RUHUMDAKİ KARANLIK

7.BÖLÜM: HAYAL KIRIKLIĞI (düzenlendi)

Herkese selammm nasılsınız ay parçalarım? Bölüme başlamadan

Yine benden bir söz o zaman ;

Bazı anlar vardır hayatın ne kadar boş Olduğunu anlarsın , bazı zamanlar vardır o boşlukta mutlu olduğunu anlarsın...
- Meryem Altınay

İyi okumalaaar♡

"Rica ederim" dedim ( önceki bölümden)

"Ne !"dedi Kaan, Barlas gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu.

Barlas "Sen-" dedi "Konuştun..." Evet 1 haftanın sonunda nihayet konuşabilmiştim ben bile hala kendime şaşkındım, onlarda bana.

Ben ve Barlas'ın şokunu bölen Kaan'ın alkış sesiydi.

"Vay be yenge sesinde güzelmiş." diyerek alkışlandığında , göz devirdim.

"Konuşabildiğime göre şunda anlaşalım Kaan bir daha bana yenge falan demeyeceksin." Dedim her yenge diyişinde daha fazla sinirleniyordum.

Derken Barlas sıkıntılı bir nefes verdi.

"Bi dur konuşmanın sevincini yaşayalım." dedi sırıtarak.

"He valla yenge sen hiç konuşmasamıydın acaba."

"Kaan !"

"Ne? abi ne ?, valla biz bittik. "

"Ya sabır."

"Bencede valla ben artık bu eve gelmiyorum, şimdiden ne kadar konuşacağı belli oldu. "

"Bana bak!" dememe kalmadan Kaan büyük bir hızla mutfaktan çıktı bende onun peşinden.

"Tamam yenge...güzel yenge...kıyma kaynına."

"Bana bak 1.si ben senin yengen değilim 2.si güzel değilim 3.sü sen benim kaynım değilsin." dedim

Barlas arkamızda durmuş sırıtıyordu. Ben ve Kaan ise birimiz koltuğun bir başında birimiz diğerinde ordan buraya laf atıyorduk.

....

Yaklaşık 3 saat sonra nihayet eve gelmiştik.

Kaan benle inatlaşmaya devam edince kan beynime sıçradı hiç acımadan kafasına tavayla çok sert vurdum. O salağın başı döndüğü ve kafası kanadığı için hastaneye gelmiştik zar zor da olsa kafasına dikiş atılmıştı baya canı acıyor ve başı ağrıyordu çok pişman olmuştum bi ara ağladığımda Kaan da benle beraber ağladı Barlas ikimizede garip garip bakıyordu ona aldırış etmeden kaanın yanına gidip 20 kez özür diledim ikimiz yarım saat boyunca sarılarak ağladık, tabi Barlas bu halimize gülmekten ölmüştü diyebiliriz , sarılmamız bitip ayrıldığımızda arkamızda gülmekten krize giren Barlas ı gördük,

Baktık sakinleşmiyor hemşireler gelip serum taktı bide o serumun bitmesini bekledik!

Ve nihayet eve gelmiştik önce Kaan'ı bırakmıştık daha sonra Barlas'ın evine gelmiştik.

Barlas hala sırıtıyordu onun nedeni ise Kaan'ın arabadan inmeden önce "Acımasız yenge. "diyişiydi bu sefer bende gülmüştüm.

Barlas odama doğru çıkacağım sırada arkamdan seslendi.

"Yemek sipariş edeceğim istediğin bir şey varmı?" dedi önce biraz düşündüm

Fark etmez. Dedim Barlas bana bakarak tek kaşını kaldırdı