RUHUMDAKİ KARANLIK

22.BÖLÜM: SÜRPRİZ (düzenlendi)

Tekrardan herkese selammm ay parçalarım herkes nasıl??????

Önceki bölümden...

"Seni seviyorum..."dedi bir cam daha patladı herkes endişe içinde ordan oraya koştururken, Barlas bir anlığına durdu nefes Bile alamaz hale geldi

"Ne?..."Dedi inanamaz bir şekilde Mehir utandığı için bu bakışmayı daha uzun sürdürmedi sıkıca tekrardan sarıldığında Barlas'ın ellerini sırtında hisseti ve onu sıkıca sardığını, gözünden bir damla yaş düşsede bu yaşın mutluluk için olduğuna emindi.

Bu sefer Mehir'de onun kokusunu içine çekti hiç bırakmayacak gibi sarıldılar birbirlerine.

İstediler ki bu sarılma sonsuz olsun
İstediler ki bu an sonsuz olsun
Ama her şeyin sonu olduğu gibi
Her anın da sonu vardı...

İşte karşınızda 22.bölüm;

Yazar'ın anlatımıyla...

Hayattaki sürprizlere inanır mısınız? Bence inanın, eğer aşka olan inancınız varsa sürprizlere de inanırsınız. Hayattaki bazı sürprizler aşkla gelir. Aşk...Bir anda gelen hayatın merkezi olan bir duygudur. Küçümseyecek bir duygu değildir, aşkı herkes anlayamaz, yaşayamaz...zor bir duygudur.

Barlas'ın Mehir'e olan aşkı bi anda gelen hayatının merkezi olan bir aşktı. Mehir'e kısa sürede bağlanması aşkını daha özel kılıyordu.

Barlas Mehir'e yoğun gözlerle baktı ondan ayrıldığında. Beklemezdi...bekleyemezdi onu zorla tutan alı koyan kaçtığı aileye geri göndermekle tehdit eden bir adama kimse aşık olmazdı ama dediğim gibi aşk sürprizlere gelirdi.

Barlas derin bir nefes aldı onu nefesi kesilinceye kadar öpmek istese de şuan burada bu konumda yapamazdı.

"İyi misin?" dedi Barlas, ona baktıkça kızaran Mehir biraz rahatlatmak istercesine Mehir başını hafif salladı fakat vurulduğu yarasının ağrısını hissedinceye kadar.

"Ahh!" diyerek acı bir inleme döküldü dudaklarından Barlas endişe içinde hastane kıyafetleri içinde duran Mehir'e baktı hızla kabanını çıkartıp Mehir'in kollarını içine soktuğunu önünü bir kaç düğmesini ilikkedi.

"Eve gidelim burası soğuk." dedi Mehir'in başını sallamaya Bile gücü olmadığını görünce bir kolunu boynundan sarkıttı ve diz kapaklarının altından diğer kolunu geçirdi. Mehir bir elini Barlas'ın boynuna diğer elini vurulan yarasına koymuştu.

Mehir çok geçmeden gözlerini huzurlu bir şekilde kapadı. Korumalar arabanın kapısını açtığında Barlas Mehir'le beraber arabaya oturdu onu kucağından indirirse uyanacağından korkuyordu. Bu nedenle onu kucağından indirmedi.

Yol boyunca Mehir'in ona söylediği cümle aklında dolaşıyordu. Gerçekten ona aşık mı olmuştu? Yoksa başka bir nedeni mi vardı ?

Şuan tek bildiği ne kadar huzurlu olduğuydu, artık aşkı tek taraflı değildi.

Barlas Mehir'in kokusuyla huzurlu bir araba yolculuğu geçirdi. Yol bittiğinde araba kapının önünde durdu Barlas'ın adamlarından biri kapıyı açtığında Barlas kucağında Mehir'le arabadan indi. Onlar iner inmez Kaan'ın arabasının farları göründü.

Şoför koltuğunda yorgun gözlerle Barlas'a bakan Nisa kucağında Mehir'i görünce daha çok mutlu oldu. Hastanedeyken Kaan'ın onu göndermesiyle hastane yakınındaki bir otel odasına geçmişti. Yangın haberini duyunca hastaneye geri gelmiş Kaan'dan yangın çıktığını Barlas ve Mehir'in ise çoktan eve doğru gittiğini öğrenmiş Kaan'la beraber peşlerinden Barlas'ın evine gitmişti.