RUHUMDAKİ KARANLIK

27. BÖLÜM: SADECE SUSMAK

Herkese tekrardan selammm ay parçalarım herkes nasıl???
Hemen bir hatırlatma yapalım;

İnstagram hesaplarımız @wattpad.yazarim @mmeryem_altinay @rk.mehiraksoz @barlasdevrim_

Takip ederseniz çok mutlu olurum 🖤🤍
Bölüm müziği: Ölümle yaşam arasında...

Her zaman parlayan ay parçalarım karşınızda;

27. BÖLÜM: SADECE SUSMAK
"Ben mahvoldum..."

Önceki bölümden...

"Barlas Bey Mehir Aksöz'ü zorla alıkoymaktan bizimle karakola gelmeniz gerekiyor."

Karşımızda duran polisin dediklerini zar zor idrak etmiştim. Karakol ? Zorla alıkoymak ? Hiç bir şey anlamamıştım, hiç bir şey!

"Ne !"dedim şaşkınlığım yüzümden okunuyordu. Kim bizi ihbar etmişti ki ? Derken arkadan giren tanıdık yüzlerle şaşkınlığım ikiye katlandı.

"Atilla...Baba..." Polislerin hemen arkasında duran Atilla ve babama 'ne oluyor' der gibi baktığımda polis tekrar konuşmaya başladı.

"Lütfen...zorluk çıkartmayın." Dediğinde Barlas verebileceği en sâkin tepkiyi veriyordu. Bu yutkunmama ve yavaş yavaş vücudumun titremesine sebep oldu.

"Ben Mehir Aksöz'ü zorla yanımda tutmuyorum." Dediğinde suskun şekilde onları dinliyordum. Evet zorla tutmuyordu. Aramızda imzaladığımız bir sözleşme vardı. Sözleşmeye göre 1 ay boyunca onun yanında kalacaktım.

"Zorla tutulduğuna dair ihbar var beyefendi." Babama inanamıyordum. Böyle yapmamalıydı!

"O ihbarı kim yaptıysa önce araştırmanızı öneririm." dediğinde bende dahil herkesin kaşları çatıldı.

"Çünkü..." dediğinde herkes Barlas'a döndü.

"Ben Mehir Aksöz'ü zorla yanımda tutmuyorum, karımı kendi isteğiyle yanımda tutuyorum." Dediğinde herkesin ağından bir "ne!" nidası çıktı. Barlas bana bakarak konuştu ve asla bilmediğim o cümleyi söyledi.

"Mehir Aksöz benim karım dediğinde sadece Barlas'a bakıyordum. Neler oluyordu ?" Bu karı-koca ilişkisi sadece iş içindi. Konuşacağım sırada başka bir polisin söze girmesiyle sustum.

"Efendim kayıtlarda Mehir hanım Barlas bey ile evli gözüküyor. Ortada zorla alıkoymak gibi bir durum yok." Polis memuru başını salladı.

"Pekala rahatsızlık verdiğimiz için özür dileriz." dediğinde polis evden çıktı, babam ve Atilla ise peşlerinden.

"Bakın zorla evlenmiş olabilir!" babamın sesi git gide uzaklaştığında gözümden akan yaşlarla başımı Barlas'a doğru çevirdim o zaten bana bakıyordu. Hizmetlilerin kapattığı kapı sanki benim yüzüme kapandı. Sanki o kapı benim kalbimi duygularımı kapattı.

"Sen..."dedim Barlas'a doğru bir adım attım. Biz nasıl kayıtlarda evli olurduk! Aklıma gelen şeyle durdum. Düğün günü Barlas'ın sahte dediği evlilik cüzdanı gerçekti...ve ben gerçekten de onu imzalamıştım!

"Sen...Barlas sen bunu nasıl yaparsın !"dediğimde bağırıyordum. Kandırmıştı beni kandırmıştı! Sâkin olamazdım.

Başımı ellerimin arasına alıp iki yana salladım.

"Hayır...hayır...Barlas bir şey söyle!" dedim bağırarak. Göz yaşlarım yanaklarımdan firar ederken gerçekleri kabullenmek istemiyordum, ellerimi hızla başımdan çektim.