Το αγρίμι

9. Νέοι συνοδοιπόροι

Φθάνοντας στον επόμενο προορισμό μου, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ο τραπεζικός μου λογαριασμός είχε μειωθεί επικίνδυνα. Το είχα παρακάνει με την ανέμελη ζωή μαζί με εκείνους του φοιτητές.

Δεν είχα φθάσει καν στα μισά του ταξιδιού μου και είχαν ξεκινήσει τα προβλήματα.

Βρήκα ένα φθηνό πανδοχείο και άνοιξα το tablet που είχα πάρει μαζί μου. Έλεγξα τα μηνύματα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, ενώ έκανα μια περιήγηση στην ισπανική αγορά. Ίσως μπορούσα να βρω κάποια προσωρινή δουλειά.

Έχοντας ένα σωρό φωτογραφίες από το ταξίδι μου μέχρι τώρα, δημιούργησα ένα κολλάζ και το χρησιμοποίησα για να προσελκύσω πελάτες. Η Ισπάνια, εκτός των άλλων, είχε αναπτυγμένο τουρισμό, τα τουριστικά γραφεία, σίγουρα θα χρειάζονταν τις υπηρεσίες κάποιου φωτογράφου για να κάνουν πιο ελκυστικές τις ιστοσελίδες τους και τις διαφημίσεις τους.

Ωστόσο, δεν θα καθόμουν με σταυρωμένα χέρια. Μέχρι να βρω δουλειά που θα πλήρωνε καλά, χρειαζόμουν άμεσα ρευστό για τις ανάγκες μου. Για το λόγο αυτό, δεν δίστασα να ψάξω μια προσωρινή δουλειά του ποδαριού.

Ήταν δύσκολο στην αρχή, καθώς δεν γνώριζα τη γλώσσα. Μερικές λέξεις και φράσεις μπορούσα μόνο να πω και αυτές με τη βία διαβάζοντας ένα λεξικό.

Με τη βία κατάφερα να πιάσω δουλειά σε μια καφετέρια. Εξαιτίας των τουριστών που μιλούσαν κατά πλείστον αγγλικά, ο ιδιοκτήτης της καφετέριας με προσέλαβε με την προϋπόθεση να μάθω τον κατάλογο μενού της καφετέριας στα ισπανικά.

Προκειμένου να κερδίσω ένα αξιόλογο ποσό, έμεινα στην Μουρθία για μία εβδομάδα τουλάχιστον να δουλεύω. Δεν με πείραζε ιδιαίτερα εκείνη η τροπή. Αντίθετα, ήταν κάτι ενδιαφέρον και μέρος του ταξιδιού. Με τα χρήματα που θα κέρδιζα, μπορούσα να πληρώσω το εισιτήριο και τη διαμονή μου για τον επόμενο προορισμό μου.

Στο τέλος της εβδομάδας και την τελευταία μέρα που θα δούλευα σε εκείνη την καφετέρια, πρόσεξα κάτι περίεργο.

Σε ένα από τα τραπέζια, καθόταν μία σχετικά νεαρή γυναίκα γύρω στα τριάντα πέντε μαζί με ένα μικρό αγόρι γύρω στα πέντε που μάλλον ήταν παιδί της. Το παιδί απολάμβανε το δροσερό χυμό του ενώ η μητέρα έπινε τον καφέ της με ένα θλιμμένο και ίσως πελαγωμένο βλέμμα.

Κρατούσε την κούπα του καφέ και όταν την σήκωνε για να πιει, εκείνη έτρεμε μέσα στα τρεμάμενα χέρια της.