama'ydı galiba.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Serçe (Aile Serisi-1)
ChickLit"Hiç mi görmüyorsun ya, hiç mi anlamıyorsun beni Elfida?" diye bağırdı sinirle. Kaşlarım bilinmezlikle çatıldı. Neyi anlamıyordum? Yüz ifadem iyice çıldırmasına sebebiyet verirken yüksek sesi tonunu hiç kaybetmeden devam etti. Elleri gergince dağın...
