Bu dünya da herkesin bir hikayesi vardı. Küçük ya da büyük bir yaşanmışlığın izi hep bizimleydi. Kimisi anlatmaya doyamaz kimisi de konuşmaya dahi cesaret edemezdi. Iyi anıları anlatmak kolaydı da kötü anıları dillendirmek o acıyı yine yeni yeniden hissetmek demekti.
"Senin hikayen ne peki?" dedim başımı duvara yaslarken. "Ben anlattım şimdi sıra sende."
Gözümün yanıyla izlemeye başladım onu. Yüzü hatları da dili gibi keskindi. Sert acımazsız... On sekiz yaşındaki bir çocuktan ziyade sanki elli sekiz yaşında ki bir adamın bakışları gibiydi onun bakışları. Hayatta çoğu şeyi yaşamış tecrübe etmiş ve hala daha yaşamaya devam eden bir adamdı o.
Genç bedeninde oldukça yaşlı bir adam taşıyordu sesini dahi çıkarmadan.
Gözleri ağır ağır döndü bana. İkimiz de odanın farklı köşelerindeydik ama gözleri sanki tam omuzlarımın üstündeymiş gibi ağır bakıyordu.
"Sana hikayemi anlatacak kadar güvenmiyorum kız çocuğu. Çünkü sen onu zaten biliyorsun. Ne var biliyor musun?" durdu. Kısa bir nefes aldı ciğerlerine. Başını sağına doğru hafifçe yatırdı. Kısık gözleriyle süzdü yüzümün her santimini.
" Senin istediğin şey onu birde benim ağzımdan dinlemek. Sen o acıyı tam kalbinde hissetmek istiyorsun. Ama bana sormadan, benim hikayemi saygısızca başkasından dinleyen birine bu hissi yaşatmayacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizemli Ve Tehlikeli (Düzenleniyor)
Gizem / GerilimKaranlık, çok karanlık. Aradan geçen zaman hepimizi değiştirmişti. Farklı yerlere dağılmıştık, kaybolmuştuk. Karanlığın üzerimize çökmesine biz izin vermiştik. Şimdi o karanlığı kaldırma vakti gelmişti. Kaldığımız yerden değil, düzeni yeniden kurma...
