" ရပြီ .... ဒီမှာပဲ ချပေးတော့ ။ "
" ဟမ် ... ဒီနေရာကြီးမှာလား !! "
သူဆော့ဂျင်ကို ပွေ့လျက်သားလေး
အိမ်ထဲကိုခေါ်ခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲကို
ရောက်တော့ ကင်မ်ဆော့ဂျင် က သူ့ကို
ပွေ့ထားပေးရာက အောက်ကို ချခိုင်းလာ
တော့ သူ သက်သက် စနောက်၍ ကျီစယ်
လိုက်သည် ။
" ဘာ ... ဘာပြောတယ် ခင်ဗျား !! "
" ဟက် ...ရှက်သွားတာလား "
သူ စလိုက်တော့ ဆော့ဂျင် က နားရွက်ဖျား
တွေပါ ရဲတက်သွားသည် ။ နေပါအုံး ...
လမ်းတစ် လမ်းလုံးတောင် အကောင်းကြီးပါ ။
အခုမှ ဘာထဖြစ်တာလဲ ရုတ်တရတ်ကြီး ။
တစ်ကယ်ပဲ ကင်မ်ဆော့ဂျင် ရဲ့ အနိမ့်အမြင့်
အတက်အကျ တွေနဲ့ စိတ်အစုံ နောက်ကို
ကျွန်တော် လိုက်လို့မမှီပါဘူး ....
" ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေ "
" တော်ပြီ အောက်မှာပဲ .... !! "
" မရုန်းနဲ့ ... !! "
" ..... "
သူအရင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ချကာ ဆော့ဂျင်
ကို သူ့ပေါင်ပေါ် တင်ထားလိုက်သည် ။
သူ့လက်တွေကို ဆော့ဂျင် ခါးထက် ဖက်တွယ်
ထားကာ ဆော့ဂျင် က သူ့ပေါင်ပေါ်တွင်
တင်မလွဲလေး အနေအထားနဲ့ မျက်လုံးတွေ
စုံခတ်ကာ ထွက်ပေါက် မရှိသည့် ယုန်လေး
တစ်ကောင်လို ...
" မင်း နာနေသေးတယ် မဟုတ်လား ။
နေလို့ရော မကောင်းဘူးလေ ၊!! "
" ကျွန်တော် အခု နေလို့ကောင်းသွားပြီ ။ "
" မြန်လှချည်လား "
" ........ "
သူ ဆော့ဂျင်ကို စိတ်မချစွာ ထိုသို့ စကားဆို
လိုက်သည်။ဒီဟာလေး ပုံစံက အခုန
နဲ့ လားလား မျှ မတူတော့ ။
ထို့ကြောင့် အနည်းငယ်တော့ ထပ်ပြီး စပ်စုချင်မိသည်။ ဘာလို့များပါလိမ့် ...
" အွန် ... ဟေး ..."
သူ စဥ်းစားနေတဲ့ ကင်မ်ဆော့ဂျင် ကို
နားနားကပ်ကာ အခေါ်ပြုလိုက်သည် ။
" ကျွန်တော် အခု နားချင်နေပြီ ... ဒါကြောင့်
အခန်းထဲကိုပဲ ....
" မဟုတ်ဘူး မင်း ကိုယ့်အပေါ်မှာ အနားယူ
တာ ပိုကောင်းမယ် ။ ပိုပြီး သက်တောင့်သက်သာ
ရှိမယ်လို့ မထင်ဘူးလား ။ "
YOU ARE READING
𝑺𝒕𝒓𝒂𝒘𝒃𝒆𝒓𝒓𝒚 & 𝒄𝒊𝒈𝒂𝒓𝒆𝒕𝒕𝒆𝒔 🍓🚬 ||𝚌𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎 ✔||
Fanfiction" ဒီလောက်နဲ့ တုန်လှုပ် နေပြီလား ?! နေပါအုံး ....ဟက် ! ဇာတ်လမ်းက အခုမှ စမှာ ! " ⚠️
